«Λοιπόν, αυτή είναι η ερώτηση του ενός δισεκατομμυρίου». Αυτό απάντησε στο call με τους αναλυτές ο επικεφαλής της Tsakos Energy Navigation, Νικόλας Τσάκος, όταν ρωτήθηκε για τα εναλλακτικά καύσιμα που θα επιλέξει να χρησιμοποιήσει στον στόλο της εταιρείας.
Είναι σαφές ότι ο δρόμος της απανθρακοποίησης για τη ναυτιλιακή βιομηχανία είναι ακόμη «θολός» και το πιθανότερο είναι πως οδεύουμε σε ένα μέλλον πολλαπλών καυσίμων. Την ίδια ώρα, οι υποδομές υποστήριξης των καυσίμων, πέραν των LNG και LPG, βρίσκονται ακόμη σε πρώιμο στάδιο. Αμφότερες, όμως, οι επιλογές δεν εξασφαλίζουν μακροχρόνια μείωση των εκπομπών, αλλά παρουσιάζονται σαν βραχύβιες, μεταβατικές λύσεις.
Αυτές οι σταθερές δυσκολεύουν την επένδυση σήμερα σε εναλλακτικά καύσιμα, ιδιαίτερα μάλιστα από τη στιγμή που μία έξτρα προσθήκη μηχανής διπλού καυσίμου, για παράδειγμα καύσης LNG σε ένα νεότευκτο, αυξάνει σημαντικά το κόστος ναυπήγησης.
Επίσης, η τεχνολογία διπλού καυσίμου δεν σημαίνει ότι το πλοίο θα καίει αυτομάτως νέο καύσιμο, αλλά ότι θα κινείται μεταξύ συμβατικής και εναλλακτικής πρόωσης.
Δεδομένου, λοιπόν, πως «πονταρίσματα» σε ένα καύσιμο δεν μπορούν να γίνουν με μεγάλη ευκολία, παρατηρείται το φαινόμενο η μεγάλη πλειονότητα των πλοιοκτητών είτε να παραγγέλνει τονάζ που θα έχει έναν «πράσινο» σχεδιασμό, με μειωμένη κατανάλωση καυσίμου και θα είναι συμβατό με τις απαιτήσεις του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ), είτε να ναυπηγεί πλοία με μηχανές διπλού καυσίμου, είτε βαπόρια με την ένδειξη «ready», που θα είναι δηλαδή έτοιμα να καίνε εναλλακτικό καύσιμο, με την κατάλληλη μετατροπή στη μηχανή.
Άλλωστε, κανείς δεν θέλει να είναι «first mover», να κάνει δηλαδή μια ρηξικέλευθη επένδυση ύψους πολλών δισ. δολαρίων σε ένα νέο μοντέλο πλοίου. Το σενάριο αυτό, το καινοτόμο πλοίο να καταστεί «μη βιώσιμο» μέσα σε ένα σχετικά μικρό βάθος χρόνου δεν είναι απίθανο, δεδομένου ότι η τεχνολογία εξελίσσεται ραγδαία.
Το «debate»
Οι επιλογές, όπως ειπώθηκε, είναι πολλές. Στο call της Παρασκευής, ο δρ Τσάκος στάθηκε μεταξύ αμμωνίας και μεθανόλης.
«Δεν είμαι πεπεισμένος ότι η αμμωνία είναι το μέλλον, κυρίως λόγω των κινδύνων που μπορεί να επιφέρει για τους ναυτικούς. Δεν θέλουμε να θέσουμε σε κίνδυνο τα πληρώματά μας» τόνισε χαρακτηριστικά.
«Από την άλλη πλευρά, η μεθανόλη, η οποία είναι κάπου ανάμεσα στο αέριο και το σημερινό καύσιμο, είναι ένα καύσιμο που θα τολμούσα να κοιτάξω και ήδη συζητάμε να την εξετάσουμε ως εναλλακτική» συμπλήρωσε.
Υπενθυμίζεται ότι η Tsakos Energy Navigation έχει παραγγείλει μεσαίου μεγέθους δεξαμενόπλοια με μηχανές διπλού καυσίμου LNG.
Στο LNG «πόνταρε» και η Neptune Lines, συμφερόντων της προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Μελίνας Τραυλού, γνωστοποιώντας αυτήν την εβδομάδα τη ναυπήγηση δύο πλοίων μεταφοράς οχημάτων με μηχανές διπλού καυσίμου κι άλλα έξτρα «πράσινα» χαρακτηριστικά. Τα βαπόρια αποτελούν τμήμα του Project Genesis, το οποίο η εταιρεία σχεδίαζε τα τελευταία τρία χρόνια.
Μάλιστα, ο τεχνικός διευθυντής της ναυτιλιακής, Γιώργος Κριεζής, είχε αναφερθεί παλαιότερα στο LNG ως μία ώριμη τεχνολογία και ένα καλό «μονοπάτι» για τη συνέχεια.
Σύμφωνα με πληροφορίες που έχει στη διάθεσή της η «Ν», η μεγάλη πλειονότητα των ελληνόκτητων υπό ναυπήγηση πλοίων αποτελείται σήμερα από τονάζ που θα μπορεί να καίει LNG και ακολουθούν με αρκετά μικρότερα μερίδια το LPG, η μεθανόλη και η αμμωνία (τα δύο τελευταία με την ένδειξη ready).
