Από την έντυπη έκδοση
Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
[email protected]
Η είδηση ότι η ψηφιακή πλατφόρμα Netflix σχεδιάζει να προβάλει δραματοποιημένα ντοκιμαντέρ για την υπόθεση Τζόκοβιτς δεν εξέπληξε κανέναν. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι μια ταινία-παρωδία θα ταίριαζε περισσότερο στο σίριαλ που διαδραματίζεται στην Αυστραλία.
Πρωταγωνιστής θα ήταν ένας υπεραθλητής-σύμβολο, ο οποίος γυρίζει την υφήλιο ανεμβολίαστος, παραβιάζει ανερυθρίαστα την καραντίνα και διατείνεται ότι η θετική σκέψη «καθαρίζει το νερό». Δευτεραγωνιστής μια χώρα που χορηγεί εξαίρεση στον ανεμβολίαστο αθλητή, αλλά υπό την πίεση των αντιδράσεων -εν όψει εκλογών- στήνει μια επικοινωνιακή παράσταση σύλληψης και του αποσπά ακόμη και το κινητό μην τυχόν και διασπείρει τον κορονοϊό μέσω… SMS. Και σε ρόλο κομπάρσου, από τη μία οι φανατικοί οπαδοί που χαρακτηρίζουν την ανευθυνότητα ηρωισμό και από την άλλη οι ζηλωτές που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την ψηφοθηρία από το κράτος δικαίου.
Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι ο πανδημικός παραλογισμός δεν ενδημεί μόνο στην Αυστραλία. Στη Βρετανία η κυβέρνηση κλυδωνίζεται από το σκάνδαλο των ξέφρενων πάρτι που γίνονταν στην Ντάουνινγκ Στριτ εν μέσω έξαρσης του ιού και περιοριστικών μέτρων. Στη Γαλλία ο Εμανουέλ Μακρόν χαϊδεύει το εκλογικό κοινό του δηλώνοντας παιδαριωδώς ότι προτιμά να «τσαντίζει» τους ανεμβολίαστους. Και στα καθ’ ημάς, τη χώρα που δίδαξε σε όλους από την όμορφη Ικαρία τι εστί «πολιτικό κορονοπάρτι», χάνονται μυστηριωδώς επιστημονικές μελέτες και αναζητούνται άλλες για να διαπιστωθεί εάν τελικά μπορεί να μεταδώσει κανείς τον ιό παρότι είναι αστυνομικός.
Ας μην είμαστε όμως απαισιόδοξοι. Δεν υπάρχουν μόνο αντιήρωες. Στην Αυστραλία οι δικαστές εκθέτουν με τις αποφάσεις τους την πολιτική εξουσία, στη Βρετανία ο Τύπος αφήνεται ανεμπόδιστος να πει τα πράγματα με το όνομά τους και στην Ελλάδα δήμαρχοι και σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων διασφαλίζουν καλύτερες τιμές για PCR από τους υπουργούς. Ας ελπίσουμε μόνο ότι όλοι όσοι συνεχίζουν να αντιστέκονται με πράξεις στον παραλογισμό δεν θα έχουν τη μοίρα των αστρονόμων στο εύστοχο Don’t look up που θριαμβεύει στην ίδια πλατφόρμα.
