Ξέραμε για μαθηματικές εξισώσεις, που έχουν διαμορφώσει τον κόσμο μας. Ξέραμε των Πυθαγόρειων την απόφανση ότι «όλα είναι ένας αριθμός» και «το τετράγωνο της υποτείνουσας είναι ίσο με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο κάθετων πλευρών». Μάθαμε τον νόμο της βαρύτητας, μυηθήκαμε στον κόσμο της Σχετικότητας και την εξίσωση Ε=mc2, που δεν βολεύεται μέσα στον απόλυτο χώρο και στον απόλυτο χρόνο, κάτι ακούσαμε για την εξίσωση του Schroedinger, αλλά δεν θυμάμαι άλλη φορά μία εξίσωση σε διαμαρτυρία να έκανε τη διαφορά.
Στην Κίνα αναφέρομαι και σε φοιτητές του Πανεπιστημίου Tsinghua, απόφοιτος του οποίου είναι και ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ.
Μπορεί αυξημένη να είναι η αστυνομική παρουσία στους δρόμους του Πεκίνου κι άλλων μεγάλων πόλεων για να αποτραπεί το ενδεχόμενο νέων κινητοποιήσεων κατά της «μηδενικής Covid», αλλά έφτασε τη Δευτέρα στη Δύση η εικόνα σιωπηλών διαδηλωτών, που ύψωσαν κόλλες με την εξίσωση του Ρώσου φυσικού Aleksandr Aleksandrovich Friedmann ή Friedman.
Δεν θα σας κουράσω με τη σταθερά της παγκόσμιας έλξης και τη σταθερά του Hubble. Για πολλούς από εμάς είναι ακατάληπτα σαν τα ιερογλυφικά.
Ας μείνουμε στα βασικά. Μιλάμε για εξίσωση της διαστολής του σύμπαντος, την οποία διατύπωσε ο Ρώσος προ 100 ετών.
Οι αριθμοί και οι μεταξύ τους σχέσεις δεν είναι αφηρημένα στοιχεία. Αυτονομούνται, γίνονται μέθοδος, διαδικασία, για να φέρουν τα πράγματα στο επίπεδο του ανθρώπου, να τα κάνουν μετρήσιμα και διαχειρίσιμα, αλλά δεν συρρικνώνονται σε εργαλεία, δεν εκφυλίζονται σε σημεία.
Ξεφεύγουν από την ευθεία, διευρύνουν τον κόσμο και μας λένε καινούργιες ιστορίες, παρέα με τις λέξεις, τις έννοιες, τις λογικές διασυνδέσεις, τις ερμηνείες και άλλες πολλαπλές διεργασίες.
Ποια ιστορία μάς λένε, λοιπόν, οι φοιτητές που είχαν σημαία την εξίσωση; Το σύστημα, όπως το σύμπαν, είτε κλειστό, είτε ανοικτό, δεν είναι στατικό. Ο ρυθμός διαστολής του συνδέεται με όλες τις διαφορετικές μορφές ύλης και ενέργειας.
Από την έντυπη έκδοση
