Με τον ρωσικό χειμώνα να πλησιάζει, το σενάριο της «Κορέας», γίνεται όλο και πιο ορατό στην πολύπαθη Ουκρανία: Το 1951, ο αλήστου μνήμης Κιμ Ιλ Σουνγκ κατάλαβε πώς δεν μπορεί να κατακτήσει τη Νότια Κορέα, που είχε την υποστήριξη σχεδόν ολόκληρης της Δύσης.
Έτσι, δύο χρόνια αργότερα, το 1953, ο πόλεμος Βόρειας-Νότιας Κορέας τυπικά τελείωσε με την υπογραφή της ανακωχής, αλλά παρέμεινε «στον πάγο» για δεκαετίες.
Το 2022, εβδομήντα χρόνια μετά, ο Βλάντιμιρ Πούτιν – μετά από εννιά μήνες πολέμου – κατανοεί επίσης πώς δεν μπορεί να καταλάβει την Ουκρανία, έχοντας να αντιμετωπίσει έναν στρατό που επίσης υποστηρίζεται από τη Δύση.
Με την αποχώρηση από την Χερσώνα, ο Πούτιν αποχαιρετά, λοιπόν, την ιδέα της ολοκληρωτικής νίκης και αρχίζει να μετέχει σε μια πολιτικο-στρατιωτική διελκυστίνδα με στόχο την εξεύρεση μιας συμβιβαστικής λύσης. Την υπογραφή μιας ανακωχής, που απλώς θα βάλει τον πόλεμο στον «πάγο», ίσως και για πολλά χρόνια.
Αλλά και οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται πλέον να επιλέγουν το παράδειγμα της «Κορέας». Ο στόχος αρχίζει να φαίνεται: Να αποφευχθεί η στρατιωτική κλιμάκωση για όσο το δυνατόν περισσότερο. Δεν είναι τυχαίο ότι από τους πρώτους που βιάστηκαν να «αθωώσουν» τη Μόσχα για το θέμα των πυραύλων που έπληξαν το πολωνικό έδαφος, ήταν ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν.
Η Αμερική δεν θέλησε να ρίξει λάδι στη φωτιά. Το ίδιο και οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Η εξήγηση απλή: Η οικονομική κρίση που έχει πυροδοτήσει και ο πόλεμος στην Ουκρανία, αρχίζει να έχει και πολιτικό κόστος. Και στον τομέα αυτό, η Μόσχα έχει ήδη κερδίσει, βλέποντας ότι στενεύουν τα όρια ανοχής, ειδικά στην Ευρώπη, για τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι.
Δεν είναι δυνατόν η Ευρώπη να βυθιστεί στο χάος και σε μια ολοκληρωτική αντιπαράθεση, ακόμη και με πυρηνικά όπλα, επειδή το επιδιώκει ο Ζελένσκι!
Ο Μπάιντεν, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, ακόμη και οι πολεμοχαρείς κύκλοι στην Πολωνία, όλοι οι δυτικοί ηγέτες, είναι τώρα έτοιμοι να γίνουν πυροσβέστες. Ρίχνοντας τόσο πολύ νερό, που σύντομα ο Ζελένσκι θα πρέπει να μάθει να κολυμπά πολύ καλά για να παραμείνει στην επιφάνεια.
Οι αγορές στέλνουν άλλωστε σήματα κρίσης. Με την Ευρώπη παγιδευμένη στον άγνωστο πόλεμο της Ουκρανίας, κατανοεί ότι ο ασυγκράτητος πληθωρισμός και οι υψηλές τιμές της ενέργειας μπορεί να βυθίσουν «το σκάφος.
Οι οικονομικοί άνεμοι είναι θυελλώδεις και οι αγορές ταξιδεύουν μέσα σε κύματα αστάθειας. Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης πετρελαίου τραβούν την ανηφόρα, λόγω των ανησυχιών για την κινεζική ζήτηση και τα ολοένα υψηλότερα
Αμερικανικά επιτόκια
Οι ανησυχίες αυξάνονται για μια νέα έκρηξη του Covid στην Κίνα, η οποία θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τα σχέδια χαλάρωσης των περιορισμών που έχουν στραγγαλίσει την οικονομία.
Στις ΗΠΑ, τόσο το δολάριο όσο και οι αποδόσεις των ομολόγων ωθήθηκαν υψηλότερα κατά τη διάρκεια της νύχτας καθώς ο πρόεδρος της Fed στο Σεν Λούις, Τζέιμς Μπάλαρντ, είπε ότι τα επιτόκια μπορεί να πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 5% και 7% για να είναι «αρκετά περιοριστικά» ,ώστε να μειωθεί ο πληθωρισμός. Αυτό είναι ένα σημαντικό πλήγμα για τους επενδυτές που στοιχημάτιζαν ότι τα επιτόκια θα κορυφωθούν στο 5%.
