Από την έντυπη έκδοση
Του Λάμπρου Καραγεώργου
[email protected]
Δύο μέτρα και δύο σταθμά στο καθεστώς του εφοδιασμού πλοίων δημιουργεί η ρύθμιση που δεν επιτρέπει στις ελληνικές εφοδιαστικές επιχειρήσεις να προσφέρουν στα πλοία σε πραγματικό χρόνο προϊόντα, εξαιτίας των γραφειοκρατικών καθυστερήσεων των 60 ωρών που προβλέπει σχετική απόφαση του διοικητή της ΑΑΔΕ, η οποία δεν ισχύει για τις θυγατρικές της Cosco που λειτουργούν με το καθεστώς της ελεύθερης ζώνης.
Τα παραπάνω υποστηρίζει ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Εφοδιαστών Πλοίων και Εξαγωγέων (ΠΣΕΠΕ) Νίκος Μαυρίκος, με αφορμή ρεπορτάζ της «Ν», με τίτλο «Ακανθώδεις σχέσεις με επιχειρηματικούς φορείς», στο οποίο αναφέρεται η αντίδραση των φορέων τόσο του ιδιωτικού (ναυπηγοεπισκευαστές, εκτελωνιστές, εφοδιαστές πλοίων) όσο και του δημόσιου τομέα (Δήμος Πειραιά, ΝΕΕ, ΕΒΕΠ) σε επιχειρηματικές πρωτοβουλίες της Cosco που ελέγχει το λιμάνι του Πειραιά.
Ειδικότερα, όπως εξηγεί ο κ. Μαυρίκος, οι δυσμενείς διατάξεις του άρθρου 12 παρ. 4, της απόφασης του διοικητή ΑΑΔΕ ΠΟΛ 1184/2018 (ΦΕΚ 4512/Β) για την αποθήκευση ελληνικών προϊόντων με απαλλαγή από ΦΠΑ εν όψει μεταγενέστερης εξαγωγής ή εφοδιασμού πλοίων, εξακολουθούν και ισχύουν παρ’ όλες τις επανειλημμένες παρεμβάσεις και παραστάσεις του Πανελλήνιου Συλλόγου Εφοδιαστών Πλοίων και Εξαγωγέων (ΠΣΕΠΕ), του ΕΒΕΠ και άλλων φορέων.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι για τα ελληνικά προϊόντα που παραδίδονται με απαλλαγή από ΦΠΑ και αποθηκεύονται σε εγκαταστάσεις που λειτουργούν μέσα σε ελεύθερη ζώνη εφαρμόζεται η ΠΟΛ 1026/2016 (ΦΕΚ 577/Β), η οποία δεν περιλαμβάνει τους δυσμενείς, άνευ λογικής και νομικής βάσης, όρους της 1184/18 ούτε απαιτεί την υποχρεωτική παραμονή των ελληνικών εμπορευμάτων για τουλάχιστον 60 ώρες στην αποθήκη της Ε.Ζ.
Ενώ θα μπορούσε η ΑΑΔΕ να επεκτείνει την εφαρμογή της ΠΟΛ 1026/2016 στα ελληνικά προϊόντα που αποθηκεύονται σε χώρους που λειτουργούν με το καθεστώς της τελωνειακής αποταμίευσης, αντίθετα με την ΠΟΛ 1184/2018 θέσπισε, όπως υποστηρίζει ο κ. Μαυρίκος, ένα άλλο δυσμενέστερο καθεστώς στο οποίο επέβαλε δυσεφάρμοστους και γραφειοκρατικούς όρους οι οποίοι αποτρέπουν τους οικονομικούς φορείς να κάνουν χρήση αυτού του καθεστώτος, οπότε η υποτιθέμενη ευνοϊκή ρύθμιση της απαλλαγής από ΦΠΑ των ελληνικών προϊόντων μένει ανεφάρμοστη. Παράλληλα η ΠΟΛ 1184/2018 που δημιούργησε μεγάλο θόρυβο κατά την έκδοσή της για τα οφέλη που παρέχει στους εφοδιαστές πλοίων και στις εταιρείες logistics που δραστηριοποιούνται στη ναυτιλία, παραμένει ένα νομοθέτημα χωρίς καμία αξία.
