Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]r
«Η Ε.Ε. είναι ένα χάλι» («You are a mess guys, you are a big mess», Έντι Ράμα, 23/6), αλλά προφανώς επειδή η αγάπη είναι ζάλη, θέλει η Αλβανία να ενταχθεί στο κλαμπ, το οποίο δεν έχει και σε υπόληψη μεγάλη.
Εμείς, καθότι ο δικός μπορεί να πει, μα να ακούσει δεν μπορεί, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η Ε.Ε. σε ημιμόνιμη κατάσταση κρίσης και σε σύγχυση είναι. Το φωνάζει η διαχείριση αδιεξόδων, ακόμη και το ράγισμα των λόγων.
«Οι Ουκρανοί είναι έτοιμοι να πεθάνουν για την ευρωπαϊκή προοπτική. Θέλουμε να ζήσουν με το ευρωπαϊκό όνειρο». Κάτι έχει η φράση της προέδρου της Κομισιόν. Είναι -για να θυμηθούμε τον Τσόμσκι και το περίφημο «Colorless green ideas sleep furiously» (οι άχρωμες πράσινες ιδέες κοιμούνται μανιασμένα)- άτοπη από πλευράς νοήματος.
Γιατί μήπως βγάζει νόημα το φιλολογικό τέιον των Ευρωπαίων ηγετών για το ενεργειακό, ενώ ο χειμώνας θα έρθει έτσι κι αλλιώς και η Ευρώπη πρέπει να προετοιμαστεί άμεσα για την πλήρη διακοπή των εξαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου (ΙΕΑ); Ίσως, τον Ιούλιο θα το ξαναδούν, «όχι δεν υπάρχει τέτοια προοπτική». Μόνο πιεστική πραγματικότητα και πληθωρική αντιφατικότητα.
Η Ε.Ε. επιφυλάσσεται, οι προμήθειες μειώνονται, οι τιμές απογειώνονται. Σπουδαίο σχέδιο να αυτοπυροβολείσαι με τις κυρώσεις, για να πετύχεις τον αντίπαλο.
Οι δυσκολίες αυξάνονται, όπως και οι εισπράξεις στα ταμεία της Ρωσίας, η οποία στοχεύει πλέον στη βιομηχανική καρδιά της Ευρώπης και τη νέα συνθηκολόγηση της Γερμανίας. «Ο Πούτιν θέλει να μας διχάσει […] Θέλει τη διάλυση της χώρας, αλλά δεν θα διαλυθούμε». Εμείς τι να πούμε στον Γερμανό υπουργό Οικονομίας;
Μόνο ότι δεν είναι πολλοί αυτοί που αγαπούν τις ήττες και αυτούς που τους θυμίζουν τις καταλήψεις από τις στερήσεις.
