Του Στράτου Στρατηγάκη
Μαθηματικού – Ερευνητή
[email protected]
Επιτέλους θεσμοθετείται το Κρατικό Πιστοποιητικό Πληροφορικής (ΚΠΠ), με καθυστέρηση ακριβώς 20 ετών. Ήταν τότε το 1999 επί υπουργίας Αρσένη που άκουγα ότι κάθε παιδί που τελειώνει το Γυμνάσιο πρέπει να έχει πιστοποίηση Αγγλικών και Πληροφορικής.
Για να φτάσουμε στο σημείο να θεσμοθετηθεί το ΚΠΠ χρειαστήκαμε 20 χρόνια. Πόσα θα χρειαστούμε για να υλοποιηθεί το σχέδιο του 1999; Γιατί πρέπει να αλλάξουν τα προγράμματα σπουδών στο Γυμνάσιο να προστεθούν ώρες Πληροφορικής, διότι με μία ώρα την εβδομάδα, 25 μαθήματα το χρόνο δηλαδή, δε γίνεται να μάθουν τα παιδιά όλα όσα περιλαμβάνει το ΚΠΠ. Πριν μου πείτε ότι τα παιδιά μας πετάνε στον ψηφιακό κόσμο, ας δούμε τι είναι το ΚΠΠ.
Πρόκειται για μία πιστοποίηση που παρέχουν ήδη πολλοί ιδιωτικοί φορείς, αλλά χρειαζόταν και ένας κρατικός τίτλος για να τον απονέμει το σχολείο. Ο κάτοχος του Πιστοποιητικού Πληροφορικής δεν είναι προγραμματιστής. Πρόκειται για το ελάχιστο των γνώσεων που πρέπει να έχει ένας εργαζόμενος σε οποιαδήποτε εργασία τώρα πια. Είναι η γνώση χειρισμού πληκτρολογίου θα λέγαμε και περιλαμβάνει περιήγηση στο internet, αποστολή e-mail, επεξεργασία κειμένου και λίγα πράγματα για τα λογιστικά φύλλα.
Αυτά τα ελάχιστα δεν τα γνωρίζουν τα παιδιά μας, καθώς η επεξεργασία κειμένου και τα λογιστικά φύλλα απαιτούν χρήση υπολογιστή. Έχετε δει ποτέ τα παιδιά μας να κάθονται μπροστά σε υπολογιστή; Ποτέ πια. Μόνο με το κινητό ασχολούνται. Δεν χρησιμοποιούν ούτε το e-mail που υποχρεωτικά έχουν για να ενεργοποιήσουν το κινητό τους.
Τι σημαίνει όμως αυτή η καθυστέρηση, για την οποία προφανώς δεν είναι υπεύθυνη η νυν Υπουργός Παιδείας, αλλά όλοι οι προηγούμενοί της Υπουργοί Παιδείας των τελευταίων είκοσι ετών; Σημαίνει ότι αν είχε γίνει πριν 20 χρόνια όσοι είναι μικρότεροι των 35 ετών θα γνώριζαν τη χρήση πληκτρολογίου όλοι, σε ποσοστό 100% δηλαδή.
Έχω βαρεθεί να βλέπω νέους να μου λένε δεν έχω καλή σχέση με τους υπολογιστές και να μη μπορούν να χειριστούν ένα αρχείο EXCEL. Είναι σημαντικό για την πρόοδο της χώρας μας να γνωρίζουν όλοι τη χρήση πληκτρολογίου και οι απόφοιτοι πληροφορικής να γνωρίζουν την επιστήμη συνολικά.
Το Digital Economy and Society Index (DESI) είναι ένας σταθμισμένος δείκτης που μετρά τις επιδόσεις της οικονομίας και της κοινωνίας κάθε Ευρωπαϊκής χώρας σε 5 τομείς: τη συνδεσιμότητα, το ανθρώπινο κεφάλαιο, τη χρήση του internet, την ενσωμάτωση των ψηφιακών τεχνολογιών και τις ψηφιακές υπηρεσίες του δημόσιου τομέα. Στο διάγραμμα βλέπουμε ότι είμαστε η τρίτη χώρα από το τέλος συνολικά, μπροστά μόνο από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, αλλά στις ψηφιακές υπηρεσίες του δημόσιου τομέα είμαστε δεύτεροι από το τέλος, αφού μας περνά και η Βουλγαρία και βέβαια πολύ χαμηλότερα από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Ακόμη και στο ανθρώπινο κεφάλαιο, για το οποίο περηφανευόμαστε, είμαστε πολύ πίσω, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 48% στην Ελλάδα είναι 32,7%., και είμαστε 4η χώρα από το τέλος σ’ αυτό το δείκτη προσπερνώντας την Ιταλία, Στη συνδεσιμότητα είμαστε απλά τελευταίοι.
Φυσικά η δημιουργία του Κρατικού Πιστοποιητικού Πληροφορικής δεν αρκεί για να καλύψουμε το χάσμα. Είναι απλά το πρώτο και το ευκολότερο βήμα. Αν δεν γίνουν και τα υπόλοιπα βήματα, ώστε κάθε απόφοιτος Γυμνασίου να έχει τις γνώσεις του ΚΠΠ, γράφω να έχει τις γνώσεις που συνεπάγεται η κατοχή του ΚΠΠ, γιατί ελπίζω να μην γίνει όπως το Απολυτήριο Λυκείου, το οποίο πιστοποιεί μόνο την παρουσία του μαθητή στην τάξη.
Αν, λοιπόν, κάθε απόφοιτος Γυμνασίου έχει αυτές τις γνώσεις, τότε θ’ αρχίσουμε να κλείνουμε την ψαλίδα με τις άλλες χώρες της Ευρώπης και θα εξασφαλίσουμε ότι τα παιδιά μας θα μπορούν να εργαστούν στις θέσεις εργασίας που απαιτούν χρήση πληκτρολογίου.
