«Μα δεν χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο…». Να κάτι που δεν θα τραγουδήσει ποτέ η Gen Z. Γιατί τους εκπροσώπους της, τους πιάνει όχι απλά παράπονο, αλλά τρόμος, εάν χρειαστεί να…μιλήσουν στο τηλέφωνο.
Η τηλεφωνοβία ή τηλεφοβία είναι η νέα μεγάλη πηγή άγχους για έφηβους και νέους, ηλικίας περίπου από 13 έως 28 ετών. Όπως μάλιστα εξηγεί το CNBC κάποιοι κάνουν ειδικά μαθήματα προκειμένου να ξεπεράσουν το στρες, που τους προκαλεί ο ήχος μιας τηλεφωνικής κλήσης.
Κάποτε, το να απαντήσεις σε μια τηλεφωνική κλήση ήταν ο κύριος τρόπος επικοινωνίας, αλλά πλέον υπάρχουν άλλες πιο «εύκολες» επιλογές. Σύμφωνα με τη Λιζ Μπάξτερ, σύμβουλο καριέρας στο Nottingham College, «η Generation Z απλά δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να εξοικειωθεί με τις τηλεφωνικές κλήσεις. Δεν είναι πλέον η κύρια λειτουργία του τηλεφώνου τους».
Όπως εξηγεί στο CNBC «μπορούν να κάνουν τα πάντα μέσω αυτού, αλλά αυτόματα επιλέγουν μηνύματα, ηχητικά μηνύματα και οτιδήποτε άλλο εκτός από το να χρησιμοποιήσουν το τηλέφωνο για τον αρχικό του σκοπό. Έτσι, αυτή η δεξιότητα έχει χαθεί».
Η Μπάξτερ ανέφερε ότι πολλοί από τους μεγαλύτερους μαθητές του κολεγίου καλούνται να συμμετάσχουν σε τηλεφωνικές συνεντεύξεις ως μέρος της διαδικασίας επιλογής για θέσεις εργασίας, αλλά αποτυγχάνουν σε αυτό το στάδιο, επειδή τους λείπει η αυτοπεποίθηση και η εξοικείωση με τις τηλεφωνικές συνομιλίες. «Σε μια τάξη 25-30 μαθητών, φαντάζομαι ότι τουλάχιστον τα 3/4 βιώνουν άγχος στη χρήση του τηλεφώνου», ανέφερε.
Σεμινάριο διαχείρισης…τηλεφωνικών κλήσεων
Το σεμινάριο αντιμετώπισης της τηλεφωνοφοβίας του κολεγίου είναι μέρος μιας σειράς συνεδριών προετοιμασίας καριέρας που στοχεύουν στην αποκατάσταση των δεξιοτήτων των μαθητών στη χρήση του τηλεφώνου.
Κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου, οι μαθητές εξασκούνται σε σενάρια όπου πρέπει να πραγματοποιήσουν μια τηλεφωνική κλήση, όπως να κλείσουν ραντεβού σε γιατρό ή να ενημερώσουν τον εργοδότη τους ότι είναι άρρωστοι. Κάθονται πλάτη με πλάτη για να προσομοιώσουν μια πραγματική τηλεφωνική κλήση, χωρίς οπτική επαφή, και χρησιμοποιούν σενάρια για να εξασκηθούν.
Η Μπάξτερ επισημαίνει ότι ακόμα και μία συνεδρία αρκεί για να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση των μαθητών, καθώς τους βοηθά να κατανοήσουν πώς λειτουργούν πραγματικά οι τηλεφωνικές συνομιλίες.
«Συνδέουν τον ήχο με φόβο…Νομίζουν ότι τους κοροϊδεύεις»
Η ανησυχία της Generation Z για τις τηλεφωνικές κλήσεις πηγάζει από το φόβο του αγνώστου, σύμφωνα με τη Μπάξτερ. «Συνδέουν τον ήχο του τηλεφώνου που χτυπά με φόβο», λέει. «Δεν ξέρω ποιος είναι στην άλλη άκρη. Δεν ξέρω πώς να το χειριστώ».
Μια έρευνα της Uswitch το 2024 σε 2.000 ενήλικες στο Ηνωμένο Βασίλειο διαπίστωσε ότι σχεδόν το 1/4 των ατόμων ηλικίας 18-34 ετών δεν απαντούν ποτέ σε τηλεφωνικές κλήσεις. Περίπου το 61% της ηλικιακής ομάδας προτιμά να λαμβάνει μηνύματα αντί για ηχητικές κλήσεις.
Πάνω από το 50% των ατόμων ηλικίας 18-24 ετών θεωρούν ότι μια απροειδοποίητη τηλεφωνική κλήση σημαίνει κακά νέα, ενώ το 48% προτιμά να επικοινωνεί μέσω social media και πάνω από το 1/3 προτιμά τα ηχητικά μηνύματα.
Η Μπάξτερ σημειώνει ότι η Generation Z αγχώνεται για το πώς ακούγεται κατά τη διάρκεια μιας κλήσης, καθώς δεν έχει οπτικά στοιχεία για να αξιολογήσει την απόδοσή της.
«Πολλοί από τους μαθητές μας αισθάνονται άνετα σε πλατφόρμες όπως το Microsoft Teams, επειδή μπορούν να διαβάσουν τις εκφράσεις του συνομιλητή τους. Μπορούν να δουν αν πάνε καλά. Αυτός είναι ένας βασικός λόγος που το άγχος τους αυξάνεται στις ηχητικές κλήσεις: δεν μπορούν να σε δουν. Νομίζουν ότι τους κοροϊδεύεις ή ότι τους κρίνεις, και δεν λαμβάνουν την ανατροφοδότηση που χρειάζονται για να νιώσουν σίγουροι».
Πώς παίρνεις πίσω τον έλεγχο
Οι τηλεφωνικές κλήσεις δεν χρειάζεται να είναι τρομακτικές, λέει η Μπάξτερ, τονίζοντας ότι υπάρχουν απλοί τρόποι για να προετοιμαστεί κανείς.
«Το καλό με τις τηλεφωνικές κλήσεις είναι ότι μπορείς να “κλέψεις”. Μπορείς να έχεις post-it notes, να γράψεις σημειώσεις… Το γεγονός ότι ο συνομιλητής σου δεν μπορεί να σε δει, μπορεί να λειτουργήσει υπέρ σου», λέει. Η προετοιμασία του περιβάλλοντος είναι βασική. Διασφάλισε ότι βρίσκεσαι σε ήσυχο χώρο, ότι δεν θα σε διακόψει κανείς και ότι το τηλέφωνό σου έχει μπαταρία. Αν η κλήση είναι για συνέντευξη εργασίας, η έρευνα για την εταιρεία βοηθά. «Γράψε ένα μικρό σενάριο. Σκέψου τι θα πεις. Αυτό μειώνει το άγχος», συμβουλεύει.
Το σεμινάριο αντιμετώπισης της τηλεφωνοφοβίας περιλαμβάνει επίσης ασκήσεις αναπνοής για όσους νιώθουν έντονο άγχος ή πανικό πριν από μια κλήση.
«Ενθαρρύνουμε τους μαθητές να παίρνουν βαθιά ανάσα, να κρατούν τον αέρα και να τον απελευθερώνουν αργά, ώστε να ηρεμούν και να νιώθουν πιο ήρεμοι», εξηγεί. «Τους ενθαρρύνουμε να πάρουν πίσω τον έλεγχο. Αν αυτή η κλήση δεν είναι κάτι που θέλω, έχω την επιλογή να την τερματίσω. Αυτό μου δίνει δύναμη».
