Tου Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Αν για τη Ρωσία το στρατιωτικό ισοζύγιο τις πρώτες 10 ημέρες του πολέμου δεν είναι εντελώς αρνητικό, το γεωπολιτικό ισοζύγιο είναι σχεδόν καταστροφικό.
Με την εισβολή στην Ουκρανία, ο Πούτιν «ξύπνησε» κατ’ αρχήν τον «μιλιταρισμό» της Γερμανίας, κάτι που μέχρι στιγμής αντιπροσωπεύει την πιο σημαντική και πιο απροσδόκητη συνέπεια της ρωσικής εισβολής. «Ο κοιμισμένος γίγαντας της Ευρώπης ξυπνά», ήταν ο τίτλος του αμερικανικού περιοδικού «The Atlantic»,μετά την ανακοίνωση του καγκελάριου Ολαφ Σολτς για τη διάθεση 100 δισ. ευρώ για την ενίσχυση της Bundeswehr τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Εξέπληξε τους πάντες επίσης, η σταθερότητα με την οποία ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς αποφάσισε να ακυρώσει ουσιαστικά τον ρωσικό αγωγό Nord Stream 2, να επιβάλει κυρώσεις κατά της Μόσχας και τελικά να κάνει την επανάσταση στη στρατιωτική πολιτική του Βερολίνου, στέλνοντας όπλα στο Κίεβο.
Ο Πούτιν, με την επίθεση στην Ουκρανία, συνέβαλε ακόμη να ξαναρχίσει η συζήτηση για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, έχασε την υποστήριξη των όποιων «συμμάχων»του στον ευρωπαϊκό χώρο. Η Μόσχα δέχτηκε επίσης ένα μπαράζ κυρώσεων από τη Δύση, που σε μεσομακροπρόθεσμη βάση θα μπορούσαν να προκαλέσουν τραγικές επιπτώσεις στη ρωσική οικονομία.
Όλα αυτά χωρίς να μπορεί να εμπλέξει στη σύγκρουση τη μόνη χώρα με την οποία το Κρεμλίνο θα ήθελε να διαπραγματευτεί μαζί της την τάξη ασφαλείας της Ευρώπης, δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Ουάσιγκτον δεν έχει φυσικά καμία πρόθεση να απελευθερώσει τον Πούτιν από τον λαβύρινθο στον οποίο έχει βρεθεί. Αν δεν τον έριξε κιόλας.
Αφού κατέστησε σαφές ότι δεν θα υπερασπίζονταν το Κίεβο με στρατεύματα, η Ουάσιγκτον βλέπει τώρα με ικανοποίηση να συσπειρώνονται στο ΝΑΤΟ όλοι οι Ευρωπαίοι.Ακόμη και ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, που μιλούσε πρόσφατα για «εγκεφαλικά νεκρό ΝΑΤΟ».
Ταυτόχρονα, ο Πούτιν βλέπει με αγωνία ότι η Ουάσιγκτον προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κινεζική δυσαρέσκεια απέναντι στις τελευταίες αποφάσεις του Πούτιν ,για να σκάψει μία βαθειά τάφρο μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου. Το πάγωμα όλων των περιουσιακών στοιχείων στη Ρωσία και τη Λευκορωσία από την Aiib , την ασιατική επενδυτική τράπεζα που υποστηρίζεται από την Κίνα, δείχνει ότι το Πεκίνο δεν πρόκειται να θυσιαστεί για χάρη της Μόσχας.
