Αν και τα «κόκκινα» τηλέφωνα μεταξύ Τραμπ – Πούτιν και Τραμπ – Ζελένσκι, έχουν πάρει φωτιά τις τελευταίες ώρες, ελάχιστα συμφωνούνται. Μέχρι στιγμής σε αυτό που έχουν συγκλίνει οι ηγέτες Ρωσίας – Ουκρανίας είναι η εκατέρωθεν κατάπαυση πυρός κατά ενεργειακών υποδομών, για 30 ημέρες. Ο δε Αμερικανός πρόεδρος, που φιλοδοξεί να βάλει τέλος στον πόλεμο, αρκείται να δηλώνει πως «βρισκόμαστε σε καλό δρόμο».
Εντωμεταξύ, μετά από 3 χρόνια πολέμου, περισσότεροι από 300.000 Ουκρανοί στρατιώτες έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί, χιλιάδες είναι νεκροί άμαχοι, πάνω από 2 εκατομμύρια σπίτια έχουν υποστεί ζημιές ή καταστραφεί, περίπου το ένα έβδομο της ενεργειακής υποδομής της χώρας, δεν λειτουργεί, ενώ η οικονομία της Ουκρανίας παραμένει σχεδόν 10 τοις εκατό μικρότερη από τα προπολεμικά επίπεδα.
Ήτοι, όπως είπε ο Τραμπ στον Ζελένσκι «δεν κερδίζετε». Αν και η ρητορική του Αμερικανού προέδρου ήταν σκληρή, κατέγραψε την αλήθεια. Χωρίς τις ΗΠΑ, οι δυνάμεις του Ζελένσκι απλά δεν μπορούν να αντέξουν τον πόλεμο. «Δεν έχετε άλλα χαρτιά να παίξετε», πρόσθεσε ο Τραμπ.
Σύμφωνα με τον Γκράχαμ Άλισον, καθηγητή Δημόσιας Διοίκησης στη Σχολή Κένεντι του Χάρβαρντ, πρώην βοηθό υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ και συγγραφέα, ο Ζελένσκι, αντί να αρνείται τα γεγονότα, θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τα λίγα χαρτιά που του έχουν απομείνει για να διαπραγματευτεί μια άσχημη, αλλά βιώσιμη ειρήνη.
Ο Άλισον σε άρθρο του στο Foreign Policy, δίνει επτά «συμβουλές» στον Ουκρανό πρόεδρο, προκειμένου «να αποδεχτεί την πραγματικότητα».
Οι συμβουλές κατά Άλισον:
«Εξάσκηση στις “υποκλίσεις” και σεβασμός με κεφαλαίο Σ»
Πρώτον, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο πιο σημαντικός παίκτης στο τραπέζι είναι ο Τραμπ – και ότι οι απόψεις του Αμερικανού προέδρου είναι απίθανο να αλλάξουν. Ο Τραμπ περιφρονεί τον Ζελένσκι (για τον οποίο πιστεύει ότι προκάλεσε έναν περιττό πόλεμο και ξεγέλασε τον Μπάιντεν για να τον χρηματοδοτήσει)- συμπαθεί τον Πούτιν (τον οποίο θεωρεί ισχυρό ηγέτη)- και δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για την Ουκρανία. Η μόνη έκπληξη στην επίθεση του Τραμπ και του Βανς κατά του Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο στα τέλη Φεβρουαρίου ήταν ότι ο κόσμος την είδε επειδή έγινε ζωντανά ενώπιον των τηλεοπτικών καμερών.
Ο Ζελένσκι θα πρέπει τώρα να κερδίσει μια δεύτερη ακρόαση με τον Τραμπ, κάτι που θα απαιτήσει πολλά περισσότερα από την πρόσφατη δημόσια δήλωσή του ότι «λυπάται» για ό,τι συνέβη. Θα πρέπει να επιδείξει σεβασμό -με κεφαλαίο Σ- για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον πρόεδρό τους.
Θα του πρότεινα να εξασκηθεί στο να τον «προσκυνησει». Θα μπορούσε να πάρει μαθήματα από το masterclass κολακείας του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε κατά τη συνάντησή του με τον Τραμπ στα μέσα Μαρτίο»υ.
«Δεν μπορεί να ξεφύγει από την Ρωσία»
«Δεύτερον, ο Ζελένσκι θα πρέπει να αποδεχθεί το γεγονός ότι η Ουκρανία μοιράζεται σύνορα μήκους περίπου 1.400 μιλίων με μια μεγάλη δύναμη. Δεν μπορεί να ξεφύγει από τη σκιά της ρωσικής ισχύος, όπως δεν μπορεί να ξεφύγει ο Καναδάς ή το Μεξικό από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Επομένως, πρέπει να προσπαθήσει να επιβιώσει εντός της de facto σφαίρας επιρροής του εχθρικού γείτονά της. Για λόγους προοπτικής, ο Ζελένσκι θα πρέπει να επανεξετάσει την ιστορία των σχέσεων του Καναδά ή του Μεξικού με τις Ηνωμένες Πολιτείες – όχι μόνο πρόσφατα, αλλά και τους τελευταίους τρεις αιώνες, όταν η Ουάσινγκτον κατέλαβε τμήματα και των δύο χωρών.
Πιο κοντά στην πατρίδα του, θα μπορούσε να μελετήσει το Καζακστάν, τη Μογγολία και τη Φινλανδία – οι οποίες έδωσαν «μαθήματα σεβασμού».
