Τι μαθαίνουμε κάθε φορά που μια ιστορία ξεσπά; Συνήθως, πολλά και τίποτα. Σε κάποια φάση, μάλιστα, όταν η φωτιά δεν κατασιγάσει, η νομοθέτηση προβάλλεται ως αναγκαία δράση.
«Ελπίζω ότι η Ελλάδα θα είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη, εντός του επόμενου μήνα, που θα απαγορεύσουμε όλα τα παράνομα κακόβουλα λογισμικά που μπορούν να πωληθούν στην Ελλάδα». Θα απαγορεύσουμε τα παράνομα; Κλασικά ελληνικό κατά τα τρία τέταρτα, σουρεαλιστικό κατά τα τέσσερα, όπως οι ωραίες ευχές «στην Πολεμική Αεροπορία μας και τον Προστάτη της Αρχάγγελο Μιχαήλ».
Περνάμε σε εξάγγελο, τον αρμόδιο υπουργό, που χθες ήταν αναλυτικός για το πώς θα σταματήσουμε το κακό. Θα καταθέσει σχέδιο νόμου, που θα θωρακίσει την Πολιτεία και θα απαγορεύει αυστηρά τη χρήση, θα υπάρξουν σαφή επίπεδα ελέγχου και προστασίας, ειδικά των πολιτικών προσώπων, δεν θα είναι νόμιμη οποιαδήποτε εμπορία, κλπ.
Μα, η μόλυνση μιας συσκευής με λογισμικό υποκλοπής είναι ποινικό αδίκημα, και «με φυλάκιση ή χρηματική ποινή τιμωρείται όποιος χωρίς δικαίωμα και με σκοπό τη διάπραξη των εγκλημάτων του άρθρου 292Β παράγει, πωλεί,
προμηθεύεται προς χρήση, εισάγει, κατέχει, διανέμει ή με άλλο τρόπο διακινεί συσκευές ή προγράμματα υπολογιστή».
Άρα, τι; Θα είναι παράνομη και για τις υπηρεσίες πληροφοριών, που θα κάνουν τάματα οι στόχοι παρακολούθησης να μην επικοινωνούν μέσω εφαρμογών;
Η παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών από ιδιώτες είναι ήδη παράνομη, αλλά η έρευνα δεν γνωρίζει άνθηση. Το λέμε αυτό, γιατί αν «ένας μη κρατικός παράγοντας ήταν υπεύθυνος για την (απόπειρα) χακαρίσματος των τηλεφώνων Κουκάκη και Ανδρουλάκη, αυτό σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία αποτελεί έγκλημα, και θα περίμενε κανείς από τις ελληνικές αρχές άμεσα και δυναμικά να ερευνηθεί μια τόσο σοβαρή υπόθεση. Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν υπάρχει αστυνομική έρευνα, παρά μόνο εισαγγελικές έρευνες μετά από καταγγελίες. Από τις αρχές δεν έχουν κατασχεθεί υλικές αποδείξεις».
Δεν είναι το νομικό πλαίσιο το πρόβλημα, άλλα είναι στον έλεγχο και τη λογοδοσία τα εμπόδια.
