Από την έντυπη έκδοση
Του Λάμπρου Καραγεώργου
[email protected]
Η τάση αυτή ενισχύεται ακόμη και από το γεγονός ότι με το νέο έτος η νομοθεσία του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού για το περιβάλλον προβλέπει νέα αυστηρότερα όρια εκπομπών αερίων για τα πλοία η ναυπήγηση των οποίων θα αρχίσει μετά την 1η Ιανουαρίου του 2016.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τη διεθνή σύμβαση Marpol Annex VI Tier III προβλέπεται μείωση των εκπομπών οξειδίων του αζώτου (NOx) για τα νεότευκτα πλοία που προτίθενται να πλέουν εντός της περιοχής ελέγχου των εκπομπών (ECA) ΗΠΑ – Καναδά. Οι πλοιοκτήτες, προκειμένου να ξεπεράσουν αυτό το επιπλέον κόστος, σπεύδουν τώρα -σε συνδυασμό πάντα με την κατάσταση στη ναυλαγορά υγρού φορτίου και τις δυνατότητες χρηματοδότησης που έχουν- να τοποθετήσουν παραγγελίες σε δεξαμενόπλοια αλλά και containerships. Για πλοία μεταφοράς ξηρού χύδην φορτίου δεν γίνεται λόγος, καθώς οι προοπτικές για τη συγκεκριμένη αγορά παραμένουν αρνητικές μέχρι και το 2017.
Αναλυτικότερα, στα δεξαμενόπλοια κατεγράφησαν το τελευταίο διάστημα ορισμένες «μαζικές» παραγγελίες, όπως της Maersk Tankers για εννέα MR tankers, μεταφορικής ικανότητας 49.950 dwt το ένα, στα ναυπηγεία της Samsung Ningbo στην Κίνα. Επίσης, η ναυτιλιακή εταιρεία Sinokor της Κορέας τοποθέτησε παραγγελία για τέσσερα VLCC, μεταφορικής ικανότητας 298.000 dwt το ένα, στα ναυπηγεία της Daewoo και δύο product tankers τύπου LR1, 74.000 dwt το ένα, στα ναυπηγεία Hyundai Mipo έναντι 46 εκατ. δολ. το ένα.
Επιπλέον μία άλλη ευρωπαϊκή ναυτιλιακή εταιρεία, η D’Amico, προχώρησε σε παραγγελία δύο δεξαμενόπλοιων τύπου LR1, 75.000 dwt το ένα, στα ναυπηγεία Hyundai Mipo με ορίζοντα παραλαβής το 2018. Ακόμη, όπως αναφέρει ο ναυλομεσιτικός οίκος Compass Maritime, φήμες αναφέρουν ότι αμερικανική ναυτιλιακή εταιρεία προχώρησε στην παραγγελία οκτώ δεξαμενοπλοίων, μεταφορικής ικανότητας 76.000 dwt το ένα, στα ναυπηγεία STX Offshore & Shipbuilding της Κορέας με τίμημα 46,5 εκατ. δολ. το κάθε πλοίο.
Οι ελληνικές κινήσεις
Από ελληνικής πλευράς, τοποθετήσεις νέων παραγγελιών είχαμε την προηγούμενη εβδομάδα από την Andriaki Shipping. Η ελληνικών συμφερόντων ναυτιλιακή εταιρεία της οικογένειας Νίκου Γουλανδρή προχώρησε στην παραγγελία δύο δεξαμενόπλοιων (με οψιόν για δύο ακόμη), μεταφορικής ικανότητας 74.000 dwt το ένα, στα ναυπηγεία STX Jinhae Shipyard έναντι 46 εκατ. δολ. το κάθε πλοίο. Ακόμη, η Kyklades Maritime του ομίλου Αλαφούζου προχώρησε στην παραγγελία δύο suezmax (159.000 dwt το ένα) στα ναυπηγεία Japan Marine United (JMU) έναντι 65 εκατ. δολ. το ένα.
Επίσης, σύμφωνα με τον ναυλομεσιτικό οίκο Golden Destiny, η Thenamaris της οικογένειας Ντίνου Μαρτίνου προχώρησε στην παραγγελία δύο δεξαμενόπλοιων, 158.500 dwt το ένα, στα ναυπηγεία Hyundai Samho αντί 64 εκατ. δολ. το ένα. Η εταιρεία έχει τώρα τρία υπό ναυπήγηση δεξαμενόπλοια στα εν λόγω ναυπηγεία.
Πτώση διαλύσεων
Ενδεικτικό, πάντως, του θετικού κλίματος που υπάρχει στον κλάδο των δεξαμενόπλοιων είναι το γεγονός ότι η αγορά των διαλύσεων έχει «διαλυθεί» ολοκληρωτικά. Ο συνδυασμός των υψηλών ναύλων και των χαμηλών τιμών σκραπ διώχνει τους πλοιοκτήτες από τα διαλυτήρια της Ασίας.
Η συνολική υπό διάλυση χωρητικότητα των πλοίων τύπου MR και μεγαλύτερων πλοίων έχει μειωθεί κατά 77% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι, ενώ η μέση τιμή ανά ldt έχει μειωθεί κατά 30% στα 340 δολάρια, σύμφωνα με τον Charles R Webber.
Η συγκεκριμένη τάση στις διαλύσεις έρχεται παρά τις προσδοκίες που είχαν αναπτυχθεί ότι η μέση ηλικία της σταδιακής απόσυρσης των πλοίων θα μειωθεί λόγω του αυξημένου κόστους συντήρησης που οφείλεται στο τρίτο special survey αλλά και στο αυξημένο κόστος συμμόρφωσης με τους νέους κανονισμούς που τίθενται σε ισχύ, επισημαίνει ο Γιώργος Λος, αναλυτής της αγοράς.
Ενώ η μέση ηλικία απόσυρσης ενός VLCC ήταν το 2013 τα 18 χρόνια, το 2014 αυξήθηκε στα 21 χρόνια, ενώ το τρέχον έτος έφτασε τα 25 χρόνια, σύμφωνα με το Tradewidns. Βέβαια, η άνοδος του μέσου όρου της ηλικίας απόσυρσης των δεξαμενοπλοίων σε συνδυασμό και με τον αυξημένο αριθμό νεότευκτων πλοίων από το 2017 αναμένεται ότι θα επιφέρει πίεση στους ναύλους και κατά συνέπεια αλλαγή και πάλι στην τάση σε ό,τι αφορά τις διαλύσεις των πλοίων.