«Τα ναυπηγεία δε μας έχουν δώσει ακόμη τα εργαλεία για να μπορέσουμε να χτίσουμε ένα πλοίο με νέες τεχνολογίες». Αυτό λέει στη «Ν» ο CEO της Dorian LPG, John Lycouris, περιγράφοντας τη δύσκολη εξίσωση που αντιμετωπίζει σήμερα η ναυτιλία για να κατορθώσει να περιορίσει το περιβαλλοντικό αποτύπωμά της.
«Δεν έχουν γίνει ακόμη βήματα για το μέλλον» τονίζει. Όπως εξηγεί, η τεχνολογία dual-fuel (διπλού καυσίμου) που βρίσκεται σε άνθιση τα τελευταία χρόνια, συμβάλλει σε ένα βαθμό στη μείωση των εκπομπών, αλλά ο κλάδος χρειάζεται κάτι πιο «επιθετικό», πιο προηγμένο για να μπορέσει να παραμείνει βιώσιμος μετά το 2030.
Η τάση, μάλιστα, που επικρατεί στο ναυπηγικό χώρο είναι πως δεν μπορούν να προχωρήσουν στην έρευνα και το σχέδιο ενός νεότερου πλοίου, αν δεν τη χρηματοδοτήσει ο ίδιος ο πλοιοκτήτης. Σημειώνεται ότι οι λύσεις για τον κλάδο του LPG είναι ακόμη πιο περιορισμένες, μιας και οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη μεταφορά του είναι λιγότερες, συγκριτικά με άλλες ναυτιλιακές αγορές. «Βλέπουμε ότι μέχρι την περίοδο 2027-2030, θα είμαστε μέσα στα επιτρεπόμενα όρια μείωσης των εκπομπών CO2. Από εκεί και πέρα, όμως, αρχίζουμε να ανησυχούμε» συμπληρώνει ο κ. Lycouris.
Σε αυτό το πλαίσιο, η εισηγμένη στο αμερικανικό χρηματιστήριο εταιρεία προσπαθεί να καταλήξει σε έναν οδικό χάρτη που θα τη βοηθήσει να διατηρήσει ανταγωνιστικό το στόλο και τις επόμενες δεκαετίες.
Όπως λέει στη «Ν» ο Αλέξανδρος Χατζηπατέρας, managing director και senior εκτελεστικός αντιπρόεδρος (SEVP) της εταιρείας, η Dorian LPG διαθέτει ομάδες που ασχολούνται αποκλειστικά με τις μελλοντικές τεχνολογίες στην Αθήνα και με την απανθρακοποίηση και την απόδοση του στόλου στην Κοπεγχάγη.
«Έχουμε μία μικρή ομάδα, ειδικών αποστολών, η οποία παρουσιάζει κάθε μήνα στην ανώτερη διοίκηση της εταιρείας όλες τις αλλαγές στο τεχνολογικό πεδίο. Όλα συμβαίνουν πολύ γρήγορα και είναι απαραίτητο να ξέρουμε τι συμβαίνει» τονίζει ο ίδιος.
«Θέλουμε να μετασχηματιστούμε και να βελτιώσουμε τις δραστηριότητές μας, με τρόπο που να αποφέρει αποτελέσματα και έσοδα. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε την Dorian LPG επόμενης γενιάς (next generation) και κάνουμε σταθερά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση» προσθέτει ο κ. Χατζηπατέρας.
Πίστη στο carbon capture
Μία από τις λύσεις, στις οποίες «λοκάρει» η εταιρεία είναι η δέσμευση άνθρακα (carbon capture). «Έχουμε ένα στόχο να μειώσουμε τις εκπομπές του στόλου μας και να κατορθώσουμε να συγκρατήσουμε την άνοδο της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Ίσως ο πιο προσιτός τρόπος για να πετύχουμε αυτόν τον στόχο είναι η δέσμευση άνθρακα» τονίζει ο κ. Lycouris. «Παγκοσμίως, υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Οι βιομηχανίες, οι συγκοινωνίες, οι πόλεις εκπέμπουν τεράστιες ποσότητες CO2 και πρέπει να κάνουμε κάτι για να το περιορίσουμε και να το δεσμέυσουμε. Να το μαζέψουμε και να το μεταφέρουμε σε ένα σημείο, στο οποίο θα μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ή να το αποθηκεύσουμε» σημειώνει ο ίδιος.
Για να αντιληφθεί κανείς τις ποσότητες CO2 που εκπέμπονται σε ένα ταξίδι πλοίου στη θάλασσα, αρκεί να σημειωθεί ότι με δεδομένο πως κάθε τόνος πετρελαίου που καίγεται ισοδυναμεί περίπου με τρεις τόνους CO2, σε μία ημέρα κατά την οποία καίγονται 40 τόνοι καυσίμου, εκπέμπονται 120 τόνοι CO2. Επομένως, σε ένα ταξίδι 10 ημερών, εκπέμπονται 1.200 τόνοι CO2, αριθμοί αν μη τι άλλο “τρομακτικοί”.
