Από την έντυπη έκδοση
Του Πλάτωνα Τσούλου
[email protected]
Ως έλλειμα ηγεσίας ή ως ζήτημα κατανομής ή συγκέντρωσης εξουσιών στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης λογίζεται το γεγονός ότι στη Σύνοδο Κορυφής δεν ελήφθη προ ημερών απόφαση για τη νέα ενεργειακή στρατηγική της ενωμένης Ευρώπης με σκοπό την απεξάρτησή της από τη Ρωσία; Οι αρχηγοί των κρατών-μελών της Ε.Ε. επιφυλάχθηκαν να αποφασίσουν για το μοντέλο απεξάρτησης, για το εάν οι διαδικασίες θα έχουν τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος, όπως και για τον βαθμό επιθετικότητας των όποιων αποφάσεων ληφθούν.
Αποφάσεις που θα ανακοινωθούν μετά την πάροδο διμήνου, εάν και εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες και οι ισορροπίες μεταξύ των κρατών-μελών, διότι, ως γνωστόν, κάθε κράτος έχει τα δικά του συμφέροντα να υπερασπιστεί κι αυτό σε μια περίοδο κατά κυριολεξία πολεμικών συνθηκών εντός των ευρωπαϊκών συνόρων και μιας παγκόσμιας οικονομικής σύρραξης.
Διερωτόμαστε, λοιπόν, μήπως ο χρόνος αποτελεί σήμερα… πολυτέλεια για ανάλογες κινήσεις. Μήπως η Ε.Ε. έπρεπε να έχει άλλη δομή και συγκρότηση, άλλες διαδικασίες λήψης αποφάσεων, μήπως θα έπρεπε να ήταν περισσότερο συγκεντρωτική σε επίπεδο εξουσιών και λιγότερο γραφειοκρατική, ώστε να κινείται και να αποφασίζει ταχύτερα για το κοινό καλό και όχι για το καλό του Βορρά ή του Νότου, των περισσότερο ή των λιγότερο εξαρτώμενων ενεργειακά από τη Ρωσία…
Όταν συγκροτήθηκε η Ε.Ε. ο κόσμος ήταν… αλλιώς. Σήμερα και πάλι αλλάζει, όχι μέσα από ήπιες – μακρόσυρτες πολιτικές ζυμώσεις, αλλά μέσω απρόσμενων πολεμικών συγκρούσεων, μέσω ανεύθυνων απειλών περί πυρηνικών επιθέσεων, μέσω βίαιων κινήσεων στον χώρο της οικονομίας. Όλα αλλάζουν, η Ε.Ε.;
