Από την έντυπη έκδοση
Του Πλάτωνα Τσούλου
[email protected]
Η επίκληση του επιχειρήματος ότι τα οριζόντια μέτρα κατά της ενεργειακής ακρίβειας δεν θα αποδώσουν διότι θα στηρίξουν εκτός από τους μη έχοντες και τους έχοντες, στερώντας πόρους από τους πρώτους, είναι προφανώς σωστή. Προϋπόθεση όμως για να τύχει ορθής και δίκαιης εφαρμογής ένα στοχευμένο μέτρο αποτελεί η πάταξη της φοροδιαφυγής και της μαύρης οικονομίας.
Δηλαδή, η εξασφάλιση της ισότιμης συμμετοχής όλων των φυσικών και νομικών προσώπων στα έσοδα του Δημοσίου από φόρους. Διότι είναι γνωστό για παράδειγμα ότι μια σειρά από επαγγελματίες συνεχίζουν να δηλώνουν έως και σήμερα φορολογητέο εισόδημα κατά πολύ χαμηλότερο από το πραγματικό, όπως οι ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, τεχνίτες, επισκευαστές, ηλεκτρονικοί, αλλά κι οι καθηγητές, η πλειονότητα των οποίων απασχολούνται και ιδιωτικώς δίχως να δηλώνουν τα επιπλέον εισοδήματά τους. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην ελεύθερη αγορά, όπου ουκ ολίγες επιχειρήσεις διακινούν προϊόντα και υπηρεσίες δίχως τη συνοδεία παραστατικών.
Κατά συνέπεια, καλές οι προθέσεις της κυβέρνησης να κατανείμει δίκαια τα επιδόματα «ακρίβειας» προς τα φυσικά και νομικά πρόσωπα, όμως θα έπρεπε να έχει πρώτα κατανείμει δίκαια τους φόρους που εισπράττει από τους φορολογούμενους και εν συνεχεία να διαμορφώσει την κοινωνική πολιτική της.
Γεγονός είναι ότι την περίοδο των μνημονίων έγιναν σοβαρές προσπάθειες ώστε να περιοριστεί η έκταση της φοροδιαφυγής και εν γένει της μαύρης οικονομίας, όμως αυτές δεν απέδωσαν τα μέγιστα, με αποτέλεσμα το όλο πρόβλημα να διαιωνίζεται, προκαλώντας σήμερα στρεβλώσεις, μεταξύ άλλων, και στην κατανομή των ενισχύσεων κατά της ακρίβειας, όπως στρεβλώσεις προκλήθηκαν και κατά τη διάθεση των 42 δισ. ευρώ προς ενίσχυση όσων επλήγησαν από την πανδημία.
