Μια Ευρώπη γύρω από τις επιταγές της Γερμανίας και στο παρελθόν και στο παρόν. Αυτό έδειξε το ενεργειακό, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, αυτό έδειξε και το παρασκήνιο στην πρόσφατη συνεδρίαση της ΕΚΤ. Η υπέρ το δέον επιθετική στάση της κεντρικής τράπεζας, υπό την εκκωφαντική σιωπή των «γερακιών», ξένισε, εγείροντας μάλιστα και ερωτήματα για το εάν θα καταφέρει να ανταποκριθεί στις ίδιες τις δεσμεύσεις της, αφού το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία προδιαγράφεται μακρινό. Ο ενεργειακός λογαριασμός «βαρύς και ασήκωτος» -τελευταίες εκτιμήσεις του Bloomberg τον τοποθετούν στο 1 τρισ. δολάρια και έπεται συνέχεια αφήνει το αποτύπωμά του στα οικονομικά μεγέθη και κατά προέκταση στα ατομικά εισοδήματα.
Ποιος θα σώσει ποιον; Με ποιες πολιτικές και με ποιους ηγέτες; Και ενώ θα μπορούσε να υπάρξει μια ανεξάντλητη δυναμική και ισχύς εν τη ενώσει, το αφήγημα ακολουθεί την τροπή που θέλουν να δώσουν οι καθοδηγητές του. Το μόνο παρήγορο ότι υπάρχουν ακόμη κάποιες φωνές. Η επιμονή ενός καθόλου ευκαταφρόνητου αριθμού χωρών που ζητούν την επιβολή πλαφόν στις τιμές φυσικού αερίου και ταυτόχρονα η οργισμένη αντίδραση της Ρώμης απέναντι στις επιτοκιακές αυξήσεις που θα ακολουθήσουν. Και τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν οι υπερχρεωμένες χώρες του Νότου, με πρώτη την Ιταλία, που τυχαίνει να βρίσκεται τώρα στο «μέσον του τυφώνα». Τέσσερις Ιταλοί υπουργοί εξαπολύουν μύδρους κατά της Φραγκφούρτης για την πολιτική της, που επεφύλασσε για το τέλος του έτους ακόμη ένα μεγάλο sell off στις αγορές κρατικού χρέους του ευρώ: από την Πέμπτη η απόδοση του ιταλικού 10ετούς έχει αυξηθεί περισσότερο από 40 μ.β.
Είχε προηγηθεί η λεκτική επίθεση της πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι κατά της ΕΚΤ, λίγο αφότου κέρδισε τις εκλογές στην Ιταλία, ενώ προειδοποίηση έχει απευθύνει και ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν για τις επιπτώσεις των υψηλών επιτοκίων στη ζήτηση. Η αμφισβήτηση στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. σαφώς υποδηλώνει δυσαρέσκεια, μπορεί όμως να ακουμπά και κάτι πιο βαθύ, που έχει να κάνει με τη λειτουργία τους και το οποίο δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί.
