Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Στις 9 Οκτωβρίου 2012 η καγκελάριος στην επίσκεψη-αστραπή στην Αθήνα μάς είπε ότι «ελπίζει και εύχεται η Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ».
Στις 10 Απριλίου 2014, ημέρα πολιτικών γενεθλίων της, καθώς έκλεινε 14 χρόνια στην προεδρία του CDU, είχε περισσότερα κέφια. Αστειεύτηκε ακόμη και με την αρνητική εικόνα της στην ελληνική κοινή γνώμη -που δεν έχει αλλάξει έκτοτε- και θυμήθηκε τις ρίζες της, για να πείσει ότι γνωρίζει τις δυσκολίες, αλλά διαβλέπει δυνατότητες. Τύχη, πάντως, δεν έφερε στους οικοδεσπότες.
Τον Γενάρη του 2019, πριν από τις ευρωεκλογές, υπήρχαν αλλαγές. Μόνη σταθερά, ανεξαρτήτως ενοίκου του Μεγάρου Μαξίμου, να πουληθούν οι επισκέψεις της καγκελαρίου ως αναγνώριση αλλαγής σελίδας. Η αλήθεια είναι ότι τότε η καγκελάριος δεν ήρθε για να συζητήσει οικονομικές «επιτυχίες». «Και όσον αφορά τον συνολικό ρόλο (σ.σ.: της Ελλάδας) στα Βαλκάνια, και αυτά θα είναι βεβαίως αντικείμενο… σε μια χρονική στιγμή που είναι πολύ σημαντική να εξετάσουμε τα θέματα αυτά». Στα κεραμίδια δεν νιαούριζαν πάπιες. Οι Πρέσπες ήθελαν ράχες.
Η υπηρεσιακή, πλέον, καγκελάριος, 12 ημέρες μετά τον αποχαιρετισμό του Τούρκου προέδρου, «σημαντικού εταίρου», ήρθε στην Αθήνα. Όχι για να μοιράσει ρόδα και κρίνα. Γιατί προσκλήθηκε;
Μήπως γιατί το ζήτησε η ίδια, όπως λένε γλώσσες κακές; Αν δεν είχε μεσολαβήσει η συμφωνία με τη Γαλλία, θα ερχόταν; Επίσης, αν δεν υπήρχαν θέματα καυτά, ενεργειακά, που την ενδιαφέρουν… γερμανικά;
«Είναι η καλύτερη έμπρακτη απόδειξη της συγγνώμης του γερμανικού λαού προς εμάς και των καλών μας σημερινών σχέσεων», σχολίασε ο υπουργός Ανάπτυξης.
Δεν προκύπτει από τις δηλώσεις της. Το «ξέρω ότι απαίτησα πολλά από τους Έλληνες» δεν είναι νοηματικά ισοδύναμο με το «ήταν άστοχα» ή ότι «μετάνιωσα γι’ αυτά». Άλλωστε, «υπήρξαν και διαφορετικές κυβερνήσεις που θεώρησαν πολλές μεταρρυθμίσεις ως δυνατές». Κομψές μπηχτές και για αμαρτίες ελληνικές.
Άλλες είναι, όμως, οι τσιμπηματιές. Η Τουρκία παραμένει αγκάθι στα ελληνογερμανικά και δεν προβλέπω αυτό να αλλάζει στα βασικά. Όσο για τα κατοχικά (επανορθώσεις και δάνειο), που κάποιοι περίμεναν να τεθούν, καθώς είναι ανοικτά, χάθηκαν στα σκοτεινά. Ξανά.
