«Πέρασαν 747 χρόνια από την άφιξη του Μάρκο Πόλο στην Κίνα και από τότε προσπαθούμε να μάθουμε και να καταλάβουμε αυτό το συχνά εκπληκτικό και συχνότερα ακατανόητο έθνος… Οι Κινέζοι είναι ακόμη ένα μεγάλο ερωτηματικό για τον περισσότερο δυτικό κόσμο. Μάλλον θα πρέπει να τους καταλάβουμε λίγο καλύτερα. Και δεν χρειάζεται να κάνουμε το ταξίδι του Μάρκο Πόλο γι’ αυτό. Έρχονται οι Κινέζοι πλέον ως εδώ». («Κινέζικα μαρτύρια», Αντώνης Ιορδάνογλου, Εκδ. Κίχλη).
Μετά από τρία χρόνια περιορισμών, θα ‘ρθουν κι άλλοι, αν και το πιθανότερο είναι πως θα κατευθυνθούν σε ασιατική αγκάλη, Ταϊλάνδη, Ιαπωνία και Νότια Κορέα.
Η Ευρώπη, όμως, ανησυχεί, για κινεζική ταξιδιωτική συρροή, που ίσως δώσει στον SARS-CoV-2 νέα πνοή. Η Ευρώπη, που το περασμένο καλοκαίρι απάλλαξε από την υποχρέωση καραντίνας τους τουρίστες με κορονοϊό.
Σύμφωνοι, ο κινεζικός πληθυσμός είναι ελλιπώς εμβολιασμένος, ο ιός κυκλοφορεί πλέον ελεύθερα στη χώρα, η οποία έχει σχεδόν το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού, και τα κρούσματα παρουσιάζουν αυξητική τάση. Το ξέρουμε από την πίεση στα νοσοκομεία, καθώς η Κίνα σταμάτησε να εκδίδει καθημερινές ανακοινώσεις.
Δεν μπορούν να την κατηγορήσουν γι’ αυτό οι Δυτικοί. Αυτοί έκαναν την αρχή.
Όπως δυσανασχετούν για το γεγονός ότι η Κίνα θεωρεί ότι κάποιος πέθανε από κορονοϊό, μόνο αν είχε πνευμονία ή αναπνευστική ανεπάρκεια. Το μπέρδεμα έχει διάρκεια.
Όπως την κατηγορούν για το ξαφνικό τέλος της πολιτικής «zero COVID», ενώ πριν την κατηγορούσαν επειδή ακολουθούσε την πολιτική «zero Covid». Μηδενίζεται η λογική. Πάντως, η Pfizer δε νομίζω να ανησυχεί. Βρήκε νέα γη για τη διανομή του Paxlovid κατά της Covid-19.
Μήπως τελικά όλα, ακόμη και η υγεία και ο θάνατος, αλέθονται σε παίγνια (γεω)πολιτικά;
Μένω στα οικονομικά, με οδηγό τους «FT» στου Δεκέμβρη τις 7. «Οι ευρωπαϊκές αγορές έχουν επωφεληθεί σε κάποιο βαθμό από το γεγονός ότι η αδύναμη κινεζική ζήτηση για φυσικό αέριο επέτρεψε την ανακατεύθυνση των προμηθειών. Η ταχεία κινεζική ανάπτυξη (σ.σ.: μετά την επαναλειτουργία της χώρας) μπορεί να ανανεώσει τους περιορισμούς της προσφοράς και να εντείνει τις πληθωριστικές πιέσεις».
