Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Ανοίγει ο «ασκός του Αιόλου»; Θα μπορούσε, εάν αναλογιστεί κάποιος ότι το IG Metall είναι το πανίσχυρο εργατικό σωματείο που αποτελεί σημείο αναφοράς για τη διαμόρφωση των μισθολογικών αυξήσεων στη Γερμανία, με ό,τι αυτό θα μπορούσε να σημάνει και για τις υπόλοιπες οικονομίες και δη σε περίοδο επίμονα υψηλού πληθωρισμού.
Το ΙG Metall ζητά αυξήσεις μισθών από 7% έως 8%, προκειμένου να βοηθήσει τα 3,8 εκατ. εργαζομένους του στον κλάδο μετάλλων και ηλεκτρονικών να αντεπεξέλθουν στην ανεξέλεγκτη άνοδο των τιμών καταναλωτή. Η πρόταση του σωματείου αφορά μία περίοδο 12 μηνών και είναι η μεγαλύτερη που έχει γίνει εδώ και 13 χρόνια, αντανακλώντας την αγωνία των καταναλωτών που βλέπουν την αγοραστική τους δύναμη να συνθλίβεται υπό το βάρος του πολέμου στην Ουκρανία και των συνεχιζόμενων διαταραχών στην εφοδιαστική αλυσίδα.
Οι διαπραγματεύσεις για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας αναμένεται να σηματοδοτήσουν τη μεγαλύτερη συμφωνία για τους μισθούς που έχει γίνει στη Γερμανία, με την έκβαση να καθορίζει και το μέλλον άλλων κλάδων. Ενώ όμως αποτελεί «δώρο» για τους εργαζομένους, για την ΕΚΤ είναι «εφιάλτης», γι’ αυτό και παρακολουθεί με άγρυπνο μάτι τις όποιες ενδείξεις για τις αυξήσεις των μισθών. Η πρόεδρος της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, μιλώντας χθες στο Ευρωκοινοβούλιο, αναφέρθηκε στο επίμαχο αυτό θέμα, προειδοποιώντας ότι τα αιτήματα για μισθολογικές αυξήσεις, παρότι παραμένουν σε ήπιο ρυθμό, έχουν αρχίσει να αυξάνονται τον τελευταίο καιρό και αυτό είναι άκρως ανησυχητικό για την πορεία του πληθωρισμού. Ήδη, αξιωματούχοι τόσο από την οικονομία όσο και από τη νομισματική πολιτική έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου ότι οι αυξήσεις των μισθών μπορεί να απειλήσουν το σπιράλ του πληθωρισμού.
Σε μια ακόμη ένδειξη για το πώς θα είναι η εξέλιξη των διαπραγματεύσεων, το IG Metall πέτυχε την προηγούμενη εβδομάδα μισθολογική αύξηση της τάξης του 6,5% για 18 μήνες συν μία εφάπαξ καταβολή 500 ευρώ για τους εργαζομένους στον κλάδο του χάλυβα. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μισθολογική αύξηση στη διάρκεια των τελευταίων 30 ετών. Παρ’ όλα αυτά, η συμφωνία αυτή σημαίνει μία ετήσια αύξηση της τάξης του 4,3%, ποσοστό που δεν σηματοδοτεί την έναρξη ενός ανοδικού σπιράλ στους μισθούς, λέει ο οικονομολόγος της Barclays, Μαρκ Μπέιμπικ.
