Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους της Ουκρανίας και των συμμάχων της στην Ευρώπη ήταν το «πάγωμα» της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας, η οποία αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της δυτικής στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο.
Ο Ντόναλντ Τραμπ όμως δεν στάθηκε εκεί, προχωρώντας επίσης στην διακοπή της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των δύο χωρών, ουσιαστικά «τυφλώνοντας» την Ουκρανία στην προσπάθειά της να αμυνθεί.
Οι εξελίξεις μετά την επεισοδιακή- και μάλλον ιστορική- συνάντηση μεταξύ του Αμερικανού προέδρου και του Ουκρανού ομολόγου του Βολοντίμιρ Ζελένσκι ήταν καταιγιστικές με την Ευρώπη σοκαρισμένη να αναζητεί κοινό βηματισμό.
Από τους ηγέτες που όχι μόνο επέδειξε γρήγορα αντανακλαστικά αλλά κατάφερε να συντονίσει τις προσπάθειες- άσχετα από το αν το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό ή όχι- είναι ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Κιρ Στάρμερ. Μιας χώρας που δεν είναι καν, πια, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παρά τα πολλά προβλήματα που αντιμετώπισε μέχρι στιγμής στη θητεία του, ο Στάρμερ κατάφερε να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο στις διπλωματική σκηνή. «Τόσο οι Εργατικοί όσο και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι αναρωτιούνται αν έφτασε η στιγμή του», σχολιάζει χαρακτηριστικά το Politico.
Το επεισόδιο στον Λευκό Οίκο ήταν το μεγαλύτερο μέχρι τώρα τεστ για τον Στάρμερ στο να ενεργεί τόσο ως ο μεγαλύτερος σύμμαχος της Ουκρανίας όσο και ως πρεβσευτής της Αμερικής στην Ευρώπη, σχολιάζει από την πλευρά της η Telegraph.
Μετά την δημόσια αντιπαράθεση, η Ντάουνινγκ Στριτ απέφυγε να σχολιάζει κάθε δήλωση που προερχόταν από την Ουάσιγκτον και ο Βρετανός πρωθυπουργός επικεντρώθηκε σε τρεις προκλήσεις- σύμφωνα με την Telegraph:
- Πρώτον, έπρεπε να πείσει τον Αμερικανό πρόεδρο ότι μια συμφωνία ήταν ακόμα δυνατή – και μάλιστα γρήγορα, προτού αρχίσουν να «δαγκώνουν» οι πραγματικές συνέπειες της παύσης της βοήθειας για την Ουκρανία.
Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως ο Στάρμερ έχει κατηγορηθεί πως είναι βαρετός, λειτουργώντας περισσότερο ως «διευθυντής ανθρώπινου δυναμικού, κι όχι σαν ηγέτης», όπως έχει δηλώσει ο κορυφαίος σύμβουλός του Μόργκαν ΜακΣουίνι. Ωστόσο, αυτή ακριβώς η στόφα του μπορεί να λειτουργεί ως πλεονέκτημα στις συνομιλίες με τον Τραμπ, ο οποίος φαίνεται επίσης να εκτιμάει το γεγονός ότι ο Στάρμερ είναι ευθύς στις επαφές τους.
- Δεύτερον, έπρεπε να έχει στο πλευρό του τους Ευρωπαίους συμμάχους, με τον «συνασπισμό των πρόθυμων».
Αντίστοιχα, εδώ το γεγονός ότι είναι ευθύς και χωρίς «καμία ένδειξη πολιτικής προκατάληψης ή φιλοδοξίας» θα μπορούσε να τον καταστήσει καλό μεσάζοντα που συντονίζει παίκτες με πολύ διαφορετικές συμπεριφορές.
- Τρίτον, έπρεπε να πείσει τον Ζελένσκι να επιδείξει ταπεινότητα και να επιστρέψει στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στις ΗΠΑ.
Στην πράξη, έχοντας πραγματοποιήσει μια επίσκεψη στην Ουάσιγκτον που κύλησε ομαλά, ο Στάρμερ κατάφερε να στηρίξει δημόσια τον Ζελένσκι, αγκαλιάζοντάς τον στα σκαλιά της Ντάουνινγκ Στριτ και προσκαλώντας τον στη σύνοδο κορυφής χωρών συμμάχων της Ουκρανίας (από όπου όμως έλειπαν αρκετές ευρωπαϊκές χώρες) και ενισχύοντας τη βρετανική υποστήριξη στην Ουκρανία. Όλα αυτά χωρίς να προκαλέσει την αντίδραση του προέδρου των ΗΠΑ, όπως παρατηρεί το Politico.