Η απόφαση της ΓΓΔΕ
Με την απόφαση 1026/2016 η ΓΓΔΕ (νυν ΑΑΔΕ) παρά το γεγονός ότι αφορά όλες τις ελεύθερες ζώνες της χώρας, ουσιαστικά όμως ευνοεί κατάφορα την Cosco η οποία λειτουργεί με τους κανόνες της ελεύθερης ζώνης, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι το 2016 η μόνη εταιρεία που δραστηριοποιούνταν σε Ε.Ζ. ήταν η PCDC, θυγατρική της Cosco. Έτσι οι φορείς που επιθυμούν να προμηθευτούν ελληνικά αγαθά με απαλλαγή από ΦΠΑ για να τα προωθήσουν στη συνέχεια για εξαγωγή ή για εφοδιασμό πλοίων θα προτιμήσουν να χρησιμοποιήσουν τους αποθηκευτικούς χώρους που λειτουργούν σε ελεύθερες ζώνες και ιδιαίτερα στην εγκατεστημένη στην Ε.Ζ. Πειραιά εταιρεία PCDC, αποφεύγοντας το ασύμφορο καθεστώς της τελωνειακής αποθήκευσης, όπως αυτό ρυθμίζεται με την ως άνω ΠΟΛ 1184/2018.
Αναπάντητα ερωτήματα
Στη συνέχεια ο κ. Μαυρίκος διερωτάται γιατί στους φορείς (πελάτες της PCDC) που δραστηριοποιούνται στην ελεύθερη ζώνη δεν απαιτείται να έχουν λάβει Άδεια Εγκεκριμένου Οικονομικού Φορέα (ΑΕΟ), ενώ στους οικονομικούς φορείς που λειτουργούν με το καθεστώς της τελωνειακής αποθήκευσης 1184/ 2018 απαιτείται να έχουν λάβει άδεια ΑΕΟ τόσο για τελωνειακές απλουστεύσεις όσο και για ασφάλεια και προστασία;
Επίσης ο ίδιος διατυπώνει το ερώτημα γιατί να απαιτείται η καταβολή εγγυήσεων για ΦΠΑ σε ποσοστό πολλαπλάσιο (δηλ. 30%) από τα ισχύοντα για τα εμπορεύματα τρίτων χωρών σε καθεστώς τελωνειακής αποταμίευσης (δηλ.5%);
Επιπλέον, γιατί οι όροι που τίθενται στην 1184/2018 για τα ελληνικά προϊόντα με απαλλαγή του ΦΠΑ είναι δυσμενέστεροι από τους όρους που υφίστανται στα άλλα ανασταλτικά καθεστώτα;
Ο κ. Μαυρίκος καταλήγει επισημαίνοντας ότι «πέραν της παρεμπόδισης στη διακίνηση των ελληνικών προϊόντων και της άνισης μεταχείρισης που δημιουργεί ένα μονοπωλιακό επιχειρηματικό περιβάλλον η ως άνω ρύθμιση είναι αντίθετη με τις διατάξεις του Ενωσιακού Τελωνειακού Κώδικα (καν. 952/2013 άρθρο 210 παρ. β), σύμφωνα με τις οποίες η οικονομική δραστηριότητα αποθήκευσης εξυπηρετείται από τα 2 τελωνειακά καθεστώτα: α) της τελωνειακής αποταμίευσης, β) της ελεύθερης ζώνης, τα οποία λειτουργούν ισότιμα και εξασφαλίζουν την παραμονή των εμπορευμάτων στους αποθηκευτικούς χώρους».
Συνεπώς, συμπληρώνει, το καθεστώς που ρυθμίζει την αποθήκευση ελληνικών προϊόντων με απαλλαγή από ΦΠΑ παράδοσης θα έπρεπε να λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο τόσο σε χώρους που λειτουργούν με το καθεστώς της ελεύθερης ζώνης όσο και σε χώρους που λειτουργούν με το καθεστώς της τελωνειακής αποταμίευσης.
