Το 2022 ήτανε μία χρόνια που τα είχε όλα, αν και δεν θα έπρεπε, κρίνοντας από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τα όσα επακολούθησαν. Οι… δόσεις πόνου και χαράς, φόβου και ελπίδας, ψευδαισθήσεων και αλήθειας, αγάπης και μίσους, δυστυχίας και ευτυχίας δεν ήταν οι ενδεικνυόμενες για τα περισσότερα έθνη.
Ακόμη και το ισοζύγιο κερδών / ζημιών σε πολλές των περιπτώσεων έγειρε… αδίκως προς τα κέρδη. Στις αγορές κυριάρχησε το ρίσκο, ωφελώντας όσους τόλμησαν ποντάροντας κόντρα στη λογική.
Το 2022 ήταν η χρονιά των ανατροπών, των ακραίων καταστάσεων, των συνεχών εντάσεων, της αγωνίας, της αβεβαιότητας, της ενεργειακής ακρίβειας, του υπερπληθωρισμού. Ήλθε, δε, σε συνέχεια δύο επίσης προβληματικών ετών. Του 2020 και του 2021, με την πανδημία να αλλάζει τον κόσμο, να αφαιρεί εκατομμύρια ζωές, να μας κλειδώνει άπαντες στα σπίτια μας και να καθιερώνει το home office ως μια από τις κυρίαρχες μορφές απασχόλησης.
Η χρονιά άλλαξε και όλοι αισιοδοξούμε για ένα περισσότερο φωτεινό και ελπιδοφόρο 2023, για ένα 12μηνο όπου θα κυριαρχήσει η λογική και η ψυχραιμία, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η απαξίωση του λαϊκισμού και της πολιτικής των άκρων, του καθεστωτισμού και της άκρατης εκμετάλλευσης.
Το 2023 δεν πρέπει να θυμίζει σε τίποτα τη χρονιά που μόλις πέρασε. Είναι ευθύνη πρώτα απ’ όλα των ηγετών, που ρυθμίζουν τις τύχες αυτού του κόσμου, να βάλουν ένα τέλος στον πόλεμο της Ουκρανίας. Είναι ευθύνη τους να μη χαθούμε στον… αστερισμό της ύφεσης, να μην παραδοθούμε στην ακρίβεια, να μην ξεμείνουμε από ενέργεια…
Είναι ευθύνη όλων μας, στο μέτρο και στον βαθμό που μας αναλογεί, να διαμορφώσουμε το μέλλον μας όπως το θέλουμε, όπως πραγματικά το αξίζουμε!
Από την έντυπη έκδοση
