Το μότο, μέχρι τώρα, σε ένα μεγάλο κομμάτι της ναυτιλιακής βιομηχανίας είναι “sail fast, then wait” («πλεύσε γρήγορα και στη συνέχεια περίμενε»). Ορισμένα πλοία ωστόσο προχωρούν στην τολμηρή κίνηση του «slow down»( «αργή πλεύση»), για να εξοικονομήσουν χρήματα και να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων. Και όχι μόνο.
Έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας του Χονγκ Κονγκ (HKUST) δείχνει ότι οι συντονισμένες αφίξεις των πλοίων τα λιμάνια, σώζουν ζωές.
Επί σειρά ετών, το πανεπιστήμιο μελέτησε τον αντίκτυπο των ναυτιλιακών εκπομπών ρύπων στη θνησιμότητα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι 90.000 πρόωροι θάνατοι ετησίως, σε όλο τον κόσμο, μπορούν να αποδοθούν στην ατμοσφαιρική ρύπανση από τα πλοία.
Το μεγάλο μποτιλιάρισμα και η λύση
Στα τέλη του 2021, η ζήτηση για αγαθά είχε εκραγεί καθώς οι περιορισμοί του Covid-19 χαλάρωναν και ο κόσμος άρχισε – αργά – να επιστρέφει στην κανονικότητα. Τα λιμάνια του Λονγκ Μπιτς και του Λος Άντζελες δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την μαζική εισροή πλοίων από την Ασία.
Στις 9 Νοεμβρίου 2021, υπήρχαν περίπου 100 πλοία που περίμεναν να δέσουν. Ορισμένα είχαν «κολλήσει» στην ουρά για περισσότερο από ένα μήνα.
Οι λιμενικοί είχαν μια ιδέα. Αν τα πλοία που αναχωρούσαν από την Ασία γνώριζαν την σειρά τους στην ουρά, θα μπορούσαν να προγραμματίσουν την άφιξή τους ώστε να συμπέσει με την ώρα που θα υπήρχε ελεύθερος χώρος ελλιμενισμού.
Έτσι, τα λιμάνια άρχισαν να δίνουν στα εισερχόμενα πλοία αριθμό προτεραιότητας.
Αυτό που συνέβη στη συνέχεια ήταν εκπληκτικό. Τα πλοία άρχισαν να πλέουν κατά μέσο όρο τρεις ή τέσσερις κόμβους πιο αργά στον Ειρηνικό Ωκεανό, μειώνοντας το πρόβλημα της συμφόρησης – και παράλληλα εξοικονομώντας περίπου 460.000 τόνους εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (tCO2e) , σύμφωνα με την Xeneta, μια υπηρεσία παρακολούθησης ωκεάνιων και αεροπορικών εμπορευματικών μεταφορών.
Ξαφνικά φαινόταν όλο και πιο ανόητο να υπάρχουν εκατοντάδες πλοία στην ουρά έξω από το Λος Άντζελες.
Κι αν γινόταν πιο μόνιμο μέτρο;
Τι θα γινόταν ωστόσο αν η ναυτιλιακή βιομηχανία μπορούσε να εφαρμόσει πιο ευρέως, την «αργή πλεύση», ως μέτρο για το κλίμα και όχι μόνο ως μέτρο έκτακτης ανάγκης;
Η ναυτιλία αντιπροσωπεύει περίπου το 2% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) ετησίως- ποσοστό μεγαλύτερο από το σύνολο της ετήσιας παραγωγής CO2 της Γερμανίας. Πολλά από τα σημερινά πλοία εξακολουθούν να χρησιμοποιούν στις μηχανές τους το ιδιαίτερα ρυπογόνο βαρύ μαζούτ (HFO), αν και ορισμένες περιοχές εισάγουν απαγορεύσεις για τη χρήση του.
Γίνονται προσπάθειες για τη μετάβαση σε καθαρότερες εναλλακτικές λύσεις, αλλά αυτό αναμένεται να διαρκέσει πολλά χρόνια. Ορισμένοι λένε η πιο γρήγορη απάντηση είναι η πιο αργή πλεύση.
