Από την έντυπη έκδοση
Της Ανθής Αγγελοπούλου
[email protected]
Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος χθες και όλοι έστειλαν το δικό τους μήνυμα για την κλιματική αλλαγή. Ίδιο κάθε χρόνο, αλλά στην πράξη ανεφάρμοστο. Περίπου 3 χρόνια πανδημίας, ένας πόλεμος, μερικές καταστροφικές πυρκαγιές έχουν φέρει τον πλανήτη χρόνια πίσω σε αυτό που λέμε αποκατάσταση του οικοσυστήματος.
Ο ΟΗΕ έχει χαρακτηρίσει την περίοδο 2021 – 2030 ως διεθνούς δράσης. Ωστόσο, οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι τα καταστροφικά γεωδυναμικά και υδρομετεωρολογικά φαινόμενα αυξάνονται. Σεισμοί, ηφαιστειακή δραστηριότητα, κατολισθήσεις, τσουνάμι, παρατεταμένοι καύσωνες, έντονα καιρικά φαινόμενα, δασικές πυρκαγιές και πλημμύρες επιφέρουν τεράστιες κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ο καθηγητής ΕΚΠΑ Ευθύμιος Λέκκας επισημαίνει ότι η παρούσα κλιματική κρίση διαφοροποιεί βίαια τις υφιστάμενες υδρομετεωρολογικές συνθήκες, συνδέεται με γεωδυναμικές διεργασίες και επιταχύνεται από τις ανθρώπινες παρεμβάσεις, ενώ θα αυξηθεί σε συχνότητα, ένταση και κλίμακα ακόμα και σε περιοχές που μέχρι σήμερα θεωρούνταν ασφαλείς.
Με λίγα λόγια ο πλανήτης κινδυνεύει άμεσα και η συνέχιση της παρουσίας μας σε αυτόν θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο οι πολιτικοί θα «θυσιάσουν» τα κέρδη από την υπερεκμετάλλευση φυσικών πόρων και θα ακολουθήσουν το πρόγραμμα της πράσινης μετάβασης το οποίο έχουν υποσχεθεί.
Η κλιματική κρίση απαιτεί ταχύτερη ενεργειακή μετάβαση. Τα κενά στην προστασία της φύσης, των οικοσυστημικών λειτουργιών και των υποδομών είναι μεγάλα. Απολιγνιτοποίηση, ηλεκτροκίνηση, πλαστικά μιας χρήσης, δασικοί χάρτες, χωροταξικός σχεδιασμός κ.λπ., είναι σημαντικά έργα που πρέπει να προχωρήσουν άμεσα. Η Μεσόγειος αποτελεί το κλιματικό hot
spot και είναι προφανές ότι η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει ένα εκρηκτικό μίγμα κλιματικών συνθηκών με σοβαρές συνέπειες που συνδέονται με τον τουρισμό αλλά και την εθνική της ανάπτυξη. Η πρόκληση είναι μεγάλη, αλλά η παράμετρος της κλιματικής κρίσης οφείλει να έχει αυξημένη βαρύτητα στον αναπτυξιακό σχεδιασμό της χώρας.
