Skip to main content

Η σιωπή των αμνών

Του Βασίλη Αγγελόπουλου
v.
aggelopoulos@naftemporiki.gr

Πανηγυρίζουν στο υπουργείο Εργασίας, επειδή η ανεργία τον Φεβρουάριο έπεσε στο 11,9%. Πράγματι, η αλήθεια των αριθμών είναι ξεκάθαρη. Μέσα σε ένα μήνα, η ανεργία, όπως καταγράφεται από την ΕΛΣΤΑΤ, είναι κατά 0,9 μονάδες μικρότερη. Πράγματι, στην περίοδο διακυβέρνησης της Ν.Δ., η ανεργία έχει υποχωρήσει κατά 5,3 μονάδες. Όμως, αρκεί η αλήθεια των αριθμών, για να δούμε την πραγματικότητα; Η εικόνα της αγοράς εργασίας, με την ανεργία μειωμένη, δεν θα έπρεπε να «παράγει» σοβαρά προβλήματα. Και όμως…

Το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις. Η αλήθεια των αριθμών λοιπόν «στην άλλη όψη της», ασφαλώς και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι το 59% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, επέλεξε να μειώσει τις δαπάνες του για αγορά προϊόντων βασικής διατροφής, μας προβληματίζει καθόλου, ή όχι; Το στοιχείο αυτό, από επίσημη έρευνα, μιας εκ των πλέον αξιόπιστων εταιριών (Alco), δείχνει αυτό που όλοι γνωρίζουν στο υπουργείο Εργασίας, αλλά αρνούνται να συνομολογήσουν: Οι μισθοί είναι τόσο χαμηλοί, που δεν φτάνουν ούτε για τα βασικά. Αναγκάζονται οι εργαζόμενοι να στερούνται (οι ίδιοι και οι οικογένειές τους), προϊόντα απαραίτητα για το καθημερινό τραπέζι τους. Αλήθεια, πόσο μας τιμά κάτι τέτοιο ως κοινωνία;

Ας δούμε τώρα, τι έφταιξε και οι μισθοί «πάγωσαν». Το 2021, η Ελλάδα δεν πραγματοποίησε την παραμικρή αύξηση στον κατώτατο μισθό του ιδιωτικού τομέα. Ούτε το 2020. Επέλεξε να τον αφήσει ανέγγιχτο, ελέω πανδημίας. Θυμίζουμε ότι ο κατώτατος μισθός, αποτελεί την βάση. Τυχόν αύξησή του, επιδρά θετικά και σε όλα τα υψηλότερα μισθολογικά κλιμάκια. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη πέρσι. Αντίθετα, την 1.1.2022, οι κατώτατες αποδοχές (επιτέλους) αυξήθηκαν. Βέβαια, το 2% της αύξησης, μοιάζει με… κακόγουστο ανέκδοτο, αν αναλογιστούμε τον καλπασμό του πληθωρισμού, ήδη από το περασμένο Φθινόπωρο. Το 11,9% της ανεργίας του Φεβρουαρίου, θυμίζουμε ότι συνοδεύτηκε με ένα ολοστρόγγυλο +8% στον πληθωρισμό του Μαρτίου. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.

Επίσης, θυμίζουμε ότι ο κατώτατος μισθός το 2012, πριν από τις μνημονιακές παρεμβάσεις ήταν 751 ευρώ. Κατέρρευσε τότε στα 586 ευρώ (511 ευρώ για νέους έως 25 ετών), για να ανέβει το 2019 στα 650 ευρώ και να φτάσει το 2022 στα 663 ευρώ. Τώρα, με… τυμπανοκρουσίες ακόμα και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ετοιμάζεται να αυξηθεί στα επίπεδα των 700 ευρώ, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Άρα, μετά από μια 10αετία δυσβάσταχτων μνημονίων, αδιανόητης ανεργίας και πανδημίας, οι κατώτατες αποδοχές δεν θα προσεγγίσουν ούτε τα επίπεδα του 2012!

Να γιατί, δεν πρέπει να πανηγυρίζουν στην Κυβέρνηση επειδή μειώθηκε η ανεργία στο 11,9%. Γιατί το μόνο που κατάφεραν είναι να δημιουργήσουν μια στρατιά από εργαζόμενους – φτωχούς, οι οποίοι αναγκάζονται να γίνουν «λάστιχο» για να βάλουν στο οικογενειακό τραπέζι τα απολύτως απαραίτητα. Και αυτό, πολλές φορές δεν το καταφέρνουν…

Υ.Γ.: Προσοχή στο υπουργείο Εργασίας, μην τυχόν και η ανεργία πέσει κάτω από το 10%. Γιατί τότε, θα πρέπει να ξεμπλοκάρουν οι τριετίες! Και τότε η σιωπή των αμνών (των εργαζομένων δηλαδή), θα πάψει να υφίσταται.