Του Δημήτρη Κυριακόπουλου
[email protected]
«Έχουμε πολύ καλές πιθανότητες να κερδίσουμε την απόλυτη πλειοψηφία μετά τις επόμενες εκλογές», δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη Νέα Υόρκη σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Bloomberg. Εξήγησε δε: «Οι εκλογές θα διεξαχθούν με αυτό που ονομάζουμε ενισχυμένο σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης, το οποίο μας επιτρέπει να σχηματίσουμε μόνοι μας κυβέρνηση εάν φτάσουμε στο 37, 38% των λαϊκών ψήφων, κάτι που είναι απολύτως εφικτό».
Στην ίδια κατεύθυνση, δημοσκόπηση της Pulse, που παρουσιάστηκε στο χθεσινοβραδινό κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ, ανέβαζε τη διαφορά της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ στις 8 ποσοστιαίες μονάδες (πρόθεση ψήφου επί των εγκύρων: ΝΔ: 34,5%, ΣΥΡΙΖΑ: 26,5%, ΠΑΣΟΚ: 12%, ΚΚΕ: 5%, Ελληνική Λύση: 4%, ΜέΡΑ25: 3%.) Μάλιστα, η δημοσκόπηση διεξήχθη μετά τη «μονομαχία», Μητσοτάκη-Τσίπρα στην ΔΕΘ, άρα με το πολιτικό σκηνικό της τρέχουσας φάσης να έχει σχηματισθεί.
Για να αντιληφθούμε πλήρως, τι σημαίνει αυτή η «φωτογραφία», σημειώνω, ότι αν γίνονταν αύριο εκλογές και η ΝΔ λάμβανε 34,5% στον «πρώτο γύρο» της απλής αναλογικής, θα είχε σχεδόν βέβαιη την επίτευξη του στόχου του 37%-38% που δίνει αυτοδυναμία, στην επόμενη αναμέτρηση της ενισχυμένης, με την πόλωση να εντείνεται και το δίλημμα ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ να κυριαρχεί. Αλλά και να πλησίαζε αυτά τα ποσοστά η ΝΔ, χωρίς να έφτανε τους 151 βουλευτές, θα μπορούσε κάλλιστα να …αξιοποιήσει τις εφεδρείες μεμονωμένων βουλευτών άλλων κομμάτων, ώστε να κυβερνήσει μόνη και απερίσπαστη.
Καλπάζει προς την αυτοδυναμία;
Όλα καλά και όλα ωραία λοιπόν, για τον Κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του, που υπερπηδούν αλώβητοι τα εμπόδια – ακόμα και η υπόθεση των παρακολουθήσεων δημοσκοπικά φέρεται να μην τους άγγιξε- και καλπάζουν προς την αυτοδυναμία και τη νέα τετραετία.
Ή μήπως η προβαλλόμενη εικόνα είναι πολύ καλή για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, για να είναι αληθινή; Ένα ερώτημα περιπλέκει όντως τις εκτιμήσεις: «Αφού, τώρα η ΝΔ εμφανίζεται να έχει σχεδόν στο τσεπάκι την αυτοδυναμία, γιατί ο Κ. Μητσοτάκης δεν προκηρύσσει εκλογές να τελειώνει;».
Ερώτημα εύλογο, καθώς η χώρα ήδη βρίσκεται σε προεκλογική τροχιά, με τον ίδιο τον πρωθυπουργό να έχει δηλώσει ότι οι κάλπες θα στηθούν την άνοιξη του 2023, δηλαδή Απρίλιο ή Μάϊο. Ο γρίφος δυσκολεύει περισσότερο αν ληφθεί υπόψη ότι η κυβέρνηση έχει μπροστά της τον χειρότερο χειμώνα για την Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις, με την πρωτοφανή ακρίβεια και την τεράστια ενεργειακή κρίση να διαμορφώνουν συνθήκες «τέλειας καταιγίδας». Γιατί λοιπόν, ο Κ. Μητσοτάκης επιλέγει να περάσει μέσα από το σκοτεινό και παγωμένο τούνελ, με κίνδυνο όταν βγεί, την άνοιξη τα πολιτικά δεδομένα να έχουν διαφοροποιηθεί, λόγω της αναμενόμενης διόγκωσης της δυσαρέσκειας των πολιτών, σε τέτοιο βαθμό, που να απομακρύνουν την αυτοδυναμία, ακόμα και να αυξάνουν τις πιθανότητες εκλογικής ανατροπής; Γιατί, δεν τελειώνει την παρτίδα τώρα, ούτως ή άλλως σε προεκλογικό χρόνο και μόλις 6-7 μήνες πριν το προγραμματισμένο διάστημα, εξασφαλίζοντας και το πρόταγμά του, τη σταθερότητα, σε μια κρίσιμη περίοδο για τον τόπο;
Θεσμικότητα, αλλά και προετοιμασία για πρόωρες κάλπες
Η θεσμικότητα, είναι έννοια, πάνω στην οποία θα μπορούσε να στηριχθεί μια ερμηνεία για τη στάση του Κ. Μητσοτάκη. Είπε, ότι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας και αυτό θα πράξει, χωρίς κωλοτούμπες, χωρίς να υπολογίζει και το όποιο κόστος. Ωστόσο, η εξήγηση αποδυναμώνεται από τις διαρροές του Μαξίμου στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού για πρόωρες εκλογές. Επίσης, είναι γνωστό στην «πολιτική πιάτσα» ότι ο μηχανισμός της ΝΔ προετοιμαζόταν σε εντατικούς ρυθμούς για εκλογές το φθινόπωρο, προτού δοθεί η εντολή: «κράτει οι μηχανές».
Εν πάση περιπτώσει, ο πρωθυπουργός έχει ακόμα την ευχέρεια να αδράξει την εμφανιζόμενη ως ευκαιρία, να αιφνιδιάσει και να πάει σε εκλογές εντός του Οκτωβρίου (λόγοι επίκλησης πάμπολλοι), πριν τη βαρυχειμωνιά (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Αν δεν το πράξει, οι αμφιβολίες για την πιστότητα των «φωτογραφιών της στιγμής», όπως αρέσκονται να λένε οι δημοσκόποι- δικαιολογημένα θα τείνουν να μετατραπούν σε βεβαιότητα.
