Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Ο Γκάγιεφ αναλώνεται σε κινήσεις του μπιλιάρδου, βγάζει λόγους για τη βιβλιοθήκη του και προτείνει ανεφάρμοστες λύσεις, ενώ ταυτόχρονα φλυαρεί ακατάσχετα και κομπάζει πως έχει ξοδέψει μια περιουσία σε καραμέλες.
Η επιπόλαια, ονειροπαρμένη και σπάταλη Λιούμπα περί άλλων τυρβάζει, όταν ακούγονται οι ήχοι των τσεκουριών. Σκορπίζει δεξιά κι αριστερά και το τελευταίο της καπίκι από μεγαλομανία, ενώ κάνει πάρτι τη μέρα που βγαίνει σε πλειστηριασμό το κτήμα της.
Ο έμπορος Λοπάχιν έχει μερικές καλές ιδέες, αλλά παραμένει αγροίκος, που δεν τα καταφέρνει ούτε να φλερτάρει.
Η ψυχοκόρη Βάρια βουλιάζει στις αντιφάσεις. Ο κόσμος όλων των ηρώων χάνεται κι αυτοί περιφέρονται σαν υπνοβάτες, από τους υπηρέτες, που μιμούνται κακότεχνα τις κυρίες και τους κυρίους, μέχρι τον Πίστσικ, το γείτονα κτηματία και αυτόν που ανησυχεί αν ο Λεωνίδας Αντρέιτς φόρεσε τη γούνα του.
Συμπεριφέρονται σαν νήπια, ενώ οι βυσσινιές πριονίζονται και το σπίτι θα γκρεμιστεί.
«Έβαλα τα κλάματα διαβάζοντάς το και δεν μπορούσα να σταματήσω», έγραψε στον Τσέχοφ ο Στανισλάφσκι όταν διάβασε το θεατρικό «Ο Βυσσινόκηπος», για να λάβει την απάντηση του συγγραφέα: «Το έργο μου δεν είναι δράμα, αλλά κωμωδία, στιγμές στιγμές μάλιστα, φάρσα».
Για γέλια και για κλάματα είναι και η υπουργική απόφαση αναστολής κάθε υλοποίησης, συνεργασίας, προγραμματισμού ή συζήτησης εκδηλώσεων με ρωσικούς πολιτιστικούς οργανισμούς, με πρώτο θύμα τη μετάδοση της παράστασης «Η Λίμνη των Κύκνων» στο πλαίσιο του κύκλου The Bolshoi Ballet Live from Moscow, που προκάλεσε αποδοκιμασίες και καυστικές αναρτήσεις («Τσαϊκόφσκι επιτρέπεται να ακούμε ή απαγορεύεται κι αυτό;») στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Διάβασα ότι το εμπάργκο εντάσσεται στο πλαίσιο των κυρώσεων, που δεν μπορεί, λέει, να κάνει εξαιρέσεις στον πολιτισμό, μεγάλο οικονομικό κεφάλαιο για τη Ρωσία. Διάβασα για παρόμοιες αποφάσεις κι άλλων πολιτιστικών οργανισμών διεθνώς. Φορέων, που ζητούν από καλλιτέχνες, όπως ο Ρώσος διευθυντής ορχήστρας Βαλέρι Γκεργκίεφ, να αποκηρύξουν τον Πούτιν, ειδάλλως κόβουν τους δεσμούς; Προσωπικά, δεν θα σκάσω για την τσέπη του μαέστρου ή την επίπτωση στην περιουσία της σοπράνο Νετρέμπκο. Δεν κρίνονται μόνο από τον οραματισμό τους ή από τη φωνή τους, αλλά και για τη στάση ζωής τους. Τα τελεσίγραφα, όμως, παραπέμπουν σε άλλες εποχές, ενώ πριονίζονται οι βυσσινιές και το σπίτι θα γκρεμιστεί. Από τις βυσσινιές στους πνιγμένους κύκνους η απόσταση δεν είναι μεγάλη.
