Οι τιμές των καυσίμων καιρό τώρα εκτονώνονται, όπως και οι τιμές ενέργειας. Το κόστος πώλησης αρκετών εκ των πρώτων υλών μειώνεται στις διεθνείς αγορές. Οι συνθήκες και οι χρόνοι διακίνησης των αγαθών βελτιώνονται.
Ίσως το περιβάλλον στο επιχειρείν να μην είναι ακόμη… ρόδινο, ωστόσο, παρά τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία, οι αγορές δείχνουν να ελέγχουν μερικώς την κατάσταση. Εξέλιξη η οποία διαφαίνεται και από τη μερική εκτόνωση του πληθωρισμού, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη.
Μιλώντας ειδικότερα για την Ελλάδα, η εικόνα των τιμών σε γενικό πλαίσιο ακολουθεί ανάλογες τάσεις. Ο πληθωρισμός παρουσίασε και τον Δεκέμβριο εμφανή αποκλιμάκωση (7,2% σε ετήσια βάση από 7,5% τον Νοέμβριο), όμως στο πεδίο των τροφίμων τα στοιχεία δείχνουν εντελώς διαφορετικά. Ο σχετικός δείκτης κινήθηκε τον Δεκέμβριο ανοδικά στο 15,5% σε ετήσια βάση από 15,2% έναν μήνα πριν, δίχως βέβαια να καταγράφει τις κρυφές ανατιμήσεις από τις συσκευασίες μειωμένου όγκου. Και το ερώτημα που τίθεται είναι απλό: Τι είναι αυτό που κρατά τον πληθωρισμό τροφίμων σε τόσο υψηλό επίπεδο;
Προφανώς, το γεγονός και μόνο ότι τα τρόφιμα αποτελούν ανελαστική δαπάνη για τα νοικοκυριά από μόνο του πριμοδοτεί τις ανατιμήσεις. Αιτίες μπορούν να αναζητηθούν και στις συνθήκες ανταγωνισμού -κυρίως στο πεδίο των παραγωγών-, στα χαμένα έσοδα που εμφανίζουν πολυεθνικοί όμιλοι από τη ρωσική και την ουκρανική αγορά μετά το ξέσπασμα του πολέμου και την ανάγκη αναπλήρωσης αυτών από άλλες εθνικές αγορές, αλλά και στη διάθεση του καταναλωτή να πληρώσει τα… σπασμένα, να «πληρώσει» τον πληθωρισμό. Διότι, κακά τα ψέματα, πολλές από τις καθημερινές αγορές γίνονται ελαφρά τη καρδία…
