Τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας για τις απονομές των νέων συντάξεων σε ασφαλισμένους δείχνουν ότι η διαδικασία έχει βελτιωθεί και εκδίδονται ταχύτερα. Ως εδώ καλά.
Όμως, τα ίδια τα στοιχεία εκπέμπουν ένα εξόχως ανησυχητικό μήνυμα. Το 2022 εκδόθηκαν 287.000 κύριες συντάξεις, ενώ το 2021 είχαν εκδοθεί 224.434 κύριες συντάξεις.
Δηλαδή μέσα σε μία διετία έφυγαν από την αγορά εργασίας 511.434 άτομα και κατέστησαν συνταξιούχοι.
Το ερώτημα που γεννάται είναι εάν ο ΕΦΚΑ και η οικονομία γενικότερα αντέχουν τέτοιου μεγέθους «παραγωγή» συνταξιούχων σε ετήσια βάση.
Αφενός βγαίνουν από την παραγωγική διαδικασία, αφετέρου ο ΕΦΚΑ θα πρέπει να τους καταβάλλει τις συντάξιμες αποδοχές τους, με τον προϋπολογισμό δαπανών του να αυξάνεται ετησίως. Και επειδή δεν είναι βιώσιμο μεσομακροπρόθεσμα το έλλειμμα στο συνταξιοδοτικό, κάποια στιγμή θα χτυπήσουν «καμπανάκια».
Το έλλειμα καλύπτεται με διάφορους τρόπους, ενώ σχεδόν κανείς εκ των οποίων δεν είναι ευχάριστος. Με αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, με επιμήκυνση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ώστε να φρενάρουν οι ρυθμοί εξόδου στη σύνταξη, με μείωση των δαπανών του ΕΦΚΑ, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων είναι οι συντάξιμες αποδοχές, και με ενθάρρυνση εισόδου νέων εργαζομένων στην αγορά εργασίας. Σαφώς είναι δύσκολη συζήτηση, την οποία όλοι θέλουν να αποφύγουν, και ειδικά μέσα σε μια προεκλογική περίοδο. Δεν θα την αποφύγουμε, όμως, επί μακρόν, γιατί στα στοιχεία του ΕΦΚΑ για τις αθρόες συνταξιοδοτήσεις έρχονται να προστεθούν τα αποτελέσματα της απογραφής του 2021.
Η ΕΛΣΤΑΤ κατέγραψε μείωση του πληθυσμού της χώρας κατά 187.000 άτομα μέσα σε μία δεκαετία, όσο ακριβώς είναι ο πληθυσμός της Πάτρας, αλλά ουδείς ασχολήθηκε, αφού το ενδιαφέρον του πολιτικού μας συστήματος εστιάστηκε στις έδρες που χάνουν ή κερδίζουν οι περιφέρειες της χώρας.
Για το ασφαλιστικό… έχει ο Θεός. Πάντα μετά τις εκλογές, φυσικά.
Από την έντυπη έκδοση
