Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Ένας Φιλελεύθερος στο τιμόνι του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών; Τι deja vu είναι αυτό. Το 2017, σύμφωνα με το «Spiegel», Χριστιανοδημοκράτες και Χριστιανοκοινωνιστές, φοβούμενοι μήπως το κρίσιμο πόστο ανατεθεί τελικά στους Φιλελευθέρους (FDP), σκέπτονταν να μεταφέρουν σημαντικές αρμοδιότητες για την Ευρωζώνη στον υπουργό Οικονομίας, ο οποίος θα προερχόταν από τις γραμμές των Συντηρητικών. Τελικά, ο γαμπρός το ‘σκασε από τις διαπραγματεύσεις.
Το 2021, όμως, διεκδικεί πάλι το δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν σε άλλον κυβερνητικό συνασπισμό.
Ο Κρίστιαν Λίντνερ, επικεφαλής του FDP από το 2013, σκότωσε την εκλογική ανυποληψία στην οποία είχε περιέλθει το κόμμα, επιτυγχάνοντας διψήφιο ποσοστό σε δύο συνεχόμενες ομοσπονδιακές κάλπες. Μιλώντας την περασμένη Πέμπτη στη FAZ υποστήριξε ότι μόνο μ’ αυτόν στο υπουργείο Οικονομικών μπορεί να αποβεί προς όφελος των Γερμανών η συζήτηση για τους κανόνες στην Ευρωζώνη, που θα ανοίξει όταν κλείσουν οι γαλλικές κάλπες.
Οι θέσεις του 42χρονου συμβούλου επιχειρήσεων είναι γνωστές: συντάσσεται με τη δημοσιονομική πειθαρχία, η επέκταση του φέρνει αλλεργία.
Προ τετραετίας αποχώρησε από τις διερευνητικές συνομιλίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης CDU/CSU-Πρασίνων-FDP, υπό τη Μέρκελ, γιατί, όπως έλεγε αργότερα, «εάν έμενα, θα ήταν σαν να συνυπέγραφα μία αριστερή στροφή στη γερμανική πολιτική».
Θα πείσει, κυρίως τους Πράσινους, που διεκδικούν κι αυτοί το υπουργείο Οικονομικών, να βάλουν νερό στο δικό τους κρασί, αναρωτιούνται αρκετοί, αν και σύμφωνα με το Politico άλλη είναι η ερώτηση που πρέπει να τεθεί. Έχει τα προσόντα για να γίνει υπουργός Οικονομικών;
Η ιστοσελίδα δεν του χαρίζεται ποσώς. «Το μεγαλύτερό του επίτευγμα είναι το μάρκετινγκ του εαυτού του και του κόμματός του», δεν έχει εμπειρία διοίκησης και γνώση οικονομικών. Ε, καλά, άλλοι με λιγότερα βρέθηκαν στα ανώτερα.
Ο «επαναστάτης με το φανελάκι» σε ασπρόμαυρο προεκλογικό βίντεο το 2017, ο άνδρας με το μούσι τριών ημερών, που θα είχε όλες τις πιθανότητες να κερδίσει στον διαγωνισμό «η Γερμανία ψάχνει τον σούπερ γαμπρό», όπως είχε γράψει η Deutsche Welle, φαίνεται ότι τη δεύτερη φορά θα γευτεί τη χαρά. Συμφορά για το ευρώ, αναφωνεί ο Στίγκλιτς, αν και η εξουσία συνήθως στρώνει την αναλογία. Μένει να φανεί, ελπίζουμε όχι με οδυνηρό τρόπο για την Ευρώπη, στη Γερμανία.
