Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Είδα τον πληθωρισμό στα υψηλά 27 ετών και ακούω της κοιλίας το γουργουρητό. «Υπάρχει πια ψυχολογία πληθωρισμού… Θα έλεγε κανείς ότι είναι ένα ιστορικό σοκ στα εισοδήματα. Δεν είναι μια παροδική άνοδος που οφείλεται στον πόλεμο… Αν υπάρξει μεγάλο πρόβλημα να εξεταστεί και η ιδέα του κουπονιού στα τρόφιμα».
Κουπόνι, τεφτέρι, κι αύριο ποιος ξέρει, κύριε υποδιοικητή της ΤτΕ. «Μη φάγω και τα ακίνητα και πέσω να αποθάνω». Απελπισμένος ο οικογενειάρχης του Πτωχοπρόδρομου. Κι αν δεν έχω ακίνητα, θα χορτάσω με τα ποιήματα, του -βυζαντινού- 12ου αιώνα, τα έμμετρα σατιρικά του Θεόδωρου Πρόδρομου, που μιλούν για την ανέχεια και την πείνα.
Δεν τα έχω διαβάσει, μα προ ετών η παράσταση «Σκόρδα κεφάλια δώδεκα, κρομμύδια δεκαπέντε» με έβαλε στη φάση. Σκόρδα κεφάλια δώδεκα… συνταγή για το αγιοζούμι με λίγο λαδάκι που έτρωγαν οι μοναχοί. Ο Θεός της οικονομίας να μη δώσει τέτοια βρώση. Μα, αν χολώσει; «Το κουπόνι ίσως φανεί περίεργο στην Ελλάδα, αλλά αν υπάρξει ανάγκη, γιατί όχι». Το καταλάβαμε. Σύντομα, δεν θα τελειώσει. «Υπάρχουν και μονιμότεροι παράγοντες. Άλλωστε, μόνο η κλιματική αλλαγή και όλες οι αλλαγές
που πρέπει να γίνουν για την προσαρμογή, προϋποθέτει προφανώς κάποιες ανατιμήσεις-θυσίες από τους καταναλωτές».
Θα την πάθουμε σαν τον χωρικό με τα σκόρδα και τα κρεμμύδια. Ο βασιλιάς ζήτησε, έναντι αμοιβής, κάτι που να μην έχει ξαναγευτεί. Μετά από κοσμοσυρροή και κάμποσα κομμένα κεφάλια (ποτέ δεν υπάρχει μόνο αμοιβή, όπως και στα οικονομικά δωρεάν γεύμα), εμφανίστηκε ένας χωρικός με ένα κάρο γεμάτο κρεμμύδια. Ξετρελαίνεται ο βασιλιάς, γεμίζει το κάρο με φλουριά.
Πέρασε ο καιρός, ο άναξ ανήσυχος και ζωηρός. Θέλει νέα γεύση. Παρουσιάζει άλλος χωρικός το σκόρδο και ο βασιλιάς λες και μύρισε ρόδο. «Φυλάξτε τα σκόρδα και δώστε του τον θησαυρό». Τα κρεμμύδια.