«Μειώνοντας την ταχύτητα κατά 10%, ίσως κατά ένα μίλι την ώρα, μπορείτε να μειώσετε τις εκπομπές κατά περίπου 20%» λέει ο Grant Hunter, διευθυντής προτύπων, καινοτομίας και έρευνας της Bimco, μιας ένωσης της ναυτιλιακής βιομηχανίας.
Πώς λειτουργεί το «Blue Visby Solution»
Αλλά η επιβράδυνση της ταχύτητας συνεπάγεται υλικοτεχνικές και οικονομικές προκλήσεις Ένα νέο τεχνολογικό πρότζεκτ, το Blue Visby Solution. προσπαθε να τις λύσει, βοηθώντας τα πλοία να εξοικονομήσουν καύσιμα και χρήματα χωρίς να καθυστερούν την μεταφορά των φορτίων.
Η επικεφαλής του τμήματος ναυλώσεων της CBH, ενός συνεταιρισμού καλλιεργητών σιτηρών στην Αυστραλία, σε ένα συνέδριο, άκουσε με προσοχή τον ομιλητή που περιέγραφε πώς το σύστημα θα μπορούσε να βοηθήσει τα πλοία να χρονομετρήσουν την άφιξή τους σε πολυσύχναστα λιμάνια αντί να τρέχουν εκεί και να περιμένουν αρόδου για ώρες ή και ημέρες πριν ελλιμενιστούν.
Εάν οι διαχειριστές πλοίων και οι ιδιοκτήτες φορτίων είναι σίγουροι ότι το πλοίο τους θα έχει άμεση πρόσβαση σε χώρο φόρτωσης ή εκφόρτωσης κατά την άφιξή του, τότε δεν υπάρχει πραγματική ανάγκη για βιασύνη.
Το Blue Visby χρησιμοποιεί ψηφιακή τεχνολογία για τη βελτιστοποίηση και την κατανομή των χρόνων άφιξης πλοίων που κινούνται προς το ίδιο λιμάνι, με έναν αλγόριθμο που καθορίζει τη βέλτιστη ώρα άφιξης για κάθε πλοίο.
Αυτό επιτρέπει στα πλοία να επιβραδύνουν, μειώνοντας την κατανάλωση καυσίμων και τις εκπομπές ρύπων, διατηρώντας ωστόσο τη σειρά τους στην ουρά φτάνοντας διαδοχικά το ένα μετά το άλλο, γεγονός που μειώνει τους περιττούς χρόνους αναμονής έξω από τα λιμάνια.
Τι έδειξαν οι δοκιμές
Η διαδικασία δοκιμάστηκε τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2024 με τα πλοία μεταφοράς χύδην φορτίου Gerdt Oldendorff και Begonia. Τα δύο πλοία πραγματοποίησαν ταξίδια με έρμα στον τερματικό σταθμό δημητριακών Kwinana του ομίλου CBH στην Αυστραλία.
Οι δοκιμές οδήγησαν σε εξοικονόμηση CO2 28,2% για το Gerdt Oldendorff και 12,9% για το Begonia, με αποτέλεσμα μέση εξοικονόμηση 17,3% σε ταχύτητα 14 κόμβων.
Η έννοια της πιο αργής πλεύσης δεν είναι καινούργια και υπάρχουν και άλλοι τρόποι εφαρμογής της. Όμως η «Blue Visby Solution» είναι πιο ακριβής διαδικασία, μετατρέποντας τον χρόνο αναμονής σε χρόνο πλεύσης, ώστε η διαδικασία μεταφοράς να μην διαρκεί στην πραγματικότητα περισσότερο συνολικά. Το πλοίο πλέει με τη σωστή ταχύτητα για να δέσει στο λιμάνι όταν είναι έτοιμη η θέση ελλιμενισμού.
naftemporiki.gr
