Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ετοιμάζεται για μια ιστορική μετάβαση. Ο Πάπας Φραγκίσκος, ο πρώτος Ποντίφικας από τη Λατινική Αμερική πέθανε σε ηλικία 88 ετών έπειτα από μακρά αναπνευστική περιπέτεια, αφήνοντας πίσω του μια 12ετία ριζικών αλλαγών.
Μεταξύ άλλων επιχείρησε να γεφυρώσει το Σχίσμα με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Για πρώτη φορά από το 1054, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως παρέστη σε παπική ενθρόνιση. Συνεργάστηκε επίσης με Προτεστάντες, ένωσε τον Ισραηλινό πρόεδρο Πέρεζ με τον Παλαιστίνιο Αμπάς σε κοινή προσευχή και συνέβαλε στην προσέγγιση ΗΠΑ – Κούβας.
Η επόμενη μέρα φέρνει αναπόφευκτα το ερώτημα: Ποιος θα τον διαδεχθεί;
Μετά τον Φραγκίσκο, επιστροφή στο κέντρο;
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Φραγκίσκος αναστάτωσε τις παραδοσιακές ισορροπίες: στήριξε την κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ καθολικών, περιόρισε τη χρήση της παραδοσιακής Λατινικής Λειτουργίας και προώθησε μια πιο αποκεντρωμένη και φιλική προς τον αναπτυσσόμενο κόσμο Εκκλησία. Οι κινήσεις αυτές προκάλεσαν την έντονη δυσαρέσκεια των συντηρητικών κύκλων του Βατικανού.
Όπως δήλωσε ο Serenhedd James, διευθυντής του περιοδικού Catholic Herald, «οι καρδινάλιοι πιθανότατα θα αναζητήσουν τώρα μια πιο ήπια και κεντρώα μορφή ηγεσίας». Αντίστοιχα, ο π. Patrick Mary Briscoe σημείωσε ότι ο επόμενος Πάπας θα φέρει «ανανεωμένη καθαρότητα στο δόγμα» και θα επικεντρωθεί περισσότερο στη διοικητική λειτουργία της Εκκλησίας.
Η διαδικασία
Εντός 20 ημερών από τον θάνατο του Ποντίφικα, 120 εκ των 138 καρδιναλίων που είναι κάτω των 80 ετών και έχουν δικαίωμα ψήφου θα συγκεντρωθούν στο Βατικανό για να εκλέξουν τον νέο Πάπα. Η διαδικασία περιλαμβάνει τέσσερις καθημερινές ψηφοφορίες, μέχρι να προκύψει υποψήφιος με πλειοψηφία δύο τρίτων. Αν δεν υπάρχει αποτέλεσμα μετά από 30 γύρους, οι επιλογές περιορίζονται στους δύο επικρατέστερους.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Φραγκίσκος διόρισε την πλειοψηφία των εκλεκτόρων, δίνοντας πλεονέκτημα στους υποψηφίους που βρίσκονται πιο κοντά στη δική του θεολογική και διοικητική οπτική.
Οι επικρατέστεροι υποψήφιοι
Λουίς Αντόνιο Τάγκλε (Φιλιππίνες, 67 ετών)
Στενός συνεργάτης του Φραγκίσκου, θεωρείται εκφραστής της «ανοιχτής» θεολογίας του. Υποστήριξε τη συμπερίληψη ατόμων σε μη παραδοσιακές μορφές ένωσης και φέρεται να πιστεύει πως η ηθική δεν είναι πάντα απόλυτη. Αν και είχε προβλήματα όταν ηγήθηκε της Caritas Internationalis, παραμένει ισχυρός λόγω της ασιατικής του προέλευσης — η Ασία αποτελεί σήμερα την πιο δυναμική καθολική ήπειρο.
Πιέτρο Παρολίν (Ιταλία, 70 ετών)
Γραμματέας του Βατικανού, με εμπειρία σε λεπτές διπλωματικές αποστολές (όπως η συμφωνία με την Κίνα). Θεωρείται μετριοπαθής, με καλές σχέσεις με όλες τις πλευρές και βαθιά γνώση της Curia. Φαβορί για όσους αναζητούν συνέχεια χωρίς ακρότητες.
Ρομπέρ Σαρά (Γουινέα, 79 ετών)
Παραδοσιακός, αυστηρός, αντίθετος στις ευλογίες ομοφυλόφιλων ζευγαριών και σθεναρός υπερασπιστής της Λατινικής Λειτουργίας. Εξαιρετικά δημοφιλής στους συντηρητικούς, θα μπορούσε να γίνει ο πρώτος Αφρικανός Πάπας μετά τον 5ο αιώνα.
Μάλκολμ Ρανζίθ (Σρι Λάνκα, 77 ετών)
Αρχιεπίσκοπος του Κολόμπο, απόλυτα εναρμονισμένος με τις παραδόσεις, με ευαισθησία για το περιβάλλον και τους φτωχούς. Αν εκλεγεί, θα είναι ο πρώτος Πάπας από τη Νότια Ασία — μια περιοχή με ραγδαία καθολική ανάπτυξη.
Ζαν-Μαρκ Αβελίν (Γαλλία, 66 ετών)
Καθηγητής, φιλικός και εκλεπτυσμένος, φέρεται να είναι το προσωπικό φαβορί του Φραγκίσκου. Υποστηρικτής της αποκέντρωσης και αρεστός στους προοδευτικούς κύκλους, ενδεχομένως όμως να θεωρείται υπερβολικά “ριψοκίνδυνος” για τους παραδοσιακούς.
Βίλεμ Τζέικομπους Έικ (Ολλανδία, 71 ετών)
Γιατρός, θεολόγος, αυστηρός φύλακας της παράδοσης. Αντίθετος σε χειροτονίες γυναικών, γάμους ομοφυλοφίλων και “θεραπείες φύλου”. Σταθερός και συνεπής, ιδανικός για όσους αναζητούν «επιστροφή στις ρίζες».
Κι άλλοι παίκτες με ισχυρό αποτύπωμα
Πέτρο Τούρκσον (Γκάνα, 76 ετών): έντονα πολιτικοποιημένος, υπέρμαχος της κοινωνικής δικαιοσύνης και της φροντίδας για τη Γη.
Πέτερ Έρντο (Ουγγαρία, 72 ετών): αυστηρός μελετητής του κανονικού δικαίου, ο πλέον “καθαρόαιμος” συντηρητικός υποψήφιος.
Ανάμεσα σε δύο κόσμους
Ο επόμενος Ποντίφικας θα κληθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε δύο κόσμους: την παγκοσμιοποιημένη, κοινωνικά απαιτητική σύγχρονη εποχή και τις σταθερές, αιώνιες αξίες της Καθολικής Παράδοσης. Οι φωνές που ζητούν επιστροφή στο δόγμα είναι ισχυρές. Την ίδια ώρα, οι υποδομές που έχτισε ο Φραγκίσκος —μια Εκκλησία πιο διεθνή, λιγότερο «πλούσια» και πιο απλή— δεν μπορούν εύκολα να γκρεμιστούν.
Η κάλπη θα δείξει αν θα επικρατήσει η συνέχεια ή η αντίδραση. Θα μάθουμε όταν βγει ο λευκός καπνός.
Διαβάστε ακόμη: Το αουτσάιντερ που έγινε Ποντίφικας – Οι «πρωτιές», οι μεταρρυθμίσεις και οι αμφιλεγόμενες θέσεις
Όλες οι εξελίξεις από το liveblog της Ναυτεμπορικής.