Αυτή η σύνοδος αποδεικνύει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι απλώς ευπρόσδεκτο και πάλι στον ευρωπαϊκό χώρο μετά από τα ταραγμένα χρόνια που ακολούθησαν το Brexit, αλλά και ότι «ο Στάρμερ μπορεί να ισχυριστεί πειστικά ότι βρίσκεται στο επίκεντρό του».
Η «συμμαχία των προθύμων»
Μετά την σύνοδο του Λονδίνου ο Στάρμερ παρουσίασε τη γαλλοβρετανική πρωτοβουλία για αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία. Η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο εξέφρασαν την ιδέα της δημιουργίας μιας «συμμαχίας των προθύμων» για την υπεράσπιση της Ουκρανίας και τη συμβολή σε οποιοδήποτε μελλοντικό ειρηνευτικό σχέδιο. Ο Βρετανός πρωθυπουργός περιέγραψε τον συνασπισμό ως μια ομάδα χωρών «έτοιμων να υποστηρίξουν την Ουκρανία με στρατεύματα στο έδαφος και αεροπλάνα στον αέρα, σε συνεργασία με άλλους».
Στο μεταξύ την ώρα που οι Ευρωπαίου συγκεντρώνονταν στις Βρυξέλλες για την ευρωπαϊκή άμυνα και την Ουκρανία, ο Στάρμερ κατάφερε να συγκεντρώσει περίπου είκοσι χώρες που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στη «συμμαχία των πρόθυμων» και άρα να υποστηρίξουν την Ουκρανία μετά από πιθανή κατάπαυση του πυρός.
Βρετανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι η ομάδα αυτών των χωρών αποτελείται «σε μεγάλο βαθμό από Ευρωπαίους εταίρους και εταίρους της Κοινοπολιτείας». Αρνήθηκαν ωστόσο να αποκαλύψουν τις χώρες που θα ενταχθούν στον διευρυνόμενο συνασπισμό, αν και αρκετές κυβερνήσεις έχουν εκφράσει δημόσια το ενδιαφέρον τους. Η Αυστραλία, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο και η Τουρκία έχουν δηλώσει ότι είναι έτοιμες να αναπτύξουν στρατεύματα στην Ουκρανία. Ο Καναδάς, η Δανία και η Σουηδία δεν έχουν επίσης αποκλείσει το ενδεχόμενο συμμετοχής.
Εξελίξεις πάντως αναμένονται και από την συνάντηση των υπουργών Άμυνας στο Παρίσι που πραγματοποιείται την επόμενη εβδομάδα, σύμφωνα με πηγή των Financial Times.
Αξίζει να σημειωθεί ότι Βρετανοί αξιωματούχοι τονίζουν ότι αν και οι περισσότερες χώρες θέλουν να βοηθήσουν στη διασφάλιση της ειρήνης στην Ουκρανία, δεν βλέπουν όλες θετικά την ένταξη σε μια δύναμη υπό την ηγεσία Βρετανίας και Γαλλίας.
Πάντως ο Στάρμερ συνεργάζεται στενά με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και με τον πρόεδρο της Ουκρανίας για την εκπόνηση ενός ειρηνευτικού σχεδίου που θα το παρουσιάσουν στον πρόεδρο των ΗΠΑ. Μάλιστα Στάρμερ και Μακρόν δεν απέκλεισαν το ενδεχόμενο να πραγματοποιήσουν ένα κοινό ταξίδι στην Ουάσιγκτον για να παρουσιάσουν το σχέδιό τους απευθείας στον Τραμπ.
Σε υψηλό εξαμήνου η δημοφιλία του
Με όλα αυτά να «τρέχουν» δεν εντυπωσιάζει η είδηση ότι τα ποσοστά δημοτικότητας του Στάρμερ ανήλθαν στο υψηλότερο επίπεδό τους από τον Σεπτέμβριο.
Η δημοσκόπηση της YouGov που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη έδειξε ότι ο Στάρμερ ξεπέρασε τον Νάιτζελ Φάρατζ για πρώτη φορά από τον Οκτώβριο. Περίπου το 31% των Βρετανών έχει θετική άποψη για τον Βρετανό πρωθυπουργό σε σύγκριση με το 59% που δεν τον βλέπει θετικά. Τα νούμερα του Φάρατζ έχουν μειωθεί, με περίπου το ένα τέταρτο των Βρετανών να τον υποστηρίζουν έναντι των δύο τρίτων που έχουν δυσμενή άποψη για αυτόν.
Διαβάστε ακόμα:
→ Το παρασκήνιο και τα «παζάρια» στη σύνοδο κορυφής για την Ουκρανία
→ Λαβρόφ: Η παρουσία ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία θα σήμαινε άμεσο πόλεμο κατά της Ρωσίας
