Ενώ η Ελβετία είναι γεμάτη από καλύβες των Άλπεων και δυσπρόσιτα ξενοδοχεία, το Alp Grüm είναι μια ορεινή εξαίρεση που δεν μοιάζει με καμία άλλη.
«Ευτυχώς, δεν υπάρχουν δρόμοι. Υπάρχει μόνο η φύση. Η ανατολή του ήλιου. Ηλιοβασιλέματα. Ησυχία. Τίποτα άλλο», μου είπε ο Primo Semadeni, ο 57χρονος διευθυντής του ξενοδοχείου Alp Grüm στο Graubünden. «Κοιτάξτε γύρω σας, έχουμε βουνά και παγετώνες και είμαστε μακριά από την καθημερινή ζωή. Αυτό είναι μια πρόκληση, αλλά και η ευλογία μας».
Τα δυσπρόσιτα ξενοδοχεία και καλύβες είναι μια ελβετική ιδιαιτερότητα, με πολλά από αυτά να διατηρούνται ως μνημεία της αλπικής ιστορίας. Η περιοχή Jungfrau, μέσα στις χιονισμένες εκτάσεις των Άλπεων της Βέρνης, είναι για τα ψηλά καταφύγια στα χωριά χωρίς αυτοκίνητα Mürren, Wengen και Kleine Scheidegg, όπου τα καταλύματα είναι προσβάσιμα μόνο με αναβατόριο, τελεφερίκ ή οδοντωτό τρένο. Πρόκειται για μέρη διαλογισμού, όπου οι πεζοπόροι περιπλανώνται και το μυαλό χαλαρώνει.
Στη συνέχεια, υπάρχει ένα αλφαβητάρι από εντυπωσιακά καταφύγια κρυμμένα σε ορεινές κοιλάδες, από τις Άλπεις Appenzell μέχρι το Zermatt. Το νοσοκομείο Great St Bernard στο Valais είναι ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα, που απαιτεί συνεχή ώθηση με χιονοπέδιλα το χειμώνα, ή έναν δρόμο πρόσβασης σε μεγάλο υψόμετρο, ο οποίος ανοίγει για την κυκλοφορία μόνο μετά την αποπάγωση.
Η ταυτότητα του ξενοδοχείου
Αλλά το Alp Grüm, που εκτείνεται σε μια κοφτερή χαράδρα στη νότια πλευρά του περάσματος Bernina στα 2.091 μέτρα, φτάνει τα όρια αυτών των ακραίων καταστάσεων. Είναι παγιδευμένο ανάμεσα στις δύο γλώσσες, με τον άμεσο βορρά να μιλάει ρομανικά και την κοιλάδα από κάτω ιταλικά. Δεν υπάρχει δρόμος προς αυτό κάτω από το Piz Bernina, την υψηλότερη κορυφή των Ανατολικών Άλπεων. Και ο μόνος τρόπος για να φτάσετε εκεί όλο το χρόνο είναι να περπατήσετε για ώρες -δεν συνιστάται το χειμώνα- ή να πάρετε τον Ραιτιανό Σιδηρόδρομο που ανεβαίνει ψηλά μεταξύ των μικρών πόλεων Pontresina και Poschiavo κοντά στα ιταλικά σύνορα.
Επιπλέον, η ταυτότητα του ξενοδοχείου προέρχεται εξ ολοκλήρου από την ιστορία της σιδηροδρομικής εταιρείας και λειτουργεί ταυτόχρονα ως σιδηροδρομικός σταθμός, αποβάθρα και αίθουσα αναμονής. Μεταξύ 20:00 και 08:00, ωστόσο, τα τρένα εγκαταλείπουν τις ράγες και το ξενοδοχείο αποκόπτεται από την υπόλοιπη Ελβετία, αφήνοντας το να υπάρχει σε μια δική του φούσκα.
