«Ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν… κομμουνιστής». Αυτό που δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν οι ιστορικοί στα 80 χρόνια από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τον θάνατο του αρχηγού των Ναζί, που αιματοκύλισε την ανθρωπότητα, το δήλωσε- με απόλυτη σοβαρότητα- η Άλις Βάιντελ, ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος AfD και υποψήφια καγκελάριος της Γερμανίας, στις εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου.
Η δήλωση αυτή της Βάιντελ στη «συνέντευξη» που έδωσε στον Έλον Μασκ και στο Χ, έκανε το γύρο του κόσμου. Όσο κι αν, από ιστοριογραφική άποψη, προφανώς πρόκειται για καθαρή ανοησία. Και όμως, η 45χρονη πρώην δημοσιογράφος- -το «χαμογελαστό κορίτσι», που ακούει στο όνομα Αλις Βάιντελ, έχει καταφέρει να ανεβάσει τα ποσοστά του κόμματός της στις δημοσκοπήσεις πάνω από το 20% και να φιγουράρει στη δεύτερη θέση, πίσω από τους Χριστιανοδημοκράτες του Φρίντριχ Μερτζ.
Πριν εισέλθει στην πολιτική, εργαζόταν στον ιδιωτικό τομέα, κατέχοντας ανώτερες θέσεις σε εταιρείες όπως η Goldman Sachs και η Allianz Global Investors. Έζησε επίσης στην Κίνα, όπου τελειοποίησε τις γνώσεις του στα Μανδαρινίκα. Ειδικευμένη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χρησιμοποιεί το TikTok και το Instagram για να διαδώσει τα πολιτικά της μηνύματα στους νεότερους.
Το παρατσούκλι της είναι « βασίλισσα των αντιφάσεων», η Βάιντελ χρησιμοποιεί τη σεξουαλική της κατάσταση-είναι ομοφυλόφιλη- για να εξηγήσει τους κινδύνους στους οποίους εκτίθεται μια οικογένεια σαν τη δική της μπροστά στην «ανεξέλεγκτη εισβολή των αιτούντων άσυλο».
«Οι γυναίκες που φορούν μπούρκα, τα κορίτσια με χιτζάμπ, οι επιδοτούμενοι μαχαιροβγάλτες και άλλοι άχρηστοι, που είναι στη χώρα δεν θα εγγυηθούν την ευημερία, την οικονομική ανάπτυξη και το κράτος πρόνοιας», είχε πει το 2018 κατά τη διάρκεια ομιλίας της στο γερμανικό κοινοβούλιο.
Το μυστικό της Άλις
Υπάρχει ένα μυστικό στην οικογένεια της Αλις Βάιντελ που δεν το έχει αναφέρει ποτέ: Ο παππούς της, Χανς Βάιντελ ήταν υψηλόβαθμος αξιωματούχος των Ναζί , στέλεχος των διαβόητων SS και στρατιωτικός δικαστής, ένας από αυτούς που έστειλαν στο θάνατο 50.000 αντιπάλους του Χιτλερικού καθεστώτος.
Τα στοιχεία αυτά έφερε στο φως μετά από μακρά έρευνα η Welt am Sonntag , η οποία εξέτασε αδημοσίευτα έγγραφα στα αρχεία της Πολωνίας και της πρώην Ανατολικής Γερμανίας για να περιγράψει τη φιγούρα του Χανς Βάιντελ, που πέθανε το 1985, όταν η Αλις ήταν 6 ετών.
Φυσικά, υπάρχουν εκατομμύρια Γερμανοί που δεν ευθύνονται που είχαν παππούδες Ναζί, ακόμη και η Πράσινη υπουργός Εξωτερικών Ανναλένα Μπέρμποκ, το αποκάλυψε πρόσφατα.
Η Βάιντελ όμως , διδάκτωρ οικονομικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Μπαγιερούθ με μακρά καριέρα στον οικονομικό και χρηματοπιστωτικό τομέα πίσω της, είναι σαφώς πολύ οξυδερκής για να αγνοήσει την ωμότητα της δήλωσής της, για τον Χίτλερ.
«Κουλτούρα ναζιστικής ακύρωσης»
Η ηγέτης του AfD γνώριζε ότι η «ζωντανή» μετάδοση της συνομιλίας της με τον Μασκ απευθυνόταν κυρίως σε αμερικανικό κοινό, ενώπιον του οποίου η Βάιντελ θέλει να παρουσιαστεί ως νέο πρόσωπο της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς .
Στην Αμερική η «κουλτούρα ακύρωσης» της ναζιστικής καταγωγής της γερμανικής ακροδεξιάς, καλλιεργείται άλλωστε συστηματικά από ορισμένους κύκλους. Και η Βάιντελ θέλει να παρουσιαστεί ως η Γερμανίδα προάγγελος μιας νέας παγκόσμιας «ελευθεριακής» και συντηρητικής δεξιάς που έχει τον Μάσκ ως επιφανή εκπρόσωπό της. Μια δυτική ακροδεξιά, που αντιλαμβάνεται την «παγκοσμιοποίηση» ως εχθρό που πρέπει να νικηθεί.
Για τη Βάιντελ, πάντως, η επισήμανση του Χίτλερ ως «κομμουνιστή» είναι μια ρητορική τεχνική για να αποφευχθεί η ευθυγράμμιση του κόμματός της με αυτά τα εξτρεμιστικά ρεύματα. Η κουλτούρα ακύρωσης της ακροδεξιάς, ως απειλή, είναι ένα αμερικανικό φαινόμενο που οδηγεί στην πολιτική κατάχρηση της ιστορίας . Και η Βάιντελ, αντιμέτωπη με τον Μασκ, δεν έκανε τίποτα άλλο από το να το ενισχύσει. Μια πρακτική που θα έρχεται πλέον όλο και πιο πολύ, στην επιφάνεια…
Στη Γερμανία, αρχίζουν και σηκώνουν κεφάλι διάφοροι κύκλοι που βλέπουν το εθνικιστικό κίνημα της Συντηρητικής Επανάστασης της δεκαετίας του 1920, πριν από τον ναζισμό, ως σημείο αναφοράς για την επανέναρξη ενός μαχητικού πατριωτισμού και της υπεράσπισης της γερμανικής ταυτότητας και μιας υπερφιλελεύθερης, αλλά ακραία αντι-ευρωπαϊκής πτέρυγας.
Δεύτερη δύναμη
Η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), είναι σήμερα ένας ενοποιημένος σχηματισμός στο γερμανικό κομματικό σύστημα. Με 77 βουλευτές είναι η πέμπτη δύναμη της Bundestag. Είναι παρούσα και στα 16 ομοσπονδιακά κράτη και εκπροσωπείται σε όλα σχεδόν, τα περιφερειακά κοινοβούλια.
Στις τελευταίες εκλογές για την Bundestag, το 2021, η AfD συγκέντρωσε πάνω από 4,5 εκατομμύρια ψήφους. Αναδείχθηκε δεύτερη δύναμη στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του Ιουνίου, όπως και στις περιφερειακές εκλογές του Σεπτεμβρίου στο Βραδεμβούργο και η Σαξονία και η πρώτη στη Θουριγγία.
