H δύναμη της χρηματοδότησης είναι το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ναυπηγική βιομηχανία της Ευρώπης και κυρίως της Ελλάδας.
«Είναι οδυνηρό το γεγονός πως η ροή κεφαλαίων έχει περιοριστεί και αυτό οφείλεται στην έλλειψη τραπεζικής πίστης αλλά και γνώσης του επιχειρηματικού κινδύνου. Απαραίτητη προϋπόθεση της αναγέννησης της ναυπηγικής βιομηχανίας της Ευρώπης είναι η εκπαίδευση τόσο των πλοιοκτητών στις αρχές του ESG όσο και η εκπαίδευση των τραπεζών προκειμένου να αδράξουν την ευκαιρίες χρηματοδότησης του κλάδου όπου αυτές υπάρχουν». Την επισήμανση αυτή έκανε ο κ. Γιώργος Ξηραδάκης, ιδρυτής & Διευθύνων Σύμβουλος XRTC Business Consultants και Πρόεδρος της Ένωσης Τραπεζικών & Χρηματοοικονομικών Στελεχών Ελληνικής Ναυτιλίας, στο πλαίσιο του ναυτιλιακού forum με θέμα «Towards Greener Shipping-A reality check», του Ελληνογαλλικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου.
Ο κ. Ξηραδάκης αναφέρθηκε επίσης στην έλλειψη μεγάλων χώρων στους οποίους θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ναυπηγεία στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Κι αυτή η έλλειψη οφείλεται κυρίως στη νοοτροπία των Ευρωπαίων ότι τα ναυπηγεία αποτελούν βιομηχανικούς χώρους επιβλαβείς για το περιβάλλον. Είναι απαραίτητο να αντιστραφεί αυτή η νοοτροπία, δεδομένων των ευρωπαϊκών περιβαλλοντικών κανονισμών με τους οποίους πλέον λειτουργούν τα ναυπηγεία.
Όσον αφορά τον κλάδο της ναυπήγησης επιβατηγών πλοίων, η Ευρώπη «έχει χάσει το τρένο» ανέφερε ο κ. Ξηραδάκης, ο οποίος έχοντας επισκεφθεί πολλά ευρωπαϊκά ναυπηγεία και εταιρείες σχεδιασμού πλοίων, διαπίστωσε την έλλειψη συντονισμού και την απροθυμία συνεργασίας των Ευρωπαίων μεταξύ τους. Οι Ευρωπαίοι μετέφεραν την τεχνογνωσία στην Ανατολή που δρώντας άμεσα, είναι σε θέση να τους ανταγωνιστεί. Ήδη μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρίες με στόλους επιβατηγών πλοίων όπως η Grimaldi, η Stena αλλά και η Attica μέσω των χρονοναυλώσεων γυμνών πλοίων από την Stena, έχουν κάνει παραγγελία για την κατασκευή πλοίων σε κινέζικα ναυπηγεία.
Οι ναυτιλιακοί χρηματοδότες δε στηρίζουν την κατασκευή επιβατηγών πλοίων. Στην Ελλάδα, μία χώρα που στηρίζεται άμεσα στην ακτοπλοϊκή σύνδεσή της με τα νησιά, οι ελληνικές τράπεζες έχουν αποκλείσει την ακτοπλοΐα από τα χαρτοφυλάκιά τους. Γεννάται το μεγάλο ερώτημα πώς θα ανανεωθεί ο ελληνικός ακτοπλοϊκός στόλος με πλοία καινούριας τεχνολογίας αν δεν στηριχτεί ο κλάδος από τις ελληνικές τράπεζες. Στον προηγούμενο κύκλο της ανανέωσης του στόλου τη δεκαετία του 2000, 38 τράπεζες χρηματοδοτούσαν την ελληνική ακτοπλοΐα μεταξύ των οποίων 11 ελληνικές, 8 γερμανικές, 5 ολλανδικές, 4 γαλλικές, 2 αμερικάνικες, ενώ οι εταιρείες είχαν αντλήσει ικανοποιητικά κεφάλαια από το ΧΑΑ.
Προκειμένου να αναζωπυρωθεί το ενδιαφέρον των τραπεζών, η ανάπτυξη ενός μοντέλου Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και η ένταξη της πράσινης μετάβασης του ελληνικού ακτοπλοϊκού στόλου στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ισχυρές συνθήκες χρηματοδότησης του κλάδου.
Ο κ. Ξηραδάκης τέλος εμφανίστηκε αισιόδοξος για την πορεία της ναυπηγικής βιομηχανίας της χώρας η οποία ξεκινά μία νέα πορεία ύστερα από την ιδιωτικοποίηση των δύο μεγάλων ναυπηγείων. «Με ασφάλεια μπορούμε να πούμε ότι οι χρηματοροές των ναυπηγείων ειδικά στον τομέα των επισκευών είναι διασφαλισμένες από τον ίδιο τον ελληνόκτητο εμπορικό στόλο αλλά και τις εργασίες που είναι να γίνουν στην πολεμική βιομηχανία. Ως εκ τούτου οι επενδύσεις στον χώρο ενδείκνυνται και σε αυτήν την θετική άποψη, πρέπει να συμπεριλάβουμε και τις μελλοντικές δυνατότητες κατασκευών νέων πλοίων».
