Του Στράτου Στρατηγάκη
Μαθηματικού – Ερευνητή
[email protected]
Πώς να εξηγήσεις σ’ ένα παιδί ότι είχε τα μόρια για να εισαχθεί στη σχολή που ήθελε, αλλά δεν εισάγεται γιατί υπήρχαν πολλοί που είχαν τα ίδια μόρια μ’ αυτό και προηγήθηκαν οι άλλοι; Το να έχεις φτάσει στην πηγή και να μην πιείς νερό είναι οδυνηρό. Το παράπονο του παιδιού που θα πει διάβασα, προσπάθησα, κουράστηκα για να πετύχω στη σχολή των ονείρων μου, έπιασα τη βάση, αλλά υπήρχαν πολλοί ισοβαθμήσαντες και δεν μπήκα εγώ αλλά οι άλλοι που είχαν ακριβώς τα ίδια μόρια με εμένα, δηλαδή τις ίδιες επιδόσεις. Το παράπονο θα είναι μεγάλο και η αίσθηση αδικίας αφόρητη.
Αυτό θα συμβεί στις προσεχείς Πανελλαδικές Εξετάσεις αν δεν αλλάξει ο τρόπος υπολογισμού των μορίων, που ψήφισε ο πρώην υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου. Το πρόβλημα ξεκίνησε από την κατάργηση του συντελεστή βαρύτητας κάποιων μαθημάτων στον υπολογισμό μορίων. Έγιναν όλα τα μαθήματα ίδιας αξίας. Αυτό είναι άδικο, αλλά και η αιτία δημιουργίας του προβλήματος με τις χιλιάδες ισοβαθμίες που θα προκύψουν.
Η δυσκολία των μαθημάτων δεν είναι ίδια. Για να φτάσει ένας υποψήφιος από το 16 στο18 στα Μαθηματικά θέλει διπλάσιες ώρες διαβάσματος από όσο χρειάζεται για να φτάσει από το 16 στο 18 στη Χημεία, που γενικά θεωρείται ευκολότερο μάθημα. Αντίστοιχα στα Αρχαία Ελληνικά είναι δυσκολότερο να αριστεύσεις από ότι στην Ιστορία. Αυτό φαίνεται από τα ποσοστά των αριστούχων σε κάθε μάθημα. Βέβαια στη Χημεία το 2019 τα θέματα ήταν τέτοια που δεν επέτρεψαν στους υποψηφίους να αριστεύσουν, αλλά γενικά όλα τα προηγούμενα χρόνια οι επιδόσεις στη Χημεία ήταν πολύ καλύτερες από τα Μαθηματικά. Το ερώτημα είναι, λοιπόν, πώς αφού είναι δυσκολότερο να βελτιώσεις τη βαθμολογία σου κατά δύο μονάδες στα Μαθηματικά και τα Αρχαία Ελληνικά από τη Χημεία και την Ιστορία πώς η αμοιβή είναι ίδια, παρότι κάποιος εργάστηκε παραπάνω. Αυτό είναι άδικο, αλλά και προβληματικό, όπως θα δούμε.
Στον πίνακα βλέπουμε τις επιδόσεις δύο υποψηφίων. Έχουν γράψει τους ίδιους βαθμούς αλλά με διαφορετική κατανομή. Ο πρώτος έχει γράψει 08 στα Μαθηματικά και 11 στη Χημεία και ο δεύτερος 11 στα Μαθηματικά και 08 στη Χημεία. Με το παλαιό σύστημα θα είχαν διαφορά 390 μορίων. Με το νέο σύστημα έχουν τα ίδια μόρια. Τα ίδια μόρια θα έχει και οποιοσδήποτε άλλος υποψήφιος γράψει βαθμούς 12,11,10 και 08 στα 4 μαθήματα ανεξάρτητα σε ποιο από τα 4 μαθήματα έγραψε τι. Ακόμη θα έχει τα ίδια μόρια οποιοσδήποτε υποψήφιος έχει άθροισμα και στα 4 μαθήματα 41, με όποιο τρόπο και αν έχει προκύψει αυτό. Αφού δεν υπάρχουν συντελεστές βαρύτητας και το άθροισμα διαιρείται με 4, όσοι έχουν άθροισμα 41 θα ισοβαθμούν. Και αν αυτοί οι δύο υποψήφιοι ισοβαθμούν μαζί με 10 άλλους στις τελευταίες 8 θέσεις ενός τμήματος, θα εισαχθούν οι 8 και οι άλλοι 4 θα μείνουν εκτός; Πώς θα μπορούσαν να το δεχθούν; Αν έμπαιναν όλοι οι ισοβαθμήσαντες θα τιναζόταν στον αέρα ο αριθμός των εισακτέων.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της προχειρότητας στο σχεδιασμό του εξεταστικού συστήματος από τον κ. Γαβρόγλου. Προφανώς δεν είναι δουλειά του Υπουργού Παιδείας να τσεκάρει τι γίνεται με τον υπολογισμό μορίων, είναι δουλειά των συμβούλων του που εισηγούνται, αλλά την ευθύνη την έχει πάντα ο Υπουργός. Δεν είναι η πρώτη φορά που δεν λειτουργεί αυτό που σχεδίασε ο κ. Γαβρόγλου. Και το σύστημα με τις σχολές ελεύθερης πρόσβασης δεν μπορούσε να λειτουργήσει, όπως αποδείξαμε το Σεπτέμβριο του 2018. Δείτε το εδώ.
Και τώρα τι κάνουμε; Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Πιστεύω ότι η προσφορότερη λύση είναι να επανέλθει ο συντελεστής βαρύτητας στα μαθήματα με άμεση νομοθετική ρύθμιση. Θα μου πείτε ότι είναι πολύ αργά για να γίνει κάτι τέτοιο λίγους μήνες πριν τις εξετάσεις. Ναι αλλά είναι καλύτερα να προλάβουμε τα χειρότερα. Πολιτική ευθύνη δεν υπάρχει για τη νυν Υπουργό Παιδείας, αφού πρόκειται για απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης. Θεωρώ ότι θα το δεχθεί ο κόσμος γιατί τόσα χρόνια έτσι λειτουργούσε και γιατί θα αποσοβηθεί ένα μεγάλο κακό. Ας ελπίσουμε ότι θα γίνει μάθημα σε κάθε επίδοξο μεταρρυθμιστή να μελετά τις επιπτώσεις των αποφάσεών του και να μη νομοθετεί στο πόδι. Δεν φταίνε σε τίποτα τα παιδιά που τόσα χρόνια πληρώνουν τις “μεταρρυθμίσεις” του κάθε Υπουργού Παιδείας.
