Φέτος, συμπληρώνονται 50 χρόνια αφότου ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (ΙΜΟ) ψήφισε τη Σύμβαση για την Ασφάλεια της Ανθρώπινης Ζωής στη Θάλασσα (SOLAS).
Εύλογα και αυτοδίκαια η θεματική της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Ναυτιλίας ήταν φέτος αφιερωμένη στην ασφάλεια των θαλασσών και στην προστασία της ανθρώπινης ζωής.
Ο τίτλος της θεματικής «Πλοήγηση στο Μέλλον: Πρώτα η ασφάλεια», περιεκτικός και ουσιαστικός, μας υπενθυμίζει ότι το μέλλον της ναυτιλίας, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ασφάλεια της ναυτιλιακής κοινότητας, με την ασφάλεια των ναυτικών μας.
Οι προκλήσεις είναι μεγάλες. Η κλιματική αλλαγή που βιώνει ο πλανήτης σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές εντάσεις και τους πολέμους σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή, μας δείχνουν με τον πιο καθαρό τρόπο ότι η «Πλοήγηση προς το Μέλλον» για να είναι ασφαλής δεν μπορεί να στηρίζεται σε παλιές νόρμες. Η τεχνολογική πρόοδος και οι παγκόσμιες ανάγκες για βιώσιμη ανάπτυξη καθιστούν αναγκαία την προσαρμογή της ναυτιλίας μας στις νέες συνθήκες.
Χρειάζονται νέες ναυτιλιακές μέθοδοι στην παραγωγή εναλλακτικών καυσίμων, καινοτόμες ιδέες και χρήση των νέων τεχνολογιών για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και για μια βιώσιμη πράσινη μετάβαση και στην ναυτιλία.
Χρειαζόμαστε όμως και νέα εργαλεία για την αποτροπή των κινδύνων που εγκυμονεί η θάλασσα. Η ασφάλεια των πληρωμάτων, η εκπαίδευσή τους στην αντιμετώπιση κάθε πιθανού κινδύνου, αλλά και η βελτίωση της ποιότητα ζωής εν πλω, πρέπει να είναι ψηλά στις προτεραιότητες μας.
Δεν μιλάμε για υποχρέωση, αλλά για μια καθαρή οφειλή προς τους άνδρες και τις γυναίκες ναυτικούς, χάρη στους οποίους η ελληνική ναυτιλία κατατάσσεται σήμερα στις ηγέτιδες δυνάμεις του κόσμου.
Σήμερα ο ναυτιλιακός κλάδος, μέσα σε ένα περιβάλλον γενικευμένης αβεβαιότητας, καλείται να αποδείξει για άλλη μια φορά την ανθεκτικότητά και την ικανότητά του να εξυπηρετεί τις διεθνείς ανάγκες. Κυρίως όμως καλείται να επενδύσει στην ανανέωση του ανθρώπινου δυναμικού. Μέσα από κοινές δράσεις με κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς φορές να κινητοποιήσει δυναμικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας και να στρέψει το ενδιαφέρον τους προς το ναυτικό επάγγελμα
Οι ίδιοι οι ναυτικοί θα πρέπει να συστηθούν στην ελληνική κοινωνία, κυρίως στα νησιά και τα λιμάνια της χώρας, όπου οι άνθρωποι αποκτούν μια βιωματική σχέση με την θάλασσα.
Δουλειά θα πρέπει να γίνει και στα σχολεία. Μικρότεροι και μεγαλύτεροι μαθητές να μάθουν για τη ζωή των ναυτικών, τα πλεονεκτήματα του επαγγέλματος, την ομορφιά και τις δυσκολίες του. Να μάθουν για τον τεράστιο ρόλο της ναυτιλίας σε διεθνές επίπεδο και την σημασία της για την χώρα μας.
Οι ίδιες οι ναυτιλιακές επιχειρήσεις να ανοίξουν διαύλους επικοινωνίας με τις τοπικές κοινωνίες. Να μιλήσουν με ειλικρίνεια για το επάγγελμα του ναυτικού, για την ασφάλεια των ταξιδιών και για τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης πάνω στα πλοία.
Οι νέοι άνθρωποι να γίνουν κοινωνοί της ναυτικής μας παράδοσης, όπως ο γιος μαθαίνει από το παράδειγμα του ναυτικού πατέρα:
«Για τους δεσμούς που χτίζονται με αλήθειες, αφοσίωση και επιμονή, για το τι σημαίνει «ταξίδι» και για το πόσο σημαντική είναι ο σεβασμός η συνεργασία, η αλληλεγγύη και η φιλία»
