Δυο σημαντικές αποφάσεις ελήφθησαν τις τελευταίες ημέρες στην Ευρώπη:
Πρώτον οι υπουργοί Ενέργειας των 27 συμφώνησαν στην επιβολή πλαφόν 180 ευρώ ανά μεγαβατώρα στην τιμή του φυσικού αερίου για να περιορίσουν την έκρηξη της ενεργειακής κρίσης.
Δεύτερον, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αύξησε και πάλι τα επιτόκια κατά 50 μονάδες βάσης για να αντιμετωπίσει τον υψηλό πληθωρισμό.
Η πρώτη απόφαση των 27 στις Βρυξέλλες για το πλαφόν, έδωσε τη δυνατότητα σε όλους τους υπουργούς να δηλώσουν μεν ικανοποιημένοι αλλά στην ουσία δεν πρόκειται να λύσει κανένα θέμα, όπως εκτιμούν οι περισσότεροι ειδικοί.
Στην Φρανκφούρτη, αντίθετα, στο ΔΣ της ΕΚΤ φαίνεται ότι νίκησαν τα «γεράκια» και η Κριστίν Λαγκάρντ απέφυγε να ορίσει «πλαφόν» στις αυξήσεις των βασικών επιτοκίων. Η Πρόεδρος της ΕΚΤ ξεκαθάρισε ότι υπάρχει ακόμη «πολύς δρόμος» και ως εκ τούτου το 2023 τα επιτόκια θα αυξηθούν κι άλλο.
Γνώστες των διαδρόμων στους πύργους της ΕΚΤ, λένε ότι η Λαγκάρντ θέλησε να στείλει ένα διπλό μήνυμα: Κατ` αρχήν στις κυβερνήσεις της ευρωζώνης να περιορίσουν τα μέτρα στήριξης στα νοικοκυριά, ώστε να μειωθεί η ζήτηση και άρα να υποχωρήσει ο πληθωρισμός. Και βέβαια να μειώσουν το δημόσιο χρέος.
Κατά δεύτερον, η ΕΚΤ καλεί επίσης τα ευρωπαϊκά συνδικάτα να μην διακινδυνεύσουν να υποβάλουν αιτήματα για μισθολογικές αυξήσεις.
Ο στόχος της ΕΚΤ είναι λοιπόν η ύφεση: Εκεί οδηγούν μαθηματικά η μείωση του πραγματικού εισοδήματος των νοικοκυριών και οι περιοριστικές δημοσιονομικές πολιτικές. Το θέμα είναι ότι η ύφεση, επηρεάζει αρνητικά τις επενδύσεις, εμποδίζει την «Πράσινη μετάβαση» της ευρωπαϊκής οικονομίας και περιορίζει την ενίσχυση της εσωτερικής παραγωγής στην ΕΕ .
Η ΕΚΤ φαίνεται όμως να παίζει με τη φωτιά. Οσο και αν η Φρανκφούρτη ελπίζει ότι η ύφεση στην Ευρωζώνη ,θα είναι «σχετικά βραχύβια και μικρή. Μια πρόβλεψη ριψοκίνδυνα αισιόδοξη , καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται χωρίς ορατό τέλος. Όπως και η ενεργειακή κρίση, που κυρίως πυροδοτεί τον πληθωρισμό στην Ευρώπη.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία κινδυνεύει να εξελιχθεί άλλωστε σε έναν από τους ατέλειωτους πολέμους. Ούτε η Μόσχα ούτε το Κίεβο είναι πιθανό να κερδίσουν μια αποφασιστική νίκη.Αλλά εξακολουθούν να ελπίζουν ότι θα βελτιώσουν την πολιτική και διπλωματική τους θέση, στο πεδίο της μάχης.
Οι Ρώσοι χρησιμοποιούν πυραύλους ακριβείας και drones για να καταστρέψουν την ουκρανική υποδομή και οι Ουκρανοί αρχίζουν να εκτοξεύουν πυραύλους σε ρωσικούς στρατιωτικούς στόχους. Ηδη, πολλοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι στέλνονται στο Κίεβο από τις δυνάμεις του ΝΑΤO .Και ο Ζελένσκι πήγε στην Ουάσιγκτον να ζητήσει κι άλλα όπλα.
Μήπως όμως ήρθε η ώρα η Ευρώπη να συζητήσει σοβαρά για την ειρήνη; Να μεσολαβήσει μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας; Να βάλει δηλαδή ένα «πλαφόν» στον πόλεμο; Αντί να προσπαθεί να τετραγωνίσει οικονομικά τον κύκλο;
