Από την έντυπη έκδοση
Του Λάμπρου Καραγεώργου
[email protected]
Εκτός των αποφάσεων της Διεθνούς Διάσκεψης για το Κλίμα (COP21), που ολοκληρώνεται σήμερα στο Παρίσι, έχει μείνει σύμφωνα με το τελευταίο, όχι όμως τελικό, κείμενο συμφωνίας ο ναυτιλιακός κλάδος.
Το κείμενο που συζητείται ως βάση της τελικής απόφασης δεν έχει καμία αναφορά στη ναυτιλία και στην ανάγκη μείωσης των εκπομπών ρύπων. Βέβαια, οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται μέχρι την τελευταία στιγμή σήμερα το βράδυ.
Ορισμένοι ειδικοί εκτιμούν ότι η «μη αναφορά» μπορεί να οδηγεί σε περιφερειακά ή εθνικά μέτρα κατά της ναυτιλίας, ωστόσο αυτό θα είναι μη αποτελεσματικό, καθώς η ναυτιλία όπως και οι αερομεταφορές είναι διεθνείς δραστηριότητες.
Για να προλάβουν ενδεχομένως τα χειρότερα, με ανακοινώσεις τους τόσο η Ενωση των Ευρωπαϊκών Εφοπλιστικών Φορέων, η European Community Shipowners’ Associations (ECSA), όσο και το Διεθνές Ναυτιλιακό Επιμελητήριο (ICS) ζητούν μία αναφορά στο τελικό κείμενο στον ρόλο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) για τη λήψη περαιτέρω μέτρων από τον ναυτιλιακό κλάδο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Μάλιστα, η ECSA ζητά να εισαχθεί και πάλι στην τελική συμφωνία μία τέτοια αναφορά.
Από το Διεθνές Ναυτιλιακό Επιμελητήριο (ICS) δηλωνόταν πάντως χθες ότι ανεξαρτήτως του τι θα περιλαμβάνει το τελικό κείμενο συμφωνίας της COP21 για τη ναυτιλία, ο κλάδος θα πρέπει στο πλαίσιο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) να επιδιώξει τη λήψη περαιτέρω μέτρων για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τα πλοία.
Πάντως, εκπρόσωπος του ICS δήλωσε στους Lloydslist ότι ακόμα και αν δεν υπάρχει καμία αναφορά για τον ναυτιλιακό κλάδο στην τελική συμφωνία, η ναυτιλία εξακολουθεί να καλύπτεται από το ισχύον πρωτόκολλο του Κιότο, το οποίο παραμένει σε ισχύ μέχρι το 2020 και το οποίο απαιτεί από τον ΙΜΟ να αναλάβει δράση. Οι εργασίες του οργανισμού πάνω στο θέμα αυτό με στόχο τη λήψη περαιτέρω μέτρων θα συνεχιστούν και το επόμενο έτος.
Η συζήτηση θα αφορά το σύστημα συλλογής στοιχείων για τις εκπομπές CO² από τα πλοία, σύστημα (MRV) που έχει ήδη συμφωνηθεί με στόχο να οδηγήσει αυτό στη λήψη και άλλων μέτρων όπως αυτών που βασίζονται στην αγορά. Επίσης έχει ζητηθεί από τα Νησιά Μάρσαλ να γίνει μία συζήτηση στο πλαίσιο του ΙΜΟ για τις εκπομπές ρύπων από τη ναυτιλία στην οποία το ICS θα συμμετάσχει εποικοδομητικά.
Επισημαίνεται ότι τα Νησιά Μάρσαλ κινδυνεύουν να βυθιστούν πλήρως από την υπερθέρμανση του πλανήτη σύμφωνα με μελέτες επιστημόνων και οι αρχές της χώρας πιέζουν για τη λήψη μέτρων αποτροπής του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής.
«Πράσινες» αντιδράσεις
Η μη συμπερίληψη της ναυτιλίας και των αερομεταφορών στο τελευταίο κείμενο της συνάντησης του Παρισιού έχει προκαλέσει αντιδράσεις και από τα «πράσινα» lobbies της στεριάς.
Η Οργάνωση «Transport & Environment (T&E)» σε ανακοίνωση της επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι η απόφαση αυτή υπονομεύει τις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας να αυξηθεί η θερμοκρασία του πλανήτη λιγότερο από 2 βαθμούς τα επόμενα χρόνια.
Επαναλαμβάνουν δε ότι οι εκπομπές από τους δύο αυτούς κλάδους μπορεί να αυξηθούν μέχρι και 270% έως το 2050 και ότι η συμβολή της ναυτιλίας στους αέριους ρύπους του θερμοκηπίου θα αυξηθεί το 2015 στο 17%.
Ωστόσο, μιλώντας σε μία εδική εκδήλωση στο Pompidou Centre στο Παρίσι ο γενικός γραμματέας του ICS Peter Hinchliffe απάντησε, σημειώνοντας μεταξύ άλλων, ότι με τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς που θέτει σε εφαρμογή ο ΙΜΟ εξασφαλίζεται ότι όλα τα πλοία που θα κατασκευαστούν μετά το 2025 θα είναι τουλάχιστον 30% πιο αποτελεσματικά από τα σημερινά πλοία, με αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με περαιτέρω τεχνικά και επιχειρησιακά μέτρα και με τη βοήθεια της τεχνολογίας, η διεθνής ναυτιλία να είναι σε θέση να μειώσει τις εκπομπές CO² ανά τονο-χιλιόμετρο κατά 50% πριν από το 2050. Σημειώνεται ότι σήμερα η ναυτιλία εκπέμπει το 2,2% των ρύπων CO² και οι αερομεταφορές το 5%.
Προηγούμενο προσχέδιο
Το προγενέστερο κείμενο συμφωνίας της Διεθνούς Διάσκεψης για το Κλίμα που είχε δημοσιοποιηθεί στις 5 Δεκεμβρίου ανέφερε σχετικά με τη ναυτιλία και τις αερομεταφορές ότι τα μέρη θα πρέπει να επιδιώξουν τον περιορισμό ή τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τα καύσιμα των διεθνών αερομεταφορών και τη ναυτιλία μέσω της Διεθνούς Οργάνωσης Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) και του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) αντίστοιχα.
