Διστακτικά, αν όχι απορριπτικά, αντέδρασαν ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν και ο απερχόμενος καγκελάριος της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς στην τηλεφωνική επικοινωνία Τραμπ-Πούτιν. «Συμφωνούμε και οι δύο ότι η Ουκρανία μπορεί να βασιστεί σε εμάς, ότι η Ουκρανία μπορεί να βασιστεί στην Ευρώπη και ότι δεν θα την απογοητεύσουμε», δήλωσε ο Όλαφ Σολτς μετά τη συνάντηση που είχε στο Βερολίνο με τον Εμανουέλ Μακρόν. «Συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε τον ουκρανικό στρατό στον πόλεμο αντίστασης ενάντια στη ρωσική επιθετικότητα», επέμεινε ο Γάλλος πρόεδρος.
Τόσο ο Μακρόν, όσο και ο Σολτς, όπως και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες, θεωρούν ότι ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν απλά προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Ταυτόχρονα, στις κατ` ιδίαν συζητήσεις θεωρούν ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ «έχει κάνει στροφή 180 μοιρών στην πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, ασκώντας μεγάλη πίεση στο Κίεβο και ελάχιστη στη Μόσχα», τονίζουν στη Ναυτεμπορική, Ευρωπαίοι διπλωμάτες.
«Βρώμικη συμφωνία »
Οι σχέσεις μεταξύ Βρυξελλών και Ουάσιγκτον έχουν επιδεινωθεί πάντως πολύ από τα μέσα Φεβρουαρίου, που η επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ Κάγια Κάλας χαρακτήρισε το ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ «βρώμικη συμφωνία». Χωρίς να συνειδητοποιεί ή πρώην πρωθυπουργός της Εσθονίας ότι δεν μιλά εκ μέρους της κυβέρνησης του Ταλίν, αλλά για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν ο Τραμπ παλαιότερα θεωρούσε τους Ευρωπαίους άσχετους, τώρα, εκτός από το ότι μισεί τις Βρυξέλλες, θα πειστεί ότι η ΕΕ αποτελεί απλά ένα … πρόβλημα στις διαπραγματεύσεις.
Σε κάθε περίπτωση «η ΕΕ είναι το μεγάλο ερωτηματικό, επειδή έχει λάβει μια θέση πεισματικά αντίθετη με τις διαπραγματεύσεις Τραμπ-Πούτιν, ενώ την ίδια ώρα οι σχέσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Βρυξελλών έχουν επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο», σημειώνουν οι ίδιες πηγές και προσθέτουν: «Η Ευρώπη δεν θέλει να δεχτεί ότι στους πολέμους οι όροι τίθενται από τους νικητές και όχι από τους νικημένους».
Σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, «δεν αποκλείεται μάλιστα την άνοιξη και το καλοκαίρι να δούμε μεγάλες Ρωσικές στρατιωτικές κινήσεις σε όλο το μήκος του μετώπου. Είναι δύσκολο για τον Πούτιν να θέλει να σταματήσουν οι δυνάμεις του εκεί που βρίσκονται σήμερα, καθώς θα έλειπε ένα σημαντικό μέρος των ουκρανικών εδαφών, που κατοικούνται
Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες μάλιστα συμφωνήσουν να σταματήσουν να στέλνουν στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο και αναγκαστεί να το κάνει μόνη η Ευρώπη, το ρήγμα με τις Βρυξέλλες θα μεγαλώσει.
Το ίδιο ισχύει και για τον συνασπισμό των λεγόμενων «προθύμων» που προσπαθεί να συγκεντρώσει ο βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ. Μια πρωτοβουλία, αντίθετη με τις διαπραγματεύσεις Τραμπ-Πούτιν, η οποία θεωρείται μάλιστα από τη Μόσχα ως «επίθεση στην ασφάλεια της Ρωσίας».
«Σνίτσελ»…Κιέβου
Στους πολέμους πάντως, δυστυχώς, οι όροι της ειρήνης τίθενται από τους νικητές και όχι από τους νικημένους. Και είναι σαφές ότι είτε μας αρέσει είτε όχι, οι Ρώσοι κρατούν σήμερα όλα τα χαρτιά στα πεδία της μάχης, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Τραμπ. Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν φαίνεται να θέλουν να το αποδεχτούν, γιατί παραμένουν προσκολλημένοι στην ιδέα της νίκης επί της Ρωσίας.
Ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, σχολιάζοντας στη διαδικτυακή πλατφόρμα Χ την τηλεφωνική συνομιλία Τραμπ-Πούτιν, υποστήριξε μάλιστα πώς υπάρχουν μόνο δύο συνομιλητές. «Υπάρχουν μόνο Ρωσία και Αμερική στην τραπεζαρία», έγραψε ο Μεντβέντεφ, ο οποίος είναι επίσης αναπληρωτής πρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας. «Το κυρίως πιάτο είναι ένα σνίτσελ σε στιλ Κιέβου. Απολαύστε το!»
Ο Ράινερ Σβαμπ, ταξίαρχος εν αποστρατεία και επί χρόνια στρατιωτικός ακόλουθος στη γερμανική πρεσβεία στη Μόσχα, τονίζει ότι «η Ρωσία βελτίωσε αργά αλλά σταθερά τη θέση της στην Ουκρανία τους τελευταίους μήνες και παρά τη βοήθεια της Δύσης στο Κίεβο. Μετά από αυτές τις στρατιωτικές επιτυχίες της Ρωσίας, κατά την άποψή μου, δεν υπάρχει περίπτωση επανακατάκτησης από το Κίεβο των εδαφών που κατέλαβε η Ρωσία. Αυτό φαίνεται εντελώς μη ρεαλιστικό. Δεν υπάρχει επίσης κανένα σημάδι βελτίωσης της διαπραγματευτικής θέσης της Ουκρανίας, όπως προπαγανδίζεται επανειλημμένα από τη Δύση. Στην καλύτερη περίπτωση, πρόκειται για την αποτροπή της επιδείνωσης των διαπραγματευτικών θέσεων. Αυτό, με τη σειρά του, φέρνει τον Πούτιν σε σχετικά καλή θέση για διαπραγματεύσεις».
Και ο ρόλος της Ευρώπης;
«Εμείς οι Ευρωπαίοι, λέει ο Σβαμπ. ανεξάρτητα από το πώς αξιολογούμε τον Πρόεδρο Τραμπ και τον Πούτιν, θα πρέπει να δούμε την τρέχουσα κατάσταση ως μια ευκαιρία να βοηθήσουμε στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας του μέλλοντος…Δεν συμμερίζομαι την ανησυχία ότι η Ρωσία θα επιτεθεί στο ΝΑΤΟ. Απλά επειδή η Μόσχα είχε έναν παρανοϊκό φόβο ότι το ΝΑΤΟ πλησίαζε όλο και πιο κοντά στα ρωσικά σύνορα. Η μόνη πραγματική αδυναμία που βλέπει η Ρωσία στο ΝΑΤΟ είναι η προφανώς, όχι πάντα, διατήρηση της ενότητας της Συμμαχίας».