Υπό αυτό το πρίσμα, σύμφωνα με τον ίδιο, η ναυτιλία προσφέρεται σαν ο πιο φθηνός τρόπος να μεταφερθούν οι ποσότητες CO2. Η εναλλακτική επιλογή, η οποία είναι οι αγωγοί στη θάλασσα ή στη στεριά, κοστίζουν πολύ ακριβά, όπως εξηγεί.
Σε ερώτηση, για το πότε θα μπορούσε η δέσμευση άνθρακα να είναι λειτουργική εν πλω, ο CEO της Dorian LPG απαντά πως «χρειαζόμαστε τουλάχιστον πέντε χρόνια».
Ο κ. Χατζηπατέρας συμπληρώνει πως πολλοί από τους υπάρχοντες συνεργάτες της εταιρείας, όπως η νορβηγική Equinor συμμετέχουν σε project δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα. «Υπάρχει κοινό έδαφος, μιλάμε με τους πελάτες μας για νέες δραστηριότητες, νέους διαγωνισμούς, αρκεί να είναι ελκυστικό από εμπορικής πλευράς» αναφέρει ο ίδιος.
H πρόκληση σήμερα για την εν λόγω τεχνολογία είναι η έλλειψη υποδομών υποδοχής και αποθήκευσης CO2, αλλά και πλοίων που θα μπορέσουν να μεταφέρουν τις ποσότητες.
Σε κάθε περίπτωση, ήδη γίνονται βήματα προς την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Όπως λέει ο κ. Lycouris, η βιομηχανία φυσικού αερίου και τα διυλιστήρια στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν τις εκπομπές του CO2 από τις εργασίες τους για να το εκχύσουν ξανά στις πετρελαιοπηγές, γεμίζοντας τον άδειο χώρο από τον οποίο τραβούν το αέριο και – σημαντικότερο – βοηθώντας περαιτέρω την παραγωγή τους (enhanced oil recovery). Σημειώνεται ότι η προσθήκη CO2 αυξάνει τη συνολική πίεση μιας δεξαμενής πετρελαίου, αναγκάζοντας το πετρέλαιο προς τα πηγάδια παραγωγής.
Παράλληλα, το CO2 αξιοποιείται στην παραγωγή λιπασμάτων, στην παραγωγή υδρογόνου και στη βιομηχανία χάλυβα, καθώς επίσης και στα θερμοκήπια.
«Αυτά τα projects θα γίνουν περισσότερα, αν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε όχι μόνο τη δέσμευση, αλλά και τη μεταφορά τέτοιων φορτίων από το σημείο Α στο σημείο Β για να επιτύχουμε τουλάχιστον την αποθήκευση» σημειώνει.
«Υπάρχουν τέσσερις, πέντε μέθοδοι δέσμευσης του CO2 στην ξηρά και αυτές επιχειρείται τώρα να προσαρμοστούν και στα πλοία» προσθέτει ο CEO της Dorian LPG.
Προβληματικές οι εναλλακτικές
Αναφορικά με τις υπόλοιπες επιλογές εναλλακτικής πρόωσης, ο κ. Lykouris αναφέρει ότι το LNG αντιμετωπίζει το πρόβλημα με τις διαρροές μεθανίου, το οποίο είναι 80 φορές χειρότερο για την ατμόσφαιρα από το CO2.
Το αιθάνιο από την άλλη είναι πολύ φθηνό, διότι δεν υπάρχουν πολλές χρήσεις του εκτός από την παραγωγή αιθυλενίου, αλλά είναι προβληματική η αποθήκευσή του. Την ίδια ώρα, η κατασκευή ενός τέτοιου πλοίου είναι αρκετά “αλμυρή”. Ειδικότερα, σύμφωνα με τον κ. Χατζηπατέρα, η κατασκευή ενός μεγάλου βαποριού μεταφοράς αιθανίου (Very Large Ethane Carrier) κοστίζει περίπου 140 εκατ. δολάρια, ποσό απαγορευτικό, χωρίς μία ναύλωση που να το υποστηρίζει.
Μία άλλη λύση που εξετάζεται όλο και περισσότερο, είναι η πυρηνική πρόωση, φαίνεται ακόμη σύμφωνα με το management της Dorian LPG μακρινή. “Δεν υπάρχει νομοθετική βάση, στην οποία μπορεί να στηριχτεί η πυρηνική πρόωση στα εμπορικά πλοία. Πρέπει να τεσταριστεί και φυσικά να γίνει αποδεκτή σαν ασφαλής και επιτυχής αυτή η τεχνολογία” υπογραμμίζει ο κ. Lykouris.
Σημειώνεται ότι η Dorian LPG υπέγραψε στις αρχές του 2023 συμφωνία συνεργασίας με το μη κερδοσκοπικό κέντρο έρευνας και ανάπτυξης Maersk Mc-Kinney Moller Center for Zero Carbon Shipping και θα γίνει πρεσβευτής της αποστολής του. Η εταιρεία διαχειρίζεται ένα στόλο από 20 σύγχρονα VLGCs (Very Large Gas Carriers).
