Ήταν μια συγκινητική στιγμή η ανακοίνωση της παραίτησης από την πρωθυπουργό της Νέας Ζηλανδίας Τζασίντα Αρντερν. Η ηγεσία μιας χώρας είναι ένα από τα μεγαλύτερα προνόμια στον κόσμο, είπε η 42χρονη Τζασίντα. Είναι όμως και μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Η παραίτηση θέλει πολύ θάρρος και αυτή το έκανε πριν ξεκινήσει η προεκλογική εκστρατεία για την επόμενη θητεία της. Ίσως να καταλάβαινε από τις δημοσκοπήσεις πώς δεν θα κέρδιζε στις εκλογές.
Η νεαρή πρωθυπουργός απέδειξε όμως ότι η εξουσία δεν μπορεί μόνο να κερδηθεί και να ασκηθεί με υποδειγματικό τρόπο. Αλλά και να παραχωρηθεί με υποδειγματικό τρόπο.
Χρειάζεται πολύ θάρρος για να παραδεχτεί κανείς ότι η δική του δύναμη δεν επαρκεί πλέον για να κατέχει ένα σημαντικό αξίωμα. Έτσι, δήλωσε πώς δεν έχει πλέον τα ψυχικά αποθέματα – και αποσύρεται.
Η παραδοχή αυτή δεν είναι αδυναμία. Αντίθετα, δείχνει μεγάλη δύναμη. Σε αντίθεση με πολλούς πολιτικούς που κρύβονται όταν τους εγκαταλείπουν οι δυνάμεις τους, η Άρντερν βγήκε στην επίθεση με αυτή την παραδοχή. Με δάκρυα στα μάτια (γιατί όχι;), αλλά με μια αφοπλιστική ειλικρίνεια. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει τόσο συχνά στην πολιτική σκηνή. Αμέτρητα παραδείγματα δείχνουν ότι οι περισσότεροι ισχυροί άνθρωποι δεν είναι σε θέση να το κάνουν αυτό. Προτιμούν να σφιχταγκαλιάζουν την καρέκλα τους. Είτε από μια παρεξηγημένη αίσθηση καθήκοντος, είτε από φόβο μήπως χάσουν τα προνόμιά τους ή από υπερβολική αυτοπεποίθηση. Προτιμούν να βλάψουν το κόμμα τους, τη χώρα τους ακόμη και τον ίδιο τον εαυτό τους, παρά να παραιτηθούν. Ποιον τύπο πολιτικού προτιμάμε στην πραγματικότητα;
Τον ισχυρό που «δίνει τα πάντα» για την πατρίδα του, που παραμελεί την ιδιωτική του ζωή για τον θώκο;
‘Η τη γυναίκα που δείχνει ότι την πολιτική την κάνουν άνθρωποι που έχουν ιδιωτική ζωή. Η Άρντερν είναι γενναία, ανθρώπινη, ειλικρινής. Τις κρίσεις που πέρασε η Νέα Ζηλανδία κατά τη διάρκεια της θητείας της, τις αντιμετώπιζε με συμπονετικό τόνο. Ήταν πρότυπο για όλους και την αγαπούσαν και τη θαύμαζαν γι’ αυτό. Η αξία της: έμεινε πιστή στον εαυτό της σε πολιτικά και οικονομικά ταραγμένους καιρούς. Κυβέρνησε ως άνθρωπος και φεύγει ως άνθρωπος. Κάτι σπάνιο για κυβερνώντες…