Σηκώθηκε από χθες η… αυλαία των φετινών χειμερινών εκπτώσεων, τουλάχιστον επισήμως, διότι ανεπίσημα οι εκπτώσεις λαμβάνουν χώρα ήδη από τις αρχές του έτους, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις χορηγήθηκαν στους καταναλωτές και κατά την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
Γεγονός είναι ότι μέρος του εμπορίου εκδηλώνει μια κάποια… αδυναμία στον θεσμό των εκπτώσεων. Επιμένει να τον υποδέχεται νωρίτερα και να τον εγκαταλείπει αργότερα, είτε με εκπτώσεις κλασικού τύπου είτε με προσφορές. Όσο για την επίσημη γραμμή της αγοράς, το θέμα με τις εκπτωτικές περιόδους μάλλον παράγινε και γι’ αυτό οι έμποροι ζήτησαν και η κυβέρνηση αποδέχθηκε την κατάργηση του θεσμού των ενδιάμεσων εκπτωτικών περιόδων.
Το επόμενο μεγάλο, δυσκολότερο, πιθανώς και πιο ευαίσθητο, ζήτημα έχει να κάνει με το γενικότερο πλαίσιο περί τιμολόγησης των αγαθών εντός ή και εκτός εκπτωτικών περιόδων. Αναφερόμαστε στις τιμές βάσει των οποίων υπολογίζονται οι εκπτώσεις, στη διάρκεια των τιμών βάσης, στο πώς διαφοροποιούνται οι εκπτώσεις από τις προσφορές (προωθήσεις), στο αναγκαίο στοκ για την υλοποίηση προωθητικών ενεργειών και άλλα πολλά τα οποία έχουν να κάνουν με τη διαφάνεια στην ενημέρωση των καταναλωτών.
Θα είχε ενδιαφέρον η κυβέρνηση να ανακινήσει το όλο θέμα, ένεκα και του υψηλού πληθωρισμού, όπως και να εξετάσει -μέσω της αρμόδιας Αρχής- και τα θέματα ανταγωνισμού. Αρκεί μια… απλή βόλτα για τη διενέργεια τυπικών τιμοληψιών σε πολλά από τα αγαθά που διατίθενται από τα εμπορικά καταστήματα και τα συμπεράσματα μάλλον θα εξαχθούν εύκολα, αφήστε που θα έχουν και εξαιρετικό ενδιαφέρον για όλους.
Κατά συνέπεια, θα λέγαμε ότι επιβάλλονται παρεμβάσεις ουσίας για την εύρυθμη λειτουργία του εμπορίου, όχι κατ’ ανάγκη κατόπιν πρωτοβουλιών των εμπόρων. Η κυβέρνηση έχει λόγους και τρόπους να ενεργοποιηθεί. Το μόνο που απαιτείται είναι πολιτική βούληση δίχως… εκπτώσεις.
