«Το μαγικό βουνό» εκτυλίσσεται στο Νταβός με φόντο μια ασθένεια και έναν επικείμενο πόλεμο. Παγκόσμιο.
«Εκεί πάνω» και «εκεί κάτω» είναι οι δύο τοπικοί προσδιορισμοί που διατρέχουν το βιβλίο του Τόμας Μαν. Οι «κάτω» είναι «σκληροί, ψυχροί. Και τι σημαίνει σκληροί και ψυχροί; Σημαίνει ανάλγητοι. Φυσάει ένας ανάλγητος αέρας εκεί κάτω, αμείλικτος. Όταν είσαι έτσι ξαπλωμένος και τα βλέπεις από μακριά, σε πιάνει φρίκη». Ύποπτη είναι και η υγεία. «Οι ελαφρά ασθενείς δεν μέτραγαν πολύ, το είχε διαπιστώσει συχνά από τις συνομιλίες που άκουγε. […] Έτσι, όμως, ήταν κατανοητό πως έτεινε ο καθένας να κάνει ό,τι μπορούσε με την περίπτωσή του και να υπερβάλλει κιόλας, ώστε να ανήκει στην αριστοκρατία…». Προφανώς, των βαριά αρρώστων.
Εκεί πάνω και εκεί έξω, στο χιόνι, η παγκόσμια επιχειρηματική ελίτ ξανανταμώνει. Η πολιτική δεν έχει καμία όρεξη να πιάσει το τιμόνι. Ίσως, γιατί δεν είναι μια μικρή αδιαθεσία και ένας πυρετός της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά κάτι πιο βαθύ. Από τους ηγέτες της G7 μόνο ο Γερμανός καγκελάριος θα παραστεί, ενώ στα δυσανάγνωστα του αντεστραμμένου κόσμου η εκπροσώπηση των ΗΑΕ. Σε 28 συζητήσεις.
«Συνεργασία σε έναν κατακερματισμένο κόσμο» είναι η κεντρική θεματική στο Νταβός και δεν μπορώ παρά να σκεφτώ ότι «έχουν έναν τρόπο εδώ (σ.σ.: στο βουνό) να διαχειρίζονται τον ανθρώπινο χρόνο». Διαβάζω στους «FT» ότι σκανάρουν τον ορίζοντα για την επόμενη μεγάλη γεωπολιτική απειλή. Για οράματα και στρατηγικές μιλούν πολύ και στο σανατόριο ανανεώνεται συνεχώς η παραμονή. Τείνω να συμφωνήσω, όμως, με τον Σεττεμπρίνι ότι αυτό δεν τους ενοχλεί.
«Μην τους πιστεύετε, μηχανικέ, μην τους πιστεύετε ποτέ όταν εξανίστανται! Το κάνουν όλοι ανεξαιρέτως, παρόλο που νιώθουν απολύτως στο σπίτι τους… Μήπως δεν είναι τόπος των απολαύσεων;». Μήπως η πολυκρίση δεν τους έχει ευνοήσει;
Από την έντυπη έκδοση
