Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Τι θέλει τελικά ο Βλαντιμίρ Πούτιν; Απάντηση στο ερώτημα αυτό αναζητούν πολιτικοί και στρατιωτικοί αναλυτές για να δουν πότε θα πέσουν οι τίτλοι τέλους σε έναν πόλεμο που σόκαρε την Ευρώπη και τον κόσμο. Ο ίδιος, όμως, το έχει απαντήσει όπως μας θυμίζει η «Wall Street Journal». Λίγες εβδομάδες πριν δώσει την εντολή για την εισβολή στην Ουκρανία, o Ρώσος πρόεδρος συνυπέγραφε με τον Κινέζο ομόλογό του, Σι Τζινπίνγκ, ένα μανιφέστο για την «αναδιανομή ισχύος» στον κόσμο.
Οο δύο ηγέτες περιέγραφαν σε 5.300 λέξεις μια νέα εποχή συνεργασίας, πιο διευρυμένης ακόμη και από εκείνης ανάμεσα στον Στάλιν και τον Μάο, με στόχο την επέκταση της επιρροής τους, οικονομικής και πολιτικής. Το Πεκίνο για πρώτη φορά ένωνε τη φωνή του με τη Μόσχα στην καταδίκη σχεδίων διεύρυνσης του ΝΑΤΟ. Και η Μόσχα ανταπέδιδε τη χάρη εκφράζοντας την αντίθεσή της στην αμυντική συμφωνία Αυστραλίας – ΗΠΑ – Βρετανίας. Στον νέο αυτό κόσμο «η φιλία των δύο κρατών δεν θα έχει όρια. Δεν θα υπάρχουν απαγορευμένοι τομείς συνεργασίας» ξεκαθάριζαν Πούτιν και Σι και οι τρίτες χώρες δεν θα μπορούν να τους ασκούν κριτική για αυταρχισμό, παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φίμωση ή και εξόντωση πολιτικών αντιπάλων. Δεν θα δέχονται πια μαθήματα δημοκρατίας, γιατί «η Ρωσία και η Κίνα ως παγκόσμιες δυνάμεις με πλούσια πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά έχουν μακρά παράδοση δημοκρατίας…».
Με την εισβολή στην Ουκρανία ο Πούτιν θέλησε να δείξει στη Δύση ότι δεν οραματίζεται απλώς αυτόν τον νέο κόσμο, αλλά θα κάνει ό,τι νομίζει ο ίδιος πως χρειάζεται για να τον δει να γίνεται πραγματικότητα. Το τι θα γίνει με τις γεωπολιτικές επιδιώξεις θα φανεί στην πορεία. Ωστόσο, θα βρει απέναντί του μια Ευρώπη, που ξαφνικά «ξύπνησε» και έκανε το έως πρόσφατα «αδιανόητο» άμεσα εφικτό. Όλα έχουν το τίμημά τους. Αλλά το να αποδεχθούν χωρίς αντίδραση τον κόσμο του Πούτιν θα ήταν ακόμη πιο «δαπανηρό».
Όλες οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό από το naftemporiki.gr
