Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Πληθωρισμός, επιτοκιακές αυξήσεις και ισχυρό δολάριο μονοπώλησαν τις συζητήσεις της συνόδου κορυφής του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας την προηγούμενη εβδομάδα. Μόνο που δεν μπόρεσε να εκδοθεί κοινό ανακοινωθέν. Αναμενόμενο. Επίσης, δεν μπόρεσε να βρεθεί κοινή λύση, που είναι μη αναμενόμενο σε κρίσιμες περιόδους όπως η σημερινή.
Όλοι ανησυχούν με όλα, ήταν το βασικό μήνυμα των υπουργών Οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών του G20, οι οποίοι περιμένουν να συμβεί το αναπόφευκτο, αυτό δηλ. που οι κεντρικοί τραπεζίτες αναμένεται να επιτύχουν πατώντας συνεχώς «φρένο», μείωση της ζήτησης με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την οικονομία. Υπουργός Οικονομικών αναδυόμενης χώρας το έθεσε με διαφορετικά λόγια, ότι πίσω από κάθε επιτοκιακή αύξηση υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν.
Πόσο εύκολο όμως είναι πλέον να αντιμετωπιστεί ο πληθωρισμός και να αποφευχθεί μια απότομη προσγείωση; Ήδη, πολλοί αναλυτές κάνουν λόγο ότι η Fed και όχι μόνο έχασε αυτή τη μάχη, που από την πρώτη κιόλας στιγμή ήταν δύσκολο να κερδηθεί. Το Reuters παρομοιάζει την πολιτική των μηδενικών επιτοκίων που ακολούθησαν οι κεντρικές τράπεζες μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 με μαύρη τρύπα, ένα τερατώδες νεκρό αστέρι του οποίου η βαρυτική δύναμη είναι τόσο ισχυρή που τίποτε δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτή. Και σημειώνει ότι έκτοτε οι ανεπτυγμένες οικονομίες ουδέποτε κατάφεραν να επιτύχουν την αναγκαία βαρύτητα διαφυγής, που θα έκανε τις κεντρικές τράπεζες να ομαλοποιήσουν τη νομισματική πολιτική τους.
Αυτό που γίνεται τώρα σαφές είναι ότι τα επιτόκια δεν μπορούν να επιστρέψουν στις ιστορικές τους νόρμες χωρίς να προκαλέσουν κατάρρευση των τιμών κατοικιών, υπονομεύοντας τα δημοσιονομικά των κυβερνήσεων και αποσταθεροποιώντας τις πιστωτικές αγορές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Τράπεζα της Αγγλίας, που όχι μόνο δεν κατάφερε να αυξήσει τα επιτόκια σε συνάρτηση με τον πληθωρισμό, αλλά παρενέβη και στις αγορές κρατικού χρέους για να τις στηρίξει επαναλαμβάνοντας προσωρινά πολιτικές ποσοτικής χαλάρωσης. Η μαύρη τρύπα, όπως φαίνεται, χάσκει ξανά και το θέμα είναι ποιον ή ποιους θα παρασύρει αυτή τη φορά.