«Κάντο, όπως στον Ψυχρό Πόλεμο»
«Τρίτον, η εναλλακτική λύση της Ουκρανίας στον πόλεμο δεν μπορεί να είναι η «δίκαιη και διαρκής ειρήνη» που ονειρεύεται ο Ζελένσκι. Αντ’ αυτού, θα πρέπει πιθανότατα να είναι ο τερματισμός των σκοτωμών με μια παρατεταμένη κατάπαυση του πυρός ή ενδεχομένως μια ανακωχή παρόμοια με τη συμφωνία που τερμάτισε τον πόλεμο της Κορέας. Αυτό θα άφηνε την Ουκρανία σε μια σχέση με τη Ρωσία ανάλογη με την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου μεταξύ της Δύσης και της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Πούτιν δεν θα εγκαταλείψει τον στόχο του να κυριαρχήσει στην Ουκρανία, και οι Ουκρανοί δεν θα εγκαταλείψουν τη φιλοδοξία τους να ανακτήσουν το σχεδόν 20 τοις εκατό του εδάφους τους που ελέγχουν τώρα τα ρωσικά στρατεύματα. Σε αυτή την εκδοχή του ψυχρού πολέμου, η αποφυγή προκλήσεων, η αξιόπιστη αποτροπή και η επίμονη επαγρύπνηση θα είναι το τίμημα της επιβίωσης».
«Ξέχνα το ΝΑΤΟ»
«Τέταρτον, για να πετύχει την καλύτερη δυνατή εξασφάλιση ότι ο Πούτιν δεν θα χρησιμοποιήσει μια κατάπαυση του πυρός ως ανάπαυλα για να επανεξοπλιστεί πριν εξαπολύσει μια νέα εισβολή, ο Ζελένσκι θα πρέπει να ξεχάσει το ΝΑΤΟ. Για τον Τραμπ, η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ είναι απλά εκτός συζήτησης».
«Ρεαλισμός για τις δεσμεύσεις ασφαλείας – Μπορεί και η Κίνα»
«Πέμπτον, ο Ζελένσκι θα πρέπει να είναι ρεαλιστής όσον αφορά τις δεσμεύσεις ασφαλείας που ενδέχεται να έχει στη διάθεσή του. Οι Ευρωπαίοι συζητούν ενεργά για την ανάληψη υποχρεώσεων από μεμονωμένες χώρες – αλλά, τα λόγια είναι αυτό που οι Ευρωπαίοι ξέρουν να κάνουν καλύτερα.
Η ισχυρότερη πρόταση μέχρι στιγμής έχει έρθει από τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Κιρ Στάρμερ, ο οποίος εξέφρασε την προθυμία της Βρετανίας να διαθέσει στρατιωτικές δυνάμεις στην Ουκρανία.
Ωστόσο ένας πιο προσεκτικός ακροατής θα έχει παρατηρήσει, ότι ο Στάρμερ επέμεινε ότι αυτό θα ήταν εφικτό μόνο εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεσμευτούν να υποστηρίξουν αυτές τις δυνάμεις -μια προοπτική που ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Πιτ Χέγκσεθ απέκλεισε όταν δήλωσε στο ΝΑΤΟ ότι η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην παροχή μεταπολεμικής ασφάλειας στην Ουκρανία. Όπως το έθεσε ο Χέγκσεθ, οι όποιες εγγυήσεις ασφαλείας «πρέπει να υποστηρίζονται από ικανά ευρωπαϊκά και μη ευρωπαϊκά στρατεύματα. Εάν αυτά τα στρατεύματα αναπτυχθούν ως ειρηνευτικές δυνάμεις στην Ουκρανία, θα πρέπει να αναπτυχθούν ως μέρος μιας μη ΝΑΤΟϊκής αποστολής και δεν θα πρέπει να καλύπτονται από το άρθρο 5».
Αν ψάχνει για εναλλακτικές λύσεις, ο Ζελένσκι θα πρέπει να εξετάσει την προηγούμενη πρόταση του Τραμπ σύμφωνα με την οποία «η Κίνα μπορεί να βοηθήσει». Μια ειρηνευτική συμφωνία της οποίας οι υπογράφοντες και οι εγγυητές θα περιλαμβάνουν όχι μόνο την Ουκρανία και τη Ρωσία, αλλά και τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και την Κίνα θα ήταν σημαντική.
«Ο Τραμπ δεν θα δεχτεί αποτυχία»
«Έκτον, το βασικό ζήτημα στο οποίο συμφωνούν ο Ζελένσκι και ο Τραμπ είναι ότι η ειρήνη πρέπει να είναι βιώσιμη – και όχι απλώς μια ανάπαυλα για να επανεξοπλιστεί ο Πούτιν.
Ο Τραμπ προσβλέπει σε μια μακροχρόνια παρακαταθήκη του «Make America Great Again» (Κάντε την Αμερική Μεγάλη Ξανά). Αν διακηρύξει μια «όμορφη ειρηνευτική συμφωνία που στη συνέχεια καταρρεύσει επί των ημερών του ή επί των ημερών του διαδόχου του, θα ήταν μια μεγάλη αποτυχία για τον ίδιο. Ως εκ τούτου είνια πρόκληση και ταυτόχρονα ευκαιρία για τον Ζελένσκι να υποστηρίξει συγκεκριμένα στοιχεία της συμφωνίας που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητά της».
Η σχέση με την Ευρώπη
«Τέλος, η μεγαλύτερη ελπίδα της Ουκρανίας για ένα βιώσιμο μέλλον βρίσκεται στη σχέση της με την Ευρώπη. Μια ειρηνευτική συμφωνία θα πρέπει να επιβεβαιώσει το δικαίωμά της να ενισχύσει τις οικονομικές σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο μιας πορείας προς την ένταξη».
naftemporiki.gr
