«Οι νέες σκούπες σκουπίζουν καλά, αλλά οι παλιές ξέρουν τις γωνίες καλύτερα». Οι παλιοί προτιμώνται σε δραστηριότητες της ιδιωτικής οικονομίας ή σε οργανισμούς μεγάλης ευσπλαχνίας φυσικά, όταν λήξει η θητεία τους στα ευρωπαϊκά. Δεν υπάρχει, λοιπόν, πολιτικό ζήτημα, όταν τα ποσά δεν είναι αδιευκρίνιστα;
Δεν υπάρχει, λοιπόν, πολιτικό ζήτημα, αν τηρείται ο κώδικας δεοντολογίας των αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που καταρτίστηκε για να αποφεύγονται τα χτυπητά, όπως αυτά του Γερμανού Μάρτιν Μπάνγκεμαν, που πήρε το 2000 μεταγραφή στον ισπανικό τηλεπικοινωνιακό όμιλο Τelefonica, αμέσως μόλις ολοκληρώθηκε η θητεία του ως επιτρόπου για τη Βιομηχανία και τις Τηλεπικοινωνίες;
Μα, δεν παίρνουν οι πρώην επίτροποι γενναιόδωρες αποζημιώσεις την τριετία που ακολουθεί την αποχώρησή τους; Δεν πέφτουν, βρέξει – χιονίσει, τετραψήφια ή πενταψήφια ποσά μηνιαίως για 36 μήνες, ακριβώς για να αποφευχθεί ο κίνδυνος της σύγκρουσης συμφερόντων;
Μα τις Βρυξέλλες, τη δεύτερη σημαντικότερη πρωτεύουσα για τα λόμπι, μετά την Ουάσιγκτον, τι τρέλες! Προφανώς, ο πρώην επίτροπος είχε από την Κομισιόν «άδεια» να συστρατευτεί με το αζημίωτο -όπως παραδέχθηκε με διαφορά εβδομαδιαίας φάσης- στη μάχη ενάντια στην ατιμωρησία -μέσα από την καθιέρωση της λογοδοσίας ως κεντρικού πυλώνα της διεθνούς δικαιοσύνης, μπλα, μπλα, μπλα-, μα η σκιά, όπως και σε πλείστες άλλες περιπτώσεις, δεν αφορά το τι είναι παράνομο, αλλά το τι είναι νόμιμο.
Δουλειές με ονοματεπώνυμο. Brussels Business. Λογικό κι επόμενο μία θέση εδώ κι εκεί, με την έγκριση της ανεξάρτητης επιτροπής ηθικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε μια σχετικά καλή τιμή.
Είναι προσβολή να αρνείσαι τις προσφορές. «Μα τι φαντάζεστε;». «Μόνο το προφανές». 60.000 ευρώ για έναν χρόνο. Μικτά. Τιμητικά. Άκοπα λεφτά.
Στην Κομισιόν «απλώς επαληθεύουμε εάν συμμορφώθηκε με τους περιορισμούς που τέθηκαν στην εξουσιοδότηση που του δώσαμε, μεταξύ άλλων ότι δεν έπρεπε να επικοινωνήσει με την Επιτροπή στο όνομα αυτής της ΜΚΟ».
Απλώς, ήθη Βρυξελλών.
Από την έντυπη έκδοση
