Ασφαλώς και δεν περιμέναμε ότι στο λυκαυγές του 2022, θα συζητούσαμε με όρους… 2008! Αλλά, φαίνεται ότι η ατάκα του τότε υπουργού Γιώργου Βουλγαράκη, περί «νόμιμου και ηθικού», θα έρχεται συνεχώς στο προσκήνιο. Τότε βέβαια ήταν το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, σήμερα υπάρχουν μια σειρά από άλλα, μικρότερα ή μεγαλύτερα σκάνδαλα, που απασχολούν τους πολίτες. Όμως η επίκληση της εν λόγω «ιστορικής φράσης», φαίνεται ότι ταιριάζει γάντι και στα σημερινά πολιτικά δρώμενα.
Για παράδειγμα, ασφαλώς και είναι νόμιμο (αφού ψηφίστηκε από την Βουλή), να επιδιώκει ο ΕΦΚΑ να προκηρύξει θέσεις Γενικών Διευθυντών, ανοίγοντας «παράθυρο» για να μπουν στον Φορέα και ικανά στελέχη του Ιδιωτικού Τομέα. Τονίζουμε τη λέξη «ικανά», επειδή υπάρχουν δεκάδες τέτοια στην αγορά εργασίας, με πλούσιο βιογραφικό και περγαμηνές. Σίγουρα, μια επιλογή με αξιοκρατικά κριτήρια, θα μπορούσε να βοηθήσει τον ΕΦΚΑ, που ειδικά στο πεδίο του συντονισμού (management), υστερεί δραματικά. Όμως, το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Πόσο «ηθικό» είναι να γίνεται τώρα μια τέτοια επιλογή; Να ξεκινάει δηλαδή μια τέτοια διαδικασία, που θα αποφέρει στους επιλεχθέντες, μισθό «χρυσάφι», έως 8.000 ευρώ το μήνα;
Την ίδια στιγμή, σε λίγες μέρες, θα μπουν οι αυξήσεις στις συντάξεις 2,6 εκατ. συνταξιούχων. Μετά από 12 χρόνια «πάγωμα». Ήδη γνωρίζουμε ότι θα υπάρξουν 910.000 εξ αυτών, που δεν θα πάρουν ούτε ένα ευρώ. Αρκετές δεκάδες χιλιάδες θα συμβιβαστούν με αυξήσεις «ψίχουλα» της τάξης των 5-10 ευρώ το μήνα, το πολύ. Προφανώς, όλες οι αυξήσεις είναι απόλυτα νόμιμες, αφού γίνονται κατ’ εφαρμογή του διαβόητου «νόμου Κατρούγκαλου» και της μετεξέλιξής του, που είναι ο «νόμος Βρούτση».
Είναι ηθικό όμως, να υπάρχουν τέτοιες μεγάλες αποκλίσεις; Σε μια κοινωνία που στενάζει υπό το βάρος της δυσβάσταχτης ακρίβειας, θα υπάρξουν ορισμένοι «τυχεροί» που θα λύσουν το πρόβλημα της ζωής τους, υπογράφοντας συμβόλαιο με 8.000 ευρώ μισθό το μήνα και ταυτόχρονα, θα υπάρξουν και δεκάδες χιλιάδες άλλοι «άτυχοι» που θα συνεχίσουν να παλεύουν να βγάλουν το μήνα, βλέποντας ένα μεγάλο μηδενικό ή μια ελάχιστη αύξηση – φιλοδώρημα στις συντάξεις τους, στην καλύτερη περίπτωση…
Επίσης, πόσο δίκαιο είναι ο υπάλληλος που προέρχεται από τον Δημόσιο Τομέα, εάν επιλεχθεί για Γενικός Διευθυντής στον ΕΦΚΑ, να αμείβεται με μισθό πέριξ των 3.000 ευρώ, ενώ εάν προερχόταν από τον Ιδιωτικό Τομέα, θα λάμβανε έως και 5.000 ευρώ περισσότερα, δηλαδή έως 8.000 ευρώ μηνιάτικο; Κραυγαλέες διαφορές που βγάζουν μάτι. Ασφαλώς νόμιμες, αφού θεσμοθετήθηκαν δια νόμου, σίγουρα όμως όχι και τόσο ηθικές.
Το κυριότερο όμως είναι ότι για να γίνονται τέτοιες μεταρρυθμίσεις, πρέπει η Κυβέρνηση να έχει συμπαραστάτη την κοινωνία. Χρειάζεται καλό timing. Στην πολιτική το κατάλληλο momentum παίζει καθοριστική σημασία για το αποτέλεσμα. Πώς αλήθεια σκέφτεται το υπουργείο Εργασίας και ο ΕΦΚΑ, να στηρίξουν επικοινωνιακά αυτή την επιλογή τους, την συγκεκριμένη χρονική στιγμή; Με την επίκληση ενός… γκάλοπ;
Αποτελεί ερωτηματικό πώς θα πείσουν τον συνταξιούχο που θα παλεύει να γεμίσει το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, ότι είναι αγαθές οι προθέσεις τους, να προσφέρουν τέτοιο μισθό – πρόκληση στους νέους Γενικούς Διευθυντές του Φορέα. Εμείς απλώς να θυμίσουμε ότι το εν λόγω γκάλοπ που ήδη αξιοποιεί επικοινωνιακά η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, έχει και μία παράμετρο που αποκρύπτεται επιμελώς: Το 64% των ερωτηθέντων, δεν γνώριζε καν το θέμα! Άρα είχε άγνοια για την «μεταρρύθμιση» με τους νέους Γενικούς Διευθυντές στον ΕΦΚΑ. Πόσο μάλλον που οι συμμετέχοντες στην έρευνα δεν ρωτήθηκαν εάν συμφωνούν ή όχι, με τον μισθό που έχει θεσμοθετηθεί να χορηγείται.
Αλλά η επιλογή για να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία, μάλλον έγινε με όρους… εκλογικούς. Το γεγονός ότι σε λίγο η χώρα θα πάει σε εκλογές, οδήγησε τον ΕΦΚΑ στο να λάβει την απόφαση να προκηρύξει τις πρώτες 24 θέσεις Γενικών Διευθυντών. Όμως, με τον τρόπο αυτό, οι διοικούντες δίνουν την ευκαιρία σε κακόπιστους και όχι μόνο, εύλογα να απορούν ότι ίσως πίσω από μια τέτοια επιλογή, να κρύβονται κάποια άλλα χαρακτηριστικά. Προσοχή λοιπόν, μην τυχόν και τα πρώτα στελέχη του Ιδιωτικού Τομέα, που θα ενταχθούν στον ΕΦΚΑ, κρύβουν πιο «γαλάζιες» συμπάθειες. Γιατί τότε θα αναδύεται οσμή πολιτικού σκανδάλου. Και η επίκληση περί «νόμιμου και ηθικού» θα αποκτήσει διαφορετικές διαστάσεις. Είπαμε, εκλογές έρχονται…
