Ήταν Απρίλιος του 2020, εν μέσω lockdown, όταν ο υπουργός Ανάπτυξης εξηγούσε γιατί οι χρεώσεις για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές είναι απαραίτητες για την επιβίωση των τραπεζών.
«Πώς θα ζήσουν οι τράπεζες;». Ζήσαν αυτές καλά, αν κρίνουμε από άκοπα έσοδα τρελά. Σχεδόν 1 στα 4 ευρώ (24,13%) των συνολικών οργανικών εσόδων τους το 2021 ήταν από προμήθειες, από 15,04% το 2019. Και ο μήνας έχει εννιά, ενώ, σύμφωνα με την ΟΤΟΕ, στην περίοδο 2010-2021 ο αριθμός των καταστημάτων μειώθηκε κατά 61% (από 4.005 σε 1.560), των ΑΤΜ κατά 33,3% (από 8.550 σε 5.700) και του προσωπικού κατά 51,1% (από 63.408 σε 30.998).
Ο «Σούπερ Μάριο» τι θα έλεγε για αυτό; Θα επαναλάμβανε το ανέκδοτο το καυστικό; «Ένας ασθενής περιμένει να υποβληθεί σε μεταμόσχευση καρδιάς. Οι γιατροί του λένε: “έχουμε δύο καρδιές. Η μία ήταν ενός νέου 25 ετών, που έχαιρε άκρας υγείας, ενώ η δεύτερη ανήκε σε έναν τραπεζίτη, 86 ετών. Ποια θέλετε;”. “Τη δεύτερη, του τραπεζίτη”, απαντά ο ασθενής. Και όταν οι γιατροί, εκπλήσσονται από την επιλογή του, εκείνος δικαιολογεί με φυσικότητα την εκλογή του: “Μα, διότι η καρδιά αυτή… δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ!”».
Συγγνώμη, ποιος περιμένει να είναι αισθηματίες ή να μην κινούνται σαν τον γνωστό κακορίζικο τύπο της χριστουγεννιάτικης περιόδου, τον συνάδελφό τους Εμπενίζερ Σκρουτζ; Δεν μπορείς να κατηγορήσεις ταύρο, διότι έχει κέρατα. Προσπέρασ’ τα, λοιπόν, και τα 0,30-0,40 ευρώ για πληρωμή λογαριασμών ενέργειας ή τηλεφωνίας και τα περίπου 2,5 ευρώ για ανάληψη μετρητών σε ΑΤΜ άλλης τράπεζας, για να βγει το τραπεζοκάματο, όταν στον καταθέτη δεν δίνουν τόκο (0,05% το μέσο επιτόκιο των νέων καταθέσεων και 4,86% των νέων δανείων), αφού ενθυλάκωσαν της στήριξής τους το μπαγιόκο;
Όχι, μα κάτι άλλο κάνει κρότο. Με προτροπές δεν λειτουργούν οι αγορές κι αν υπάρχουν υπόνοιες για εναρμονισμένες πρακτικές, δύο θεσμοί χάθηκαν στις σιωπές.
Από την έντυπη έκδοση
