Από την έντυπη έκδοση
Της Ζωρζέτ Ζολώτα
[email protected]
Αφήνοντας να διαρρεύσει η πρόθεσή του να προτείνει την Τζάνετ Γέλεν ως υπουργό Οικονομικών στην κυβέρνησή του, ο Τζο Μπάιντεν πέτυχε μια έκρηξη θετικών αντιδράσεων από όλες τις πλευρές. Η Wall Street δεν έκρυψε την ενθουσιασμό της.
Ο αμερικανικός αλλά και διεθνής Τύπος έχουν ήδη αφιερώσει αφθονία άρθρων για την εντυπωσιακή πορεία της μέχρι σήμερα. Θα είναι δύσκολο για τη Γερουσία να απορρίψει αυτήν την υποψηφιότητα, αν και δεν διαφαίνεται καμία αντίσταση ούτε από αυτό το μέτωπο. Ήδη οικονομικοί παρατηρητές έχουν κάνει λόγο για μια αρμονική σύμπλευση με την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και τον επικεφαλής της, Τζερόμ Πάουελ.
Η κ. Γέλεν είναι πρόσωπο κοινής αποδοχής και καλείται να αναλάβει τα ηνία της ισχυρότερης οικονομίας του κόσμου εν μέσω της πανδημικής κρίσης.
Μια από τις αποστολές της θα είναι να επαναφέρει τις ΗΠΑ σε διάλογο με τους εμπορικούς εταίρους της, αλλά και να καθησυχάσει τους Αμερικανούς που νιώθουν πως έχουν παραγκωνιστεί από την οικονομία της χώρας. Ελπίδες για μια ατζέντα γενναιόδωρης δημοσιονομικής πολιτικής έχουν αναπτερωθεί από όλες τις γωνιές των ΗΠΑ και του κόσμου.
Μια δυναμική ανάκαμψη της αμερικανικής οικονομίας με ζωηρή κατανάλωση θα βοηθήσει τον υπόλοιπο κόσμο να αναστυλωθεί από τη χειμερία νάρκη που έχει προκαλέσει αυτή η πανδημική κρίση.
Σε μια μακρά λίστα των προσόντων και των προτερημάτων της, η κ. Γέλεν ξεχώρισε για τη μαεστρία με την οποία διαχειρίστηκε τη νομισματική πολιτική των ΗΠΑ ως αντιπρόεδρος της Fed από το 2010 μέχρι το 2014 και μετά ως πρόεδρος από το 2014 μέχρι το 2018.
Εκτός του ότι έθεσε τα θεμέλια για τη μακροβιότερη ανάπτυξη των ΗΠΑ, είναι ίσως η μόνη υψηλή αξιωματούχος σε αυτόν τον δύσκαμπτο χώρο που αναφέρθηκε στην υποχώρηση των πραγματικών μισθών στις ΗΠΑ, προχωρώντας σε σταδιακή αύξηση των επιτοκίων για να μην ανακοπεί η πορεία ανάπτυξης και η πτώση της ανεργίας.
Με τους χειρισμούς της έδειξε στον κόσμο πως ένας κεντρικός τραπεζίτης μπορεί να συμπεριλάβει την αγορά εργασίας και την ανισότητα των εισοδημάτων στην εξίσωση της νομισματικής πολιτικής χωρίς να αποξενώνει τους υπόλοιπους παίκτες της οικονομίας. Εάν τελικά αναλάβει τα ηνία της δημοσιονομικής πολιτικής στις ΗΠΑ, ενδεχομένως να έχει την ευκαιρία να παρέμβει σε ορισμένους τομείς που δεν μπορούσε ως κεντρική τραπεζίτης.
