Τις ημέρες του μαρτυρίου τους, ως αιχμάλωτες της Χαμάς, περιέγραψαν τρεις ισραηλινές όμηροι που απελευθερώθηκαν την περασμένη εβδομάδα αποκαλύπτοντας μήνες σωματικών και ψυχολογικών βασανιστηρίων, σύμφωνα με δημοσίευμα της ειδησεογραφικής ιστοσελίδας N12.
Οι γυναίκες περιέγραψαν ότι μετακινούνταν από σπίτι σε σπίτι πολιτών και σε σήραγγες της Χαμάς. Ζούσαν σε ανθυγιεινές συνθήκες για μήνες, και συχνά τους στερούσαν τα ντους, την ιατρική περίθαλψη και την πρόσβαση σε κατάλληλες εγκαταστάσεις υγιεινής.
Ορισμένες κρατούνταν στο απόλυτο σκοτάδι για μεγάλα χρονικά διαστήματα και υπέφεραν από έντονη πείνα.
Εκτός από τη σωματική ταλαιπωρία, οι όμηροι υποβλήθηκαν σε καταναγκαστική εργασία. Κάποιες υποχρεώθηκαν να μαγειρεύουν και να καθαρίζουν τουαλέτες για τους απαγωγείς τους. Τους απαγόρευαν να κλαίνε ή να κρατιούνται από το χέρι, επιδεινώνοντας περαιτέρω την ψυχολογική τους δυσφορία.
Μικρές αχτίδες ελπίδας
Παρά το μαρτύριο, μικρές αχτίδες ελπίδας αναδύθηκαν κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας τους. Μια γυναίκα, της οποίας τα γενέθλια συνέπεσαν κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της, άκουσε την οικογένειά της να της εύχεται χρόνια πολλά στο ραδιόφωνο, γεγονός που της ανύψωσε το ηθικό. Άλλες είδαν στις ειδήσεις τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που απαιτούσαν την απελευθέρωσή τους, γεγονός που τις ενθάρρυνε.
Κάποιες περνούσαν χρόνο με τα παιδιά των μαχητών της Χαμάς, παίζοντας μαζί τους, ενώ έμαθαν αραβικά κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους.
Οι γυναίκες αποκάλυψαν ότι κρατήθηκαν αρχικά μαζί, αλλά αργότερα χωρίστηκαν. Ο διαχωρισμός αυτός, σε συνδυασμό με τη σκληρή μεταχείριση και την έλλειψη επικοινωνίας, εμβάθυνε την αίσθηση απομόνωσης που υπέστησαν.
