Από την έντυπη έκδοση
Toυ Μωυσή Λίτση
[email protected]
H χειρότερη ξηρασία εδώ και 500 χρόνια πλήττει τις τελευταίες εβδομάδες απ’ άκρου εις άκρον την Ευρώπη, με ολέθριες οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Μεγάλα ποτάμια όπως ο Ρήνος στερεύουν, καλλιέργειες ερημώνουν, θερμοκρασίες ρεκόρ εξαντλούν τα ενεργειακά αποθέματα.
Η πρωτοφανής αυτή ξηρασία δεν είναι τυχαίο γεγονός, αλλά μια ακόμη σαφής προειδοποίηση της κλιματικής αλλαγής, η αντιμετώπιση της οποίας έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Ούτως ή άλλως οι διεθνείς διακηρύξεις για την αντιμετώπιση της ανόδου της θερμοκρασίας υπολείπονταν κατά πολύ της επείγουσας ανάγκης που δημιουργούν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Οι φετινές πυρκαγιές εξαιτίας της πρωτοφανούς ξηρασίας και του καύσωνα, έχουν εξαφανίσει 615.341 εκτάρια δασικών εκτάσεων σε όλη την Ευρώπη, αριθμός ρεκόρ. Στην Ελλάδα οι λιγοστοί πνεύμονες πρασίνου γύρω από τον αστικό ιστό χάνονται, βοηθούσης και της αβελτηρίας των τοπικών αρχών και όχι μόνο…
Στον Ρήνο, ένας από τους βασικούς ποταμούς για το διαμετακομιστικό εμπόριο στην Ευρώπη, τα ποταμόπλοια έχουν περιορίσει στο 25% τη μεταφορική τους ικανότητα, λόγω της χαμηλής στάθμης των υδάτων. Η στάθμη στον Δούναβη, τον μεγαλύτερο ποταμό της Ευρώπης, έχει περιοριστεί στα 43 εκατοστά, χαμηλότερο από ποτέ επίπεδο.
Η παραγωγή σιτηρών έχει μειωθεί 30%-40% στην Ιταλία και σχεδόν 20% στη Γαλλία. Στη βόρεια Ιταλία, στην κοιλάδα του Πάδου, το 60% της φετινής σοδειάς έχει χαθεί λόγω της αδυναμίας να χρησιμοποιηθεί για άρδευση το νερό των τοπικών ποταμών.
Τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 γεννήθηκε στην Ευρώπη ένα ριζοσπαστικό οικολογικό-περιβαλλοντικό κίνημα, που προειδοποιούσε για πολλά από όσα σήμερα βιώνουμε, ζητώντας αλλαγή ρότας… Δυστυχώς σήμερα, που η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής απαιτεί επειγόντως μέτρα, τα περισσότερα πράσινα κινήματα και κόμματα έχουν περιθωριοποιηθεί ή ενσωματωθεί για τα καλά στο σύστημα (βλέπε Γερμανοί Πράσινοι).
